Ανέκαθεν πίστευα πως κάθε είδος κυνηγίου, είναι ο… καθρέφτης της ψυχής του κυνηγού που το εξασκεί. Στην περίπτωσή μας ο μπεκατσοκυνηγός…
Θεωρώ ότι κάθε θήραμα, με τους τρόπους του και τις συνήθειές του, είναι συνδεδεμένο με μία αόρατη κλωστή με τον χαρακτήρα και την ψυχή του ανθρώπου θηρευτή του, προσελκύοντάς τον προς αυτό.
Οι διδαχές που λαμβάνει και αποτυπώνει κάθε παιδί μεγαλώνοντας σε ένα κυνηγετικό οικογενειακό περιβάλλον, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την μελλοντική του εξέλιξη ως κυνηγό, τις προτιμήσεις του και κυρίως την ηθική του.
Οι παρέες παίζουν κι αυτές σημαντικό ρόλο. Υπάρχει βέβαια πάντα η δυνατότητα να αλλάξει κάποιος, είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο. Το πιο σημαντικό όλων είναι τι έχει ο καθένας στην ψυχή του.
Το συναίσθηµα ξεχειλίζει…
Το κυνήγι της μπεκάτσας είναι ένα δύσκολο, απαιτητικό και τεχνικό κυνήγι. Κατά την προσωπική μου άποψη είναι το πιο τεχνικό κυνήγι με σκύλο φέρμας.
Χρειάζεται ευαισθησία και κομψότητα στις κινήσεις και στις συμπεριφορές, τόσο από τη πλευρά του κυνηγού όσο και από τη πλευρά του σκύλου.
Και ο μπεκατσοκυνηγός πρέπει να είναι ρομαντικός. Ναι, ρομαντικός, διότι πλέον στις μέρες μας πιστεύω ότι ο ρομαντισμός, όπως εκείνος που διηγούνταν τα ιπποτικά μυθιστορήματα και εξήγειρε δυνατά συναισθήματα, έχει κρυφτεί στις πιο αρχαίες αξίες και συνήθειες και κυρίως σε εκείνη την ενασχόληση την οποία εμείς οι λίγοι τυχεροί εξακολουθούμε να εξασκούμε στα δάση.
Όπως είπαμε στην αρχή, μία αόρατη κλωστή ενώνει τον κυνηγό με το αγαπημένο του θήραμα. Στην περίπτωσή μας είναι η μπεκάτσα, πουλί ντροπαλό, μοναχικό, σιωπηλό κατοικεί στις πιο κρυφές γωνίες του δάσους με ιδιαίτερες συνήθειες και εξαιρετική κομψότητα, αντιπροσωπεύει σίγουρα το πιο ρομαντικό θήραμα, θυμίζει το χαρακτήρα και ελκύει εκείνους τους κυνηγούς που αγαπούν την ηρεμία, την ησυχία και πολλές φορές και την μοναξιά, που εκτιμούν τις αποχρώσεις τις οποίες η φύση χαρίζει, παρατηρούν κάθε στοιχείο, κάθε μικρή λεπτομέρεια, όπως τη λάμψη από τις σταγόνες της πρωινής υγρασίας, τον ήχο του αέρα στα κλαριά των δέντρων, εκείνο των ρυακιών τα οποία κυλάνε μέσα στην πλούσια βλάστηση τιμώντας την ίδια τη φύση και τους καρπούς που αυτή παραχωρεί σχεδόν σαν θεϊκές εμφανίσεις.
Όπως η μπεκάτσα έτσι κι αυτοί δίνουν έμφαση στην εμφάνιση διαλέγοντας με προσοχή, όπως έκαναν και οι κυνηγοί του δεκάτου ογδόου αιώνα, την ενδυμασία τους. Εκείνο που διακρίνει όμως απόλυτα τον πραγματικό μπεκατσοκυνηγό είναι μέσα στην ψυχή του. Πρέπει να διαθέτει ένα ήθος και μία επιμονή ξεχωριστά και κυρίως θα πρέπει να αγαπάει το θήραμά του τόσο, που να το σκέφτεται 365 ημέρες το χρόνο.
Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν πολλοί κυνηγοί μπεκάτσας, αλλά λίγοι ρομαντικοί μπεκατσοκυνηγοί.
Τα ηθικά χαρακτηριστικά
Ο ρομαντικός μπεκατσοκυνηγός αντίθετα από τον κυνηγό μπεκάτσας, είναι εκείνος που κυνηγά για την προσωπική του ευχαρίστηση και όχι για να κάνει μόστρα στους άλλους τα θηράματα. Για αυτόν δεν μετράει η ποσότητα, αλλά η ποιότητα. Αν η μπεκάτσα βρίσκεται σε δυσκολία, όπως στη περίπτωση παρατεταμένων παγετών, όπου συγκεντρώνεται σε περιορισμένο χώρο και γίνεται εξαιρετικά ευάλωτη, αυτός δεν προσπαθεί να την εξολοθρεύσει κάνοντας εκατόμβες. Και κυρίως δε λαθροθηρεί περιμένοντας την έξω από το δάσος.
Την σέβεται πάντα και παντού, δεν ξεπερνά ποτέ το επιτρεπόμενο όριο και δε τουφεκάει πότε πουλιά τα οποία δεν έχουν φερμαριστεί. Τον ενδιαφέρει κυρίως η συνάντηση και δευτερευόντως η κάρπωση.
Δεν είναι όλη την ώρα στο κινητό συλλέγοντας πληροφορίες για το που θα βάρεσαν τις πιο πολλές, αλλά ούτε διατυμπανίζει σε όλους, στο διαδίκτυο και τηλεφωνικά, τι έκανε. Και επίσης όταν τον ρωτήσεις θα σου πει πάντα πόσες μπεκάτσες σήκωσε και όχι πόσες βάρεσε και είναι πολύ πιθανό να σου πει και λιγότερες προκειμένου να μην τραβήξει την προσοχή και μαζευτεί κόσμος.
Θα τον ακούσεις να μιλάει για τις μπεκάτσες που έχασε και όχι για αυτές που πήρε. Είναι διακριτικός, δεν προκαλεί με τις συμπεριφορές του και σέβεται τους συναδέλφους του όπως σέβεται το ίδιο το θήραμα. Δεν έχει ληστρική συμπεριφορά απέναντι στη φύση και σέβεται τις περιουσίες και τους κόπους των άλλων.
Γνωρίζει, συνήθειες, μέρη και πονηριές της μπεκάτσας σε οποιαδήποτε συνθήκη κυνηγίου και παρόλα αυτά ακόμα δεν την έχει μάθει και δεν πρόκειται να την μάθει ποτέ. Αλλά αυτή είναι και η γοητεία της.
Ξέρει πολύ καλά να φροντίζει και να προστατεύει την μπεκάτσα περισσότερο από κάθε άλλη αρχή ή νόμο, διότι αν δεν το κάνει αυτός, λίγοι είναι διατεθειμένοι να το κάνουν.
Περνάει στο σκύλο του, με τον οποίο μοιράζεται τις χαρές και τις λύπες αυτής της όμορφης δραστηριότητας, την επιμονή του. Συχνά εκτρέφει, πάντα αγαπάει και φροντίζει ως μέλος της οικογένειας του τον σκύλο του. Δεν τον κακομεταχειρίζεται, φροντίζει για την ασφαλή και άνετη διαβίωση, αλλά και μεταφορά του. Και στο τέλος, περνώντας πολύ χρόνο μαζί του τον κάνει ρομαντικό και αυτόν.
Η ξεχωριστή µοναδική σχέση
Αυτοί οι ρομαντικοί, σκύλος και κυνηγός, συχνά μετά από μία ημέρα χωρίς καμιά συνάντηση, συνεχίζουν να κυνηγούν με το ίδιο πάθος και την ίδια επιμονή και όσο δε βρίσκουν, τόσο πιο πολύ πεισμώνουν και συνεχίζουν και δεν τα παρατάνε με την ελπίδα της πολυπόθητης συνάντησης πριν πέσει το σκοτάδι και με κόστος να γυρίσουν με τον φακό εξουθενωμένοι στο αυτοκίνητο.
Ο ένας ενθαρρύνει τον άλλον, ο κυνηγός παροτρύνει τον σκύλο με γλυκές λέξεις έχοντας την επίγνωση ότι ο σύντροφός του έδωσε τον καλύτερο εαυτό του και ο σκύλος ανταποδίδει με την άπληστη έρευνά του και παρακινεί τον σύντροφό του να συνεχίσει μέχρι να πέσει το σκοτάδι. Και αν τύχει και όλα σωπάσουν και το σώμα γίνει άκαμπτο από το ακρορίνιο έως την ουρά με τα κρόσσια να ακουμπάνε στη γη, ακριβώς εκείνη τη στιγμή όλη η κούραση εξαφανίζεται και οι πρωταγωνιστές ζουν το πάθος τους. Η εξέλιξη της φάσης δεν έχει και τόση σημασία. Η επιβράβευση όμως είναι απαραίτητη. Τα χάδια και τα γλυκόλογα δυναμώνουν τη σχέση.
Αργότερα πριν κοιμηθούν, στο μυαλό τους θα ξανάρθουν όλες οι συγκινήσεις που έζησαν μέσα στη μέρα, φέρμες, συναινέσεις, μπεκάτσες, φτερουγίσματα, θέσεις, τρεξίματα, κούραση και τόσα άλλα. Σε μία εναλλαγή εικόνων, οι οποίες διηγούνται ένα ιπποτικό ρομάντζο και γεννούν ένα βαθύ συναίσθημα στις τεράστιες καρδιές των ρομαντικών μπεκατσοκυνηγών.
Όσοι δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους σε όλα τα παραπάνω καλό θα ήταν να πάψουν να το παίζουν μπεκατσοκυνηγοί.
