Κύπρος: Αναμένοντας την έναρξη
Βρισκόμαστε ήδη στον δεύτερο μήνα κυνηγετικής απραξίας και οι θύμισες από το τελευταίο κυνήγι της περσινής σεζόν αρχίζουν να ξεθωριάζουν. Ο Αύγουστος και η έναρξη φαντάζουν τόσο μακριά
Ευτυχώς για μένα ζώντας στην Κύπρο, όπου οι αποστάσεις είναι σχετικά μικρές (σε 2 ώρες μέσα μπορείς να βρεθείς από το ένα άκρο στο άλλο) δεν στερούμαι την έξοδο στη φύση. Τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα θα βγω έξω με τα σκυλιά μου στις περιοχές που μας έχουν παραχωρηθεί για εκπαίδευση σκύλων.
Σύντομα όμως οι έξοδοι αυτοί θα είναι μοναχικές. Δεν είναι μόνο ότι η αναπαραγωγή θα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και που εμείς σαν υπεύθυνοι διαχειριστές της φύσης έχουμε υποχρέωση να αφήσουμε τα θηράματα σε ησυχία, είναι και οι οχιές που θα ξυπνήσουν από τη χειμερία νάρκη (αν έπεσαν φέτος με τις θερμοκρασίες που ποτέ δεν θύμισαν χειμώνα) και που κατά το διάστημαΑπριλίου – Μαΐου είναι ιδιαίτερα επιθετικές αλλά και με τοξικότατο δηλητήριο.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού όμως. Είναι ευκαιρία να επισκεφτούμε καινούργιους κυνηγότοπους με καλές πιθανότητες να αυξήσουμε τις επιλογές μας για το ενδημικό, πέρδικα και φραγκολίνα, όταν η άγια ώρα έρθει. Ένας απλός περίπατος στα μονοπάτια ή στους αγροτικούς δρόμους είναι αρκετός.
Τα αρσενικά την περίοδο αυτή μετατρέπονται σε…. τραγουδιστές προδίδοντας έτσι την παρουσία τους αλλά και την ύπαρξη πουλιών στην περιοχή. Αν δεν ακούσετε πουλιά να καλούν, διαγράψτε την περιοχή από τον κατάλογό σας. Αν αντίθετα πέσετε σε… συναυλία, επισκεφθείτε ξανά την παρέα με τα σκυλιά σας, όταν αυτό θα επιτρέπεται, για επιβεβαίωση. Δεν είναι σίγουρο ότι τα πουλιά θα παραμείνουν στην περιοχή κατά τους κυνηγετικούς μήνες.
Μου έχει τύχει να εντοπίσω περιοχή που τον Απρίλιο οι φραγκολίνες χαλούσαν τον κόσμο με τις φωνές τους και όταν την επισκέφθηκα τον Σεπτέμβρη ήταν κρανίου τόπος. Τα σπαρτά είχαν θεριστεί, τα αγριόχορτα λιγοστά και τα σημεία κάλυψης σχεδόν ανύπαρκτα. Με την απαγορευμένη περιοχή σε απόσταση λιγότερη των 200 μέτρων δεν χρειαζόταν να είσαι Αϊνστάιν για να καταλάβεις που κατέληξαν τα πουλιά.
Οι μοναχικοί αυτοί έξοδοι όμως σε φέρνουν σε επαφή και με τα αποδημητικά που θα αρχίσουν από τα μέσα Απριλίου να ανεβαίνουν από την Αφρική προς την Ευρώπη όπου θα παραμείνουν και θα αναπαραχθούν μέχρι το φθινόπωρο.
Προσωπικά απολαμβάνω τις συναντήσεις αυτές ακόμα και αν τα αποδημητικά που συναντώ δεν ανήκουν στα θηρεύσιμα. Ξυπνούν αναμνήσεις του παρελθόντος από μακρινές εποχές με αγαπημένα πρόσωπα που δεν είναι πια μαζί μας. Όσο μεγαλώνω, και θέλω να ελπίζω ότι δεν είμαι μόνος, το παρελθόν γίνεται ολοένα και πιο σημαντικό ώστε να νιώθω ότι χωρίς αυτό θα ήμουν ένα τίποτα.
Ο κούκος (καλοχρονιά τον λέμε στο νησί) είναι ο πρώτος που εμφανίζεται. Έχω ήδη δει 2-3 και ελπίζω με την πρώιμη άφιξή του να δικαιολογήσει το όνομα που η ντοπιολαλιά μας του έδωσε. Η χαλκοκουρούνα με την εντυπωσιακή εμφάνιση που της προσδίδει ο χρωματισμός των φτερών της, με το μπλε, το γαλάζιο και το καφέ να συνδυάζονται ιδανικά θα φτάσει σύντομα.
Τα δύο αυτά πουλιά αποτελούσαν θηρεύσιμα είδη στο παρελθόν, τώρα πια η δεύτερη είναι προστατευόμενη. Για τον κούκο δεν είμαι βέβαιος αν είναι προστατευόμενος, σίγουρα όμως δεν βρίσκεται στην λίστα των θηρεύσιμων ειδών.
Μελισσοφάγοι, τσαλαπετεινοί και συκοφάγοι είναι άλλα τρία πουλιά με όμορφο παρουσιαστικό που οφείλεται στα έντονα χρώματα των φτερών τους που θα στολίσουν τους βιοτόπους μας. Ευκολότερο και συνηθέστερο είναι να εντοπίσεις τους πρώτους, αφού κινούνται σε μεγάλα κοπάδια και προδίδονται από το χαρακτηριστικό τους κάλεσμα.
Η συνάντηση με τον τσαλαπετεινό επίσης δεν είναι σπάνια, αφού τελευταία δεν διστάζει να εμφανίζεται ακόμα και σε πάρκα εντός των κατοικημένων περιοχών. Ο συκοφάγος είναι ο ακριβοθώρητος της παρέας.
Άφησα τελευταία τα τρυγόνια και τα ορτύκια, τα δύο είδη που μας ενδιαφέρουν περισσότερο. Και μπορεί τα ορτύκια να είναι δύσκολο να τα δεις χωρίς σκυλί, τα τρυγόνια όμως θα φανούν στα παραδοσιακά περάσματα και αργότερα στην ενδοχώρα (εκείνα που θα μείνουν στον τόπο μας για να φωλιάσουν και να αναπαραχθούν) προσφέροντάς μας όμορφες εικόνες με το γρήγορο και όλο ελιγμούς πέταγμά τους.
Όσοι έχετε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να βγείτε στη φύση μην το σκεφτείτε δεύτερη φορά. Όχι μόνο θα περάσετε κάποιες ώρες ευχάριστα απολαμβάνοντας το φυσικό περιβάλλον, που την Άνοιξη είναι στα καλύτερα του όπως οι κυνηγοί ξέρουν αλλά και η αναμονή μέχρι την έναρξη θα γίνει ευκολότερη.
