Η γαλουχία είναι η περίοδος, κατά την οποία τα νεογέννητα κουτάβια θηλάζουν από τους μαστούς της μητέρας τους. Το διάστημα αυτό είναι πολύ κρίσιμο και καθοριστικό για την υγεία αλλά και για την σωστή ανάπτυξη των κουταβιών.
Κάθε νεογέννητο θηλαστικό (του ανθρώπου συμπεριλαμβανομένου) στην αρχή της ζωής του εξαρτάται ΑΠΟΛΥΤΑ από το γάλα της μητέρας του. Το νεογέννητο κουτάβι, είναι τυφλό και δεν μπορεί να κινηθεί. Συνεπώς δεν μπορεί να ανεξαρτητοποιηθεί από την μητέρα του και να βρει μόνο του την τροφή του. Την ικανότητα αυτή -αν όλα πάνε καλά- θα την αποκτήσει αργότερα. Μέχρι τότε όμως η επιβίωσή του εξαρτάται από την μητέρα του και μόνον.
Ο θηλασμός στα κουτάβια είναι ένα ισχυρό ένστικτο. Σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα, μετά τον τοκετό, σέρνονται προς τον μαστό, ελκυόμενα από την ζέστη του μητρικού σώματος, αλλά και από την έντονη οσμή του πρωτογάλατος. Στα τυφλά και μετά από μερικές αποτυχημένες προσπάθειες, συλλαμβάνουν τη θηλή και αρχίζουν να θηλάζουν. Όταν κορεστεί η πείνα τους, αποκοιμούνται δίπλα στη μητέρα τους με φουσκωμένες κοιλιές. Αυτή ακριβώς η εικόνα των κουταβιών, που κοιμούνται ήσυχα με φουσκωμένες κοιλιές και είναι ζεστά, μας δείχνει πως όλα εξελίσσονται καλά. Αντίθετα, σε περίπτωση που τα κουτάβια συνεχώς κλαίνε και οι κοιλιές τους φαίνονται άδειες, ενώ παράλληλα μοιάζουν ψυχρά στην αφή μας, δείχνει πως υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα με τον θηλασμό. Ένα από τα πιθανά αίτια μιας τέτοιας κατάστασης είναι η μειωμένη γαλακτοπαραγωγή της μητέρας. Προς αποφυγή ενός τόσο επικίνδυνου για τη ζωή των κουταβιών φαινομένου, η διατροφή παίζει κρίσιμο και σημαντικό ρόλο.
Οι ανάγκες της μητέρας σε θρεπτικά συστατικά είναι τρομακτικές. Έχει υπολογιστεί πως μια σκύλα κατά την διάρκεια της περιόδου του θηλασμού παράγει 1-2 φορές το βάρος της σε γάλα. Κάθε κουτάβι από την στιγμή της γέννησης και μέχρι το τέλος της γαλουχίας αυξάνει το βάρος του 5-10 φορές. Για να καλυφθούν οι ανάγκες αυτές, ο μητρικός οργανισμός πρέπει να προσλαμβάνει και μάλιστα εν αφθονία, πρωτεΐνες, λίπη, ασβέστιο και βιταμίνες. Δεν είναι όμως μόνο η ποσότητα που μετράει, αλλά και η ποιότητα. Οι πρωτεΐνες πρέπει να είναι υψηλής βιολογικής αξίας, που σημαίνει ότι πρέπει να είναι ζωικής προέλευσης (κρέας, αβγό, ψάρι κλπ). Τα λίπη να είναι ζωικά και καλής ποιότητας. Από τα κυκλοφορούντα προϊόντα ξηρής τροφής, οι κωδικοί της ενέργειας είναι οι καταλληλότεροι, επειδή ακριβώς είναι πλούσια σε πρωτεΐνες και λίπη. Να αποφεύγονται τα μαγειρεμένα συμπληρώματα (κιμάς, αβγά κλπ) διότι μια ποιοτική τροφή ενέργειας καλύπτει απόλυτα τις ανάγκες του ζώου, αλλά και διότι εγκυμονεί ο κίνδυνος να ξινίσουν ή να χαλάσουν και να προκληθεί στην σκύλα γαστρεντερίτιδα με ολέθριες συνέπειες τόσο για την ίδια, όσο και για τα κουτάβια της. Το ασβέστιο της τροφής συνήθως δεν επαρκεί και για τον λόγο αυτόν πρέπει να χορηγούνται στην σκύλα και χάπια ασβεστίου. Πολλοί ιδιοκτήτες καταφεύγουν στο γάλα ως πηγή ασβεστίου.
Πράγματι, το γάλα της αγελάδας και των άλλων μηρυκαστικών (αιγοπρόβατα) είναι πλούσιο σε ασβέστιο, αλλά στη μορφή που βρίσκεται το ασβέστιο στα γάλατα αυτά, ο οργανισμός της σκύλας δεν μπορεί να το απορροφήσει σε ικανοποιητικό βαθμό. Τα χάπια ασβεστίου είναι μια απλή και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα. Η ημερήσια ποσότητα της τροφής στις σκύλες που γαλουχούν κουτάβια δεν έχει περιορισμούς. Αφήνουμε το ζώο να φάει όσο θέλει και όποτε θέλει για να καλύψει τις ανάγκες του.
Εννοείται πως μιλάμε πάντα για μια υγιή σκύλα, η οποία είναι απαλλαγμένη από ενδο- και εξω- παράσιτα, είναι σωστά εμβολιασμένη, ζει σε ένα αξιοπρεπές κατάλυμα που την προστατεύει από αντίξοες καιρικές συνθήκες και είναι καθαρό και δεν υφίσταται οποιοδήποτε στρες.
