Τα παλιά όπλα ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία σε πολλούς κυνηγούς, με αποτέλεσμα να τα προτιμούν στο κυνήγι, ακόμη κι αν έχουν επιλογή να χρησιμοποιήσουν ένα πολύ πιο καινούριο.
Είναι λάτρεις της πατίνας του χρόνου, του ωραίου σκαλίσματος και όλων αυτών των μικρών ή μεγαλύτερων πραγμάτων, που κάνουν ένα παλιό όπλο υπέροχο. Ένα παλιό όπλο θα κυνηγήσει εξίσου καλά – αν όχι καλύτερα από ένα σύγχρονο όπλο, θα τα κάνει όλα με στυλ και το πιο πιθανό είναι να κοστίζει λιγότερο…
Βέβαια, δεν είναι όλα τα παλιά όπλα καλά και μάλιστα η αγορά μεταχειρισμένου θέλει προσοχή. Αν όμως το παλιό όπλο δεν προορίζεται για την διακόσμηση μιας συλλεκτικής βιτρίνας, αλλά σκοπεύει κάποιος να το κατεβάσει στο χωράφι, τότε μερικές γρατσουνιές στα ξύλα και κάποιο γδαρσιματάκι στο μέταλλο δε μετράει.
Αρκεί να μην έχει τζόγο, φαγωμένες κάννες και επισκευές που θέτουν ζητήματα ασφάλειας, οπότε είναι καλύτερα πριν αγοράσουμε ένα τέτοιο όπλο να το δει κάποιος οπλουργός.
Ζούμε στην χρυσή εποχή των φθηνών όπλων: μπορεί κάποιος να βρει ένα καινούριο όπλο για το σκοπευτήριο ή το κυνήγι που να κάνει μια χαρά τη δουλειά του και να μπορείς να το αγοράσεις με λίγα λεφτά. Κι αυτό γιατί οι εταιρείες χρησιμοποιούν πια πολύ λιγότερο το χέρι και πολύ περισσότερο τις μηχανές, οι οποίες έχουν αξεπέραστη ακρίβεια στην κατασκευή.
Όμως, κάτι έχει χαθεί στην πορεία! Τα παλιά όπλα έχουν κατασκευαστεί με πολύ περισσότερο μεράκι, ακόμη και στα σημεία που δε φαίνονται, γιατί η φιλοσοφία ήταν διαφορετική. Όχι ότι δεν υπάρχουν και σήμερα τέτοια όπλα, μόνο που κοστίζουν πολύ πιο ακριβά. Μπορείς δηλαδή να βρεις ένα πολύ ποιοτικό παλιό όπλο με λίγα ευρώ, ιδιαίτερα σήμερα που οι περισσότεροι πουλάνε τα «σιδερικά» του πατέρα ή του παππού…
Έχουν στυλ και ιστορία…
Όπλα ιταλικά, γερμανικά, ρωσικά, γαλλικά, αγγλικά και αμερικάνικα, σε διάφορα διαμετρήματα και τύπους, ανάλογα με το κυνήγι που κάνει κάποιος, είναι διαθέσιμα στην αγορά. Για το περπατητό κυνήγι τσίχλας και κοτσυφιού μπορείς να επιλέξεις ένα ωραίο 36άρι ή ένα 28άρι. Εξάλλου, ένα 20άρι ή ένα 16άρι είναι ιδανικό για κυνήγι μπεκάτσας ή πέρδικας με φέρμα. Όσο για το τριχωτό, μια επιλογή σε διαμέτρημα 12 θα ήταν ασφαλής, αν δεν είσαι τύπος που θέλει να πειραματίζεται και να ρισκάρει.
Σε όλα αυτά τα διαμετρήματα μπορεί κανείς να επιλέξει από παλιά διαθέσιμα όπλα, που προέρχονται από μια εποχή ποικιλίας και φαντασίας στην κατασκευή. Αλλά για μένα το βασικότερο πλεονέκτημα των παλιών όπλων δεν βρίσκεται στον κατασκευαστικό τομέα, αλλά στο στυλ και την ιστορία τους.
Επειδή έχουν αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου, η φόρμα και το στυλ τους έχουν καθιερωθεί και έχουν περάσει στη σφαίρα του κλασικού. Είναι η ίδια αίσθηση με το να οδηγείς ένα κλασικό αυτοκίνητο, ή να φοράς ένα κλασικό ρολόι. Ουσιαστικά οικειοποιείσαι ένα μέρος της ιστορίας τους, κλέβεις ένα κομμάτι του χρόνου της ζωής τους για να νιώσεις κάτι από το φορτίο που κουβαλούν πάνω τους.
Κι όσο το κυνήγι συνεχίζει να αποτελεί μία από τις λίγες ουσιαστικές πολυτέλειες που έχουν απομείνει στον σύγχρονο άνθρωπο των πόλεων, ένας συνειδητοποιημένος κυνηγός δεν πρόκειται να «ξεφορτωθεί» ποτέ από την ντουλάπα του τα παλιά όπλα του πατέρα ή του παππού…
(Βασισμένο σε σχετικό άρθρο του Matthew Every)
