Έτσι προσελκύουν μικρούς µαθητές στο κυνήγι – Στις Η.Π.Α., στη Βρετανία, τη Μάλτα
Το κυνήγι, μία δραστηριότητα τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος, πάσχει εν γένει από ένα πράγμα: Ενώ έχει παρελθόν, δεν είναι τόσο βέβαιο πως θα έχει εξίσου λαμπρό μέλλον.
Έχοντας διαγνώσει το πρόβλημα, σε πολλές χώρες του εξωτερικού έχουν αποφασίσει να το αντιμετωπίσουν!
Η αστικοποίηση και ο σύγχρονος τρόπος ζωής στις πόλεις, έχει απομακρύνει σε μεγάλο βαθμό τα παιδιά από την ύπαιθρο, δημιουργώντας ολόκληρες γενιές μελλοντικών ενηλίκων που δεν θα έχουν καμία σύνδεση με τη φύση.
Εκτός των λίγων, τυχερών, παιδιών που οι οικογένειές τους φροντίζουν να συντηρούν αυτή την επαφή, η συντριπτική πλειονότητα θα φτάσει σε μεγάλη ηλικία για να δει ένα άγριο ζώο στο φυσικό του περιβάλλον κι ίσως ποτέ να μην γίνει μέρος αυτής της αλυσίδας, του κύκλου της ζωής.
Κι αν αυτό για κάποιους δεν αποτελεί πρόβλημα, για πολλές κυνηγετικές οργανώσεις στο εξωτερικό, αποτελεί και με το παραπάνω. Ως εκ τούτου, στις Η.Π.Α., στη Βρετανία, τη Μάλτα και αλλού, έχουν αποφασίσει πως τα νέα παιδιά θα πρέπει στην ηλικία της βασικής τους εκπαίδευσης να αποκτήσουν και αυτό το ερέθισμα, ώστε ως ενήλικες να ξέρουν πως υπάρχει κι άλλος δρόμος από τον δημοφιλέστερο: αυτός της φύσης.
Αισιόδοξα αποτελέσµατα
Χιλιάδες νεαροί κυνηγοί στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης πλυμμήρισαν τα δάση στο πλαίσιο ενός πιλοτικού προγράμματος κυνηγίου για παιδιά κάτω των 15 ετών.
Έχοντας ήδη τα πρώτα στοιχεία, για τις ηλικίες των 12-13 ετών, το υπουργείο Περιβαλλοντικής Διατήρησης της Νέας Υόρκης (DEC), οι αρμόδιοι ανέφεραν πως περισσότερα από 9.000 παιδιά, παρακολούθησαν τα μαθήματα που έπρεπε, πήραν τους συνοδούς τους, τα πυροβόλα και τα τόξα τους και κυνήγησαν περισσότερα από 1.800 ελάφια, μέσα στα ορισμένα σαββατοκύριακα που “έτρεξε” το πρόγραμμα. Ο αρμόδιος γραμματέας για το πρόγραμμα, το χαρακτήρισε άκρως επιτυχημένο και δεσμεύτηκε πως θα έχει συνέχεια.
Το πρόγραμμα αυτό, τέθηκε σε ισχύ με βάση πολιτειακή νομοθεσία που θεσπίστηκε το 2021 και δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα να κυνηγούν μαζί με έναν έμπειρο ενήλικα κατά τη διάρκεια του τριετούς πιλοτικού προγράμματος. Προκειμένου το πρόγραμμα να έχει απήχηση, το υπουργείο αποφάσισε να κάνει τη διαδικασία ιδιαίτερα απλή.
Ο κηδεμόνας του παιδιού, δεν έχει παρά να συμπληρώσει μία αίτηση για λογαριασμό του παιδιού, που πρέπει να είναι έως 15 ετών, ή έως 17 για τα μεγάλα θηράματα. Έτσι, οι νεαροί κυνηγοί έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν διαφορετικά όπλα, ανάλογα με την ηλικία τους, και να κυνηγήσουν μία σειρά θηραμάτων.
Ενδεικτικά, τα παιδιά μπορούν να κυνηγούν ελάφια, αρκούδες, ή μικρότερα θηράματα με καραμπίνα, πυροβόλο όπλο ή τόξο σε συγκεκριμένα σαββατοκύριακα της σεζόν. Ο συνοδός τους πρέπει να είναι άνω των 21 ετών και με τουλάχιστον τριετή εμπειρία στο κυνήγι.
Προτού βγουν στον κυνηγότοπο, οφείλουν να έχουν συμπληρώσει τις ώρες μαθημάτων και σεμιναρίων που προβλέπει η Πολιτεία προκειμένου να έχουν την πρώτη τους επαφή με τα όπλα και να γνωρίσουν τους κανόνες ασφαλείας αλλά και σωστής σκόπευσης.
Πρόσκοποι και µαθητές στα κυνηγοτόπια
Στη Βρετανία το κυνήγι έχει μακρά και πολύ ευγενή παράδοση. Δεν μπορεί εύκολα κανείς να βάλλει κατά της δραστηριότητας αυτής, που είναι στενά συνδεδεμένη με τις πιο αριστοκρατικές οικογένειες, της βασιλικής συμπεριλαμβανομένης, της χώρας. Στο Νησί, το να μαθαίνει ένα παιδί τα του κυνηγιού, θεωρείται εφάμιλλο του να μαθαίνει ιππασία ή… καλούς τρόπους για την ώρα του τσαγιού.
Έτσι, δεν προκάλεσε εντύπωση όταν κυνηγετικές οργανώσεις και δίκτυα, απευθύνθηκαν σε μαθητές αλλά και προσκόπους νεαρής ηλικίας για να τους διδάξουν τα απαραίτητα. Τα παραδείγματα που δίνει η Βρετανία είναι αρκετά.
Από τη μία, όπως προβλήθηκε πρόσφατα και στο κυνηγετικό κανάλι, Fieldsports Nation, ομάδες κυνηγών σε συνεργασία με προσκοπικούς ομίλους της νοτιοανατολικής Αγγλίας, διδάσκουν στα παιδιά όσα περισσότερα μπορούν περί θηραμάτων, διαχείρισής τους και υγιεινής.
Τα παιδιά γεμάτα ενθουσιασμό έκαναν ερωτήσεις τόσο για το κυνήγι όσο και για τη διαχείριση του κρέατος μετά και της αξιοποίησης όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους του θηράματος. Το ενδιαφέρον που έδειξαν τα προσκοπάκια δίνει πραγματικά μία αισιόδοξη νότα για την επόμενη μέρα του κυνηγιού αλλά κυρίως δείχνει πως τα παιδιά, που λειτουργούν κυρίως με το ένστικτό τους, αποδέχονται με απόλυτη φυσικότητα μία διαδικασία όπως αυτή της θήρας.
Λίγα χρόνια πίσω ξεκίνησε και μία άλλη πρωτοβουλία που καλά κρατεί ως σήμερα. Ένα δημοτικό αποφάσισε να βάλει στις δραστηριότητές του το κυνήγι και τις υπαίθριες δεξιότητες. Αυτό συνέβη στο Ίστμπουρν, ένα σχολείο πειραματικό που υιοθετεί εναλλακτικές προσεγγίσεις διδασκαλίας.
Στο πλαίσιο του μαθήματος, τα παιδιά διδάσκονται πώς να κυνηγούν, πώς να καθαρίζουν τα θηράματα και στη συνέχεια να τα μαγειρεύουν.
Το μάθημα αφορά μαθητές εννέα ετών και πάνω και πολλά από τα μαθήματα γίνονται μέσα στη μεγάλη έκταση που βρίσκεται και το σχολείο, το οποίο αξίζει να σημειωθεί πως είναι δημόσιο και σε αυτό φοιτούν παιδιά ακόμα και από πολύ φτωχές οικογένειες. Εντός του σχολείου υπάρχουν επίσης κοτέτσια και φάρμες και διάφορα είδη οικόσιτων ζώων τα οποία τα παιδιά μαθαίνουν πώς να φροντίζουν, να αρμέγουν, να ταΐζουν και ούτω καθ’ εξής.
Κόντρα στην κοινή γνώμη
Σάλος ξέσπασε στη Μάλτα όταν έγινε γνωστό πως θα διοργανωθεί έκθεση με στόχο την προώθηση του κυνηγιού στα σχολεία. Η κυνηγετική ομοσπονδία της νησιωτικής χώρας, η ομοσπονδία κυνηγών του Αγίου Ουμβέρτου, χέρι χέρι με το υπουργείο Παιδείας, διοργάνωσαν την έκθεση με στόχο να μάθουν τα παιδιά των δημοτικών σχολείων τι σημαίνει αειφόρο κυνήγι και πόσο σημαντικό είναι για τη διατήρηση των ειδών.
Η έκθεση πηγαίνει από σχολείο σε σχολείο ώστε να την γνωρίσουν τα παιδιά σε κάθε περιοχή. Φυσικά οι αντιδράσεις δεν άργησαν να έρθουν. Η BirdLife της Μάλτας ήταν η πρώτη οργάνωση που επέκρινε σφοδρά την πρωτοβουλία κάνοντας λόγο για μία λυπηρή απόφαση.
– “Είναι πράγματι ντροπή που ο Υπουργός Παιδείας Κλίφτον Γκρίμα επιτρέπει τη χρήση των σχολείων μας με τα παιδιά μας, για να προωθήσει την ιδέα της θανάτωσης ζώων”. Η οργάνωση προσπάθησε να βρει υποστηρικτές για το εμπάργκο της και εντός της κυβέρνησης, όμως αυτό δεν είχε ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα.
Έχοντας κατά κάποιο τρόπο στο πλευρό της μόνο μία Επίτροπο για την Παιδεία που εξέφρασε ανησυχίες για το κατά πόσο μία τέτοια έκθεση μπορεί ακούσια να προωθήσει τη χρήση πυροβόλων όπλων μεταξύ παιδιών σχολικής ηλικίας, η BirdLife αρκέστηκε να επιμείνει στο δικό της πάγιο αφήγημα, πως στη Μάλτα δεν υπάρχουν είδη που να επωφελούνται από τη θήρα.
