Πόσο επικίνδυνο είναι το κυνήγι του αγριόχοιρου;
Πολλά έχουν κατά καιρούς γραφθεί και ειπωθεί για το κυνήγι του δυναμικού και εμβληματικού τριχωτού θηράματος
Εξαιρετικά απρόβλεπτα και επιθετικά από τη φύση τους, τα αγριογούρουνα είναι τα τέταρτα πιο έξυπνα ζώα σε όλο τον κόσμο. Ένας κυνηγός μπορεί εύκολα να μετατραπεί ως κυνηγημένος αν δεν προετοιμαστεί καταλλήλως ή δεν λάβει τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα.
Στην επικινδυνότητα που εγκυμονεί από το ίδιο το θήραμα απέναντι στους θηρευτές και τους διώκτες σκύλους , έρχεται να προστεθεί ο βαθμός δυσκολίας των συνθηκών που διαβιεί αλλά και το κυνηγετικό ατύχημα μεταξύ των εμπλεκομένων.
Επιθετικότητα των αγριόχοιρων
Τα αγριογούρουνα παρουσιάζουν πολλές απειλές για τους ανθρώπους και μπορεί να θεωρηθούν ως ένα από τα πιο επικίνδυνα θηράματα στη φύση. Είναι όμως πράγματι τόσο επικίνδυνα όσο υποδηλώνει η φήμη τους;
Εάν ένα αγριογούρουνο αποφασίσει να σας επιτεθεί, τότε σε αυτήν την περίπτωση, ναι, ο αγριόχοιρος είναι εξαιρετικά επικίνδυνος. Τα αγριογούρουνα μπορούν είτε να τρέξουν σε φυγή όσο πιο γρήγορα και μακρυά μπορούν είτε να επιτεθούν στον επιτιθέμενο -κυνηγό και σκύλο- στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Ωστόσο, αν και οι αγριόχοιροι είναι από τα πιο απρόβλεπτα ζώα και μπορούν να επιτεθούν στους ανθρώπους από στιγμή σε στιγμή, αυτές οι επιθέσεις είναι αρκετά σπάνιες.
Αυτό ωστόσο αλλάζει όταν πρόκειται για υβρίδια που εκφράζουν μια γενικότερη απάθεια προς την ανθρώπινη παρουσία και κατά συνέπεια έλλειψη φόβου. Κάτι που συνεπάγεται αυξημένος κίνδυνος για κυνηγούς και σκύλους. Εντούτοις, σε γενικές γραμμές, τα αγριογούρουνα δεν είναι τόσο επικίνδυνα για τον άνθρωπο όσο μπορεί να σας έχουν κάνει να πιστεύετε.
Τις περισσότερες φορές προσπαθούν να αποφύγουν μια σύγκρουση. Ένας γνήσιος αγριόχοιρος καταρχήν αποφεύγει τον άνθρωπο, δεν τον αναζητά. Στη θέα του ανθρώπου τρέπεται σε φυγή. Όταν όμως νιώσει ότι απειλείται ή στριμώχνεται σε μια γωνία, τότε θα αντεπιτεθεί! Οι πιθανότητες των επιθέσεων αυξάνονται όταν έχουμε να κάνουμε με ένα θηλυκό που συνοδεύει τα μικρά του. Και πολύ περισσότερο όταν έχουμε να κάνουμε με ένα τραυματισμένο καπρί που μετατρέπεται σε…«θανάσιμο εργαλείο».
Τα ενήλικα αγριογούρουνα έχουν αιχμηρούς χαυλιόδοντες τους οποίους μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να καταπολεμήσουν οποιαδήποτε πιθανή απειλή. Τα αρσενικά έχουν ιδιαίτερα μεγάλους χαυλιόδοντες που μπορούν να προκαλέσουν σημαντική βλάβη στα εσωτερικά όργανα και μπορεί να οδηγήσουν σε θανατηφόρα απώλεια αίματος. Το έχουμε δει να συμβαίνει τόσο σε σκύλους όσο και σε κυνηγούς.
Εκείνοι που εκτίθενται στο κίνδυνο
Εκείνοι που κατά την διάρκεια του κυνηγίου κινδυνεύουν περισσότερο είναι οι κυνηγοί που καλούνται να διαχειριστούν περιπτώσεις «στάμπας». Όταν δηλαδή ένα αγριογούρουνο παραμένει καθηλωμένο λόγω ιδιοσυγκρασίας είτε λόγω τραυματισμού . Εκεί απαιτείται η παρέμβαση ενός ατόμου. Σε αυτές τις περιπτώσεις αναλαμβάνουν οι πιο έμπειροι κυνηγοί της ομάδος.
Είναι εκείνοι που γνωρίζουν καλά τις τακτικές αυτού του «αντιπάλου» αλλά και το μέρος που καλούνται να επιτελέσουν το δύσκολο αυτό εγχείρημα. Οι σκύλοι επίσης κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να χάσουν τη ζωή τους από μια ενδεχόμενη επίθεση καθώς επιμένουν να ξεσηκώσουν το ζώο. Οι τραυματισμοί και οι απώλειες των σκύλων από τις επιθέσεις των κάπρων είναι μια κατάσταση που «κοστίζει» συναισθηματικά στους κυνηγούς.
Κίνδυνος ατυχήματος
Το κυνήγι του αγριόχοιρου είναι μια διασκεδαστική, συναρπαστική δραστηριότητα που συνήθως είναι γεμάτη με αδρεναλίνη. Ωστόσο, είναι αδιαχώριστο από τα «βαρυά» πυρομαχικά, την αντιμετώπιση των συνκυνηγών και το απροσδόκητο της φύσης.
Γνωρίζοντας όλα αυτά, η ασφάλεια πρέπει να είναι η κορυφαία προτεραιότητα για κάθε κυνηγό. Ωστόσο, ενώ η τήρηση των βασικών κανόνων που ορίζονται από τις κυβερνητικές αρχές είναι απολύτως κρίσιμη, δεν είναι πάντα αρκετή. Τα περισσότερα ατυχήματα προκαλούνται από κυνηγούς που δεν τηρούν τους κανόνες ασφαλείας.
Ο σεβασμός των κανόνων είναι επιτακτική ανάγκη, αλλά οι άνθρωποι κάνουν λάθη και δεν μπορούμε να βρισκόμαστε πίσω από όλους. Πόσο μάλλον, ο αρχηγός κάθε ομάδας. Η γνώση των κανόνων είναι ένα καλό πρώτο βήμα προς ένα επιτυχημένο και ασφαλές κυνήγι, αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν…
Ένα από αυτά είναι η εκ των προτέρων προετοιμασία, και αυτό περιλαμβάνει τη γνώση του κυνηγότοπου και της θέσης μας. Πρέπει να γνωρίζουμε πολύ καλά την περιοχή όπου κυνηγούμε. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Πρέπει να εξοικειωθούμε με τους κυνηγότοπούς μας. Το πιο σημαντικό όμως είναι να εξοικειωθούμε με το ίδιο το θήραμα. Το οποίο πρέπει να μάθουμε καλά, να μη το φοβόμαστε.
Αυτό συμβάλλει στην ασφάλεια γιατί μειώνει το επίπεδο άγχους του κυνηγού. Σε γενικές γραμμές, όλα όσα διατηρούν ή αυξάνουν την ικανότητα του κυνηγού να έχει επίγνωση του περιβάλλοντος, να αναγνωρίζει απειλές και κινδύνους και να διατηρείται σωματικά και ψυχικά σε καλή κατάσταση, συμβάλλει. Έπειτα τραβάμε την σκανδάλη μόνο εάν είμαστε 100% σίγουροι για το τί πυροβολούμε.
Γνώση για το όπλο
Πρέπει να θυμόμαστε ότι κρατάμε ένα δίκαννο ή μια καραμπίνα στα χέρια μας. Είναι φτιαγμένα για να σκοτώνουν. Πρέπει να γνωρίζουμε άπταιστα το τουφέκι μας, διότι μερικές φορές η ασφάλεια δεν είναι τόσο «σίγουρη» και μπορεί να γίνει ένας τυχαίος πυροβολισμός ακόμη και από ένα τουφέκι με την ασφάλεια ενεργοποιημένη.
Η τεχνολογία ως παραπλάνηση
Το να μαθαίνουμε από τα λάθη είναι αναμφισβήτητα ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσουμε τον εαυτό μας. Ωστόσο, είναι πάντα καλύτερο όταν αυτά τα λάθη δεν είναι δικά μας.
Πολλοί εξακολουθούν να αγνοούν την ασφάλεια του κυνηγιού. Τα μέλη της ομάδος πολλές φορές μετακινούνται αλλάζοντας θέση δίχως να ενημερώσουν τους υπόλοιπους. Αν και η τεχνολογία μέσω των ασυρμάτων έρχεται να συμβάλλει στην αποφυγή ενός ατυχήματος, πολλές φορές λειτουργεί αντίστροφα.
Η τεχνολογία μπορεί να παραπλανήσει ορισμένους ανθρώπους και να τους κάνει να πιστεύουν ότι μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία και την καλή τεχνική του κυνηγιού. Όπως και το πορτοκαλί γιλέκο που για πολλούς θεωρείται πανάκεια. Αυτό που εννοώ με αυτό, είναι ότι παραμελούν κάποια πολύ σημαντικά στοιχεία επειδή νομίζουν ότι η τεχνολογία τα...αντισταθμίζει. Αυτό είναι λάθος. Πολλοί κυνηγοί δεν γνωρίζουν αρκετά καλά τους κυνηγότοπους ή υποτιμούν την διαδρομή της σφαίρας.
Σε τελική ανάλυση, όσο περισσότερο είναι κανείς «διαβασμένος» με το θήραμα και την τεχνική του κυνηγιού του αγριόχοιρου, τόσο αυτό το κάνει λιγότερο επικίνδυνο.
Αλλά φυσικά, όσο καλά διαβασμένος, έμπειρος και προσεκτικός κι αν είναι ένας κυνηγός, κανείς δεν είναι απρόσβλητος από το να κάνει λάθη. Όλα έχουν το ρίσκο τους…
