Αγριόχοιροι Vs Υβρίδια

Ο υβριδισμός του αγριόχοιρου είναι ένα γεγονός όπου τελευταία λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδo.

Οι λόγοι που έχουν οδηγήσει στις επιμειξίες μεταξύ των διαφόρων ειδών είναι κάτι που έχει επισημανθεί αρκετές φορές και είναι πλέον γνώριμο. Αποτελεί ένα μείζονος σημασίας θέμα τουλάχιστον στη δική μας χώρα που πολλές των περιπτώσεων έχει επιφέρει ποικίλες και αρνητικές συνέπειες. Για το ίδιο το είδος ωστόσο, σημαίνει πως απειλείται με εξαφάνιση η γνησιότητα του γενετικού υλικού (Sus Scrofa.)

Οι περιοχές εν Ελλάδι που ακόμα διατηρούν «άγρια άτομα» συρρικνώνονται αριθμητικώς. Βρίσκονται επί τω πλείστων σε απομακρυσμένα από τον άνθρωπο σημεία όπου η εκτατική χοιροτροφία ή οι απελευθερώσεις που ποικιλοτρόπως (συνειδητά ή ασυνείδητα) έως σήμερα διεξάγονται, δεν τις επηρέασαν. Ή και αν αυτό έλαβε πράγματι χώρα υπήρξε σε πολύ μικρό και αμελητέο ποσοστό.

Το λυπηρό του ζητήματος είναι πως οι περισσότεροι νέοι κυνηγοί δεν γνώρισαν ή δεν πρόκειται να γνωρίσουν το αξιοθαύμαστο αυτό ζώο στην πραγματική του μορφή…εάν και εφόσον δεν κυνηγούν στις εναπομείνασες αυτές περιοχές.

Παρόλο αυτά ας δούμε παρακάτω κάποιες αντιθέσεις μεταξύ των ειδών που έχουν ως συνέπεια (πέρα από τον εκφυλισμό του είδους) την διαφοροποίηση σε τεχνικά ζητήματα του κυνηγιού τους:

1. Οι αγριόχοιροι αποφεύγουν την ανθρώπινη παρουσία επιλέγοντας απόμακρες και φιλήσυχες περιοχές. Κινούνται κατά κόρον τη νύχτα (εκτός εξαιρέσεων-ιδιαίτερων συνθηκών) και λίγο πριν φέξει έχουν ήδη γιατακιάσει. Ζουν σε πυκνά κυρίως δάση πλατύφυλλων με βελανιδιές, κουμαριές, καστανιές, με φυσικές πηγές νερού (ποταμάκια) και σε ορεινές- ημιορεινές περιοχές.

2. Οι μετακινήσεις των αγριόχοιρων είναι κατά πολύ μεγαλύτερες έναντι  των υβριδίων. Λόγω του ότι η τροφή στους φυσικούς βιότοπους του είδους είναι διάσπαρτη αναγκάζονται να διανύουν πολλά χιλιόμετρα σε καθημερινή συνήθως βάση. Τα υβρίδια περιφέρονται σε πιο περιορισμένη ακτίνα επιλέγοντας καλλιέργειες αγροτών και ανθρωπογενή γενικώς περιβάλλοντα. Ως εκ τούτου, για τα δεύτερα δημιουργούνται συνθήκες τόσο πιο εύκολες για το έργο των σκύλων ιχνηλατών όσο και των κυνηγών, αναφορικά με την αναζήτηση και τον εντοπισμό τους.

3. Οι αγριόχοιροι δεν συνωστίζονται πληθυσμιακά και δεν συναντώνται σε πολύ μεγάλα κοπάδια όπως τα υβρίδια. Σε ένα κοπάδι αγριόχοιρων δεν συνυπάρχουν μεγάλα αρσενικά (καπριά), αλλά ακολουθεί ένα, το πιο κυρίαρχο και επικρατέστερο. Στα υβρίδια μπορεί να συνυπάρξουν περισσότερα του ενός. Δεν είναι λίγες οι φορές που μαρτυρίες κυνηγών σε αρκετές περιοχές αναφέρουν ότι θηρεύονται κατά ημερήσια έξοδο δύο και τρία καπριά τα οποία βρίσκονται στο ίδιο κοπάδι.

4. Η μυϊκή αντοχή, η ευφυΐα αλλά και η φυσική κατάσταση των αγριόχοιρων υπερέχει έναντι των υβριδίων. Για το λόγο αυτό τα «καθαρά άτομα» είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται πολύ πιο εύκολα τον κυνηγό, να προπορεύονται πολύ (κατά την καταδίωξη) από τους σκύλους χαράζοντας πιο ευθυτενείς πορείες, και να μην σταματούν καθόλου έως ότου οι διώκτες τους εγκαταλείψουν την προσπάθεια. Η στάση τους είναι κυρίως ενεργητική.

5. Η ανάπτυξη των χαυλιόδοντων αναλογικά με την ηλικία των αγριόχοιρων παρατηρείται σε μεγαλύτερο βαθμό (πιο μεγάλα) συγκριτικά με τα υβρίδια. Για παράδειγμα σ’ ένα γνήσιο αρσενικό αγριογούρουνο στην ηλικία των 3 ετών, οι χαυλιόδοντές του μπορεί να προεξέχουν από την κάτω γνάθο κατά 5-8 πόντους, ενώ στα υβρίδια μπορεί να μην προεξέχουν καν σε εμφανή θέα του κάτω χείλος τους. Αυτό άμεσα παραπέμπει στο ότι οι αγριόχοιροι μπορούν να καταφέρουν πιο θανατηφόρα χτυπήματα στους ιχνηλάτες σκύλους. Θα πρέπει όμως, στον αντίποδα, να τονίσουμε πως τα υβρίδια παρουσιάζουν πιο αλλόκοτη και απρόβλεπτη συμπεριφορά και πολλές φορές πιο επιθετική τάση από εκείνη των αγριόχοιρων.

6. Οι αγριόχοιροι όταν υποστούν όχληση απομακρύνονται για αρκετό διάστημα από τα σημεία που ένιωσαν την αίσθηση του κινδύνου. Τα υβρίδια πολλές των περιπτώσεων δεν επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες που διαταράσσουν την «ηρεμία» τους. Άλλωστε, κοντά στον ανθρώπινο παράγοντα που επιλέγουν να βρίσκονται έχουν εξοικειωθεί με την ίδια του την παρουσία, αλλά και διαφόρων ακουστών φασμάτων (ενοχλητικοί θόρυβοι) που θα μπορούσαν να τα φοβίσουν

Όλα τα παραπάνω αναλύονται βάσει βιωματικών εμπειριών και παρατηρήσεων. Ο  κυνηγός ως «σφαιρικός» και όχι ως «ειδικός», γιατί και τα ρομπότ είναι «εξειδικευμένα» όταν όμως λείπει η σφαιρική αντίληψη του νοός τινός δεν μπορεί να αξιολογήσουν τα τεκταινόμενα έξω από το απύθμενο πηγάδι της «ειδικότητας» τους, πολλές φορές παρατηρεί τη φύση πολύ πιο ορθά και «ωμά» έξω από κάθε κουτάκι τετριμμένων όρων που πολλές φορές καθιστούν κάτι επιστημονικοφανές αλλά και άνευ ουσίας. Εντούτοις, αντιλαμβάνεται κανείς τον βαθμό δυσκολίας που παρουσιάζεται στους καθ΄ αυτού αγριόχοιρους τόσο για τον εντοπισμό όσο και για την θήρευσή τους.

Οι ρομαντικοί και γνώστες του αντικειμένου κυνηγοί, είναι γεγονός πως πάντοτε θα προτιμούν εκείνο τον βαθμό δυσκολίας που «ψήνει» και κάνει καλύτερους τους ιδίους, έναντι του βαθμού ευκολίας που υποβαθμίζει πάνω απ’ όλα την τέχνη.

Όσοι είχαν την τύχη να γνωρίσουν και να κυνηγήσουν την αυθεντία του είδους, ή ακόμα κυνηγούν τα εναπομείναντα και «αμόλυντα» γενετικά αγριογούρουνα που ναι, υπάρχουν, κατανοούν αλλά και επιθυμούν τις πραγματικές και δύσκολες εκείνες συνθήκες. Εάν παράλληλα κυνήγησαν κατά διαστήματα σε περιοχές με πληθυσμούς υβριδίων, έχουν πιο σφαιρική εικόνα με το μέτρο συγκρίσεως ώστε να συμπεραίνουν διαφορές και ομοιότητες.