Οι τσίχλες προβλέπουν και δεν… παχαίνουν – Διαβλέπουν πως θα καθυστερήσει η αναχώρησή τους
Οι τσίχλες του φετινού Γενάρη διαβλέπουν καθυστέρηση στην αναχώρηση, κατά το πρότυπο της καθυστέρησης του χειμώνα, και διόλου βιάζονται να παχύνουν και να γίνουν δυσκίνητες.
Ένα από τα δυσκολότερα για τον κυνηγό είναι να καταλάβει πώς σκέφτεται το θήραμα την ώρα που προσπαθεί να διαφύγει, αλλά κυρίως για το πώς αντιμετωπίζει τις καιρικές και τις διατροφικές αλλαγές.
Πρόκειται για ένα σκεπτικό τελείως διαφορετικό από το ανθρώπινο, με μόνο κοινό σημείο αυτό της επιβίωσης. Σκεπτικό βασισμένο στη πρόγνωση, που με τη συχνότητα των αλλαγών και των ανατροπών έχει διευρυνθεί, σε βαθμό που μπορούμε να μιλάμε για προχωρημένη νοημοσύνη των πουλιών.
Η αλήθεια «γυμνή»
Για τις τσίχλες η πολύ ενδιαφέρουσα διαπίστωση έγινε λίγο πριν το μεγάλης γευστικής αξίας θήραμα σερβιριστεί στο πιάτο. Κατά τη διαδικασία της προετοιμασίας για το μαγείρεμα, δηλαδή το επιμελημένο καθάρισμα έξω και έσω του σώματος.
Είναι το κομμάτι που πάντοτε αναλαμβάνω, καθώς πέρα από τη μαστοριά και την υπομονή που απαιτεί, μου δίνει την ευκαιρία να κάνω τις παρατηρήσεις που αφορούν το πάχος και το βάρος, το είδος της τροφής, τα πλήγματα από την τουφεκιά και ό,τι άλλο μπορεί να δώσει πληροφορία.
Παρατήρησα λοιπόν ότι 8 στα 10 πουλιά, κελαηδότσιχλες και κοτσύφια, ήταν μικρόσωμα και άπαχα, ίδια με αυτά των μπασιμάτων του Οκτώβρη, και μάλιστα, για αυτά που επρόκειτο να εγκατασταθούν κοντά στην περιοχή που θηρεύθηκαν και έχουν εξαντλήσει το λίπος που συσσώρευσαν για να βγάλουν σε πέρας το μεγάλο μεταναστευτικό ταξίδι.
Και η παρατήρηση δεν αφορά τα θηρευμένα πουλιά σε μία συγκεκριμένη περιοχή, αλλά για τσίχλες διαφορετικών τόπων στους οποίους κυνήγησα μέσα στον Γενάρη. Με τα ευρήματα από τις τσίχλες που θήρευσα στις 22 του προηγούμενου μήνα να αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και να οδηγούν σε βάσιμα συμπεράσματα.
Τσιχλάρες και παντόφλες
Σε προηγούμενες χρονιές και μέχρι προ 5ετίας, οι κελαηδότσιχλες που θηρεύονταν προς τα τέλη του Γενάρη ήταν πουλιά με αρκετό πάχος και βάρος, τόσο που να μιλάμε όχι για τσίχλες, αλλά για… τσιχλάρες, αυτές που έκαναν πάταγο με την πρόσκρουση σε σκληρό έδαφος. Όσο για τους κερομύτηδες, αυτοί ήταν μεγάλοι και τετράπαχοι, σε βαθμό που οι κυνηγοί να τους παρομοιάζουν με… ιπτάμενες παντόφλες.
Να υποτεθεί ότι αυτό οφειλόταν στη μεγάλη επάρκεια τροφής εκείνων των ετών; Ή μήπως τα πουλιά είχαν ξεκινήσει τη διαδικασία πάχυνσης για το ταξίδι της επιστροφής.
Με τη δεύτερη άποψη να είναι επικρατέστερη, καθώς και τη φετινή χρονιά τα αποθέματα τροφής είναι μεγάλα, λόγω της πρωιμότητας και της πολυκαρπίας, αλλά οι τσίχλες εξακολουθούν να διαθέτουν… λεπτή σιλουέτα μεσούντος του χειμώνα. Και ακριβώς ο φετινός χειμώνας είναι η λέξη “κλειδί” για να ξεδιπλωθεί το σκεπτικό των πουλιών και να εξηγηθεί ο λόγος… της αφαγίας τους.
Μάρτη μήνα τα επιστρόφια;
Όταν τα μεταναστευτικά πουλιά προσδιορίζουν τον χρόνο αναχώρησης-επιστροφής, ξεκινούν τη διαδικασία πάχυνσης αρκετά νωρίτερα, ένα και πλέον μήνα, αδιαφορώντας αν με το βάρος που αποκτούν γίνονται δυσκίνητα και ευάλωτα για τους φτερωτούς άρπαγες, αλλά και για το τουφέκι. Φαίνεται λοιπόν ότι οι τσίχλες του φετινού Γενάρη διαβλέπουν καθυστέρηση στην αναχώρηση, κατά το πρότυπο της καθυστέρησης του χειμώνα, και διόλου βιάζονται να παχύνουν και να γίνουν δυσκίνητες.
Και αυτό να συμβαίνει όταν η πρόκληση με την περίσσεια τροφής (ελιά, κισσός, κέδρος, βατόμουρα, κ.ά) είναι μεγάλη και ακόμα περισσότερο, όταν με την έλλειψη χιονιού και παγετού, τουλάχιστον μέχρι τη μέρα της τελευταίας διάγνωσης, η τροφή έχει καλοδιατηρηθεί.
Έτσι είναι πολύ πιθανό, εκτός και αν πραγματοποιηθεί μία συνταρακτική αλλαγή μέσα στον Φλεβάρη και δούμε τις τσίχλες να βόσκουν με πυρετώδεις ρυθμούς, η αναχώρηση των πουλιών να μεταφερθεί κατά 20 μέρες ή και μήνα ακόμα, μετά τις συνήθεις ημερομηνίες αναχωρήσεων, που για χρόνια γίνονται από τις 15 Μάρτη και μετέπειτα.
Ο αξιοθαύμαστος προγνώστης
Αν επιβεβαιωθούν όλα όσα αναφέρουμε σε αυτό το ρεπορτάζ, γίνεται φανερό ότι οι τσίχλες, και γιατί όχι οι μπεκάτσες και οι φάσσες, έχουν προχωρήσει σε βάθος στην πρόγνωση του καιρού και σε επίπεδο ίσως καλύτερο από την επιστημονική πρόγνωση.
Έτσι που να αντιλαμβάνονται έγκαιρα τις όποιες διαφοροποιήσεις των καιρικών συνθηκών και να σχεδιάζουν και να προσαρμόζουν τις κινήσεις τους στον βαθμό που εξυπηρετούνται καλύτερα.
Στην αντίθετη άποψη για την εξυπνάδα των πουλιών, έχω να αντιτάξω τη χαμηλή πτήση, τη μεγάλη ταχύτητα και την κυκλοφορία στο ημίφως, τακτικές που χρησιμοποιούν οι τσίχλες για να διαφύγουν τον κίνδυνο και που σαφέστατα αποτελούν δείγματα ανώτερης νοημοσύνης.
