Μπεκάτσες: Ο καιρός φρενάρει το μεγάλο µπάσιµο
Λίγες μπεκάτσες σε Βόρεια Ελλάδα και Θεσσαλία
Λιγοστές είναι οι “μακρομύτες” που πέρασαν τα βόρεια σύνορα της χώρας μας και έπιασαν κυρίως στα ψηλές βουνοπλαγιές από τα μέσα του Οκτωβρίου. Πίνδος, Σμόλικας, Βόρας, Πάικο, Όλυμπος, Βέρμιο, Πιέρια, Κρούσια και Παγγαίο, ήταν τα όρη που φιλοξένησαν τα πρώτα πουλιά.
Εκεί, τα αναζήτησαν και τα βρήκαν οι μπεκατσάδες στις πρώτες εξορμήσεις τους.
“Κατασκήνωσαν” σε µεγάλα υψόµετρα
Οι πρώιμες “μυστηριώδεις κυρίες” που κατέφθασαν από το βορρά για το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου “κατασκήνωσαν” σε μεγάλα υψόμετρα, γύρω στα 1.500, σε βαθιές ρεματιές, δίπλα σε νερά, υγρά και σκοτεινά μέρη, για να έχουν τροφή και κάλυψη. Εκεί, παρέμεναν, γιατί στα ανοιχτά επικρατούσαν υψηλές θερμοκρασίες (ασυνήθιστες για την εποχή), ενώ η παρατεταμένη ανομβρία και το σκληρό έδαφος ήταν αποτρεπτικές συνθήκες για το διατροφολόγιό τους.
Οι μπεκατσοκυνηγοί το διάστημα αυτό αναζήτησαν τα πρώτα πουλιά στα Πιέρια και στον Όλυμπο και στη συνέχεια στο τρίγωνο που σχηματίζουν τα βουνά των νομών Θεσσαλονίκης-Κιλκίς και Σερρών. Ένας απ’ αυτούς, ο Νίκος Μερτζεμέκης, μέλος του Κυνηγετικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, που κυνηγάει τις μπεκάτσες με πάθος από παιδί, σταχυολογεί τις φετινές εμπειρίες του:
– “Βρήκαμε κάποια πουλιά στα ψηλά. Ήταν χωμένα στα βαθιά, σκοτεινά και υγρά μέρη και καρπωθήκαμε από ένα έως τέσσερα ανά έξοδο με πολύ κόπο και αδιάκοπο περπάτημα. Είχαν περίεργη συμπεριφορά. Πολύ νευρικά, δεν κάθονταν καθόλου στη φέρμα κι έκαναν βατραχοπηδήματα, κάτι που δε συνηθίζουν τον Οκτώβριο, αλλά τον Φεβρουάριο.
Η εξήγησή μου είναι ότι τις πρώιμες αυτές μπεκάτσες τις τρέλανε ο καιρός! Ήταν ανήσυχα, γιατί δεν εύρισκαν εύκολα τροφή!”. Ελάχιστα είναι τα πουλιά που μπήκαν και στην Θράκη, όπως ανέφερε στα “ΚΝ” και ο φίλος και αναγνώστης της εφημερίδας μας, Ιμπραχίμ Χάμκο, από την Ξάνθη.
– “Φίλοι μου μπεκατσάδες λένε ότι είναι τρυπωμένες ακόμη στα ψηλώματα. Περιμένουν να γυρίσει ο καιρός για να τις ψάξουν και στα χαμηλά. Με πολύ κόπο καταφέρνουν να χτυπήσουν δύο-τρία πουλιά”, είναι η ανταπόκρισή του.
Έλευση σε δύο φάσεις
Η έλευση της μπεκάτσας στη Βόρεια Ελλάδα γίνεται συνήθως σε δύο φάσεις. Η πρώτη- μικρή σε όγκο- μετά τα μέσα Οκτωβρίου και τα καλύτερα μπασίματα καταγράφονται τον Νοέμβριο. Όμως, φέτος, λόγω καιρού, έχει σημειωθεί σημαντική καθυστέρηση.
– “Ήμαστε, ήδη, πίσω τουλάχιστον ένα 20ήμερο. Αν δεν γίνει το μεγάλο μπάσιμο έως και τα τέλη Νοεμβρίου, τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Μετά θα πιάσουν οι παγωνιές και τα πουλιά δεν θα βρίσκουν τροφή και θα φύγουν προς τα νότια, αναζητώντας πιο φιλόξενα εδάφη”, εκτιμά ο κ. Μερτζεμέκης.
Ο ίδιος θεωρεί ότι οι πρόσφατες βροχές έχουν στρώσει το… χαλί της υποδοχής για τις μακρομύτες, ενώ και ο αέρας που ακολούθησε απογύμνωσε πια και τα δένδρα από τα φύλλα, επιτρέποντας καλύτερες τουφεκιές.
– “Αρκεί να πέσουν οι θερμοκρασίες στις βόρειες χώρες και να αναγκαστούν τα πουλιά να κατηφορίσουν προς τα μέρη μας. Αν γίνει αυτό, όλα θα πάνε καλά! Διαφορετικά, αν δεν έρθουν νέα πουλιά, τα λιγοστά που υπάρχουν , τώρα που έβρεξε, θα γίνουν ακόμη πιο δυσεύρετα, γιατί θα απλωθούν και θα είναι άθλος να τα εντοπίσει κανείς”, καταλήγει ο έμπειρος μπεκατσοκυνηγός.
Mετακίνηση εκτός προγράµµατος
Σύμφωνα με τους κυνηγούς αυτή η μετακίνηση ήταν εκτός προγράμματος, καθώς δεν την υπαγόρεψαν οι καιρικές συνθήκες, αλλά το ένστικτο της μετανάστευσης που έχει στο DNA της η “βασίλισσα του δάσους”.
