Κράχτης: Ο εχθρός του κυνηγίου
Το κάλεσμα των πουλιών με τη μίμηση της φωνής τους δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Υπήρχε από παλιά, όταν δεν υπήρχαν ακόμα τα σύγχρονα όπλα και τα φυσίγγια ή αν υπήρχαν κόστιζαν πανάκριβα, και οι κυνηγοί με εργαλεία τύπου φλογέρας ή και με το στόμα καλούσαν τα πουλιά για να τα συλλάβουν.
Συχνά οι κράχτες ήταν αιχμαλωτισμένα πουλιά ιδίου είδους και η σύλληψη γινόταν με ξόβεργες, δηλαδή κλαδάκια επικαλυμμένα με ιξό (κολλητική ουσία) ή με δίχτυα. Μέθοδες που από χρόνια είναι απαγορευμένες, καθώς η σύλληψη, κυρίως των ωδικών μικρόπουλων, γίνονταν για το εμπόριό τους.
Η τεχνολογία όμως άλλαξε άρδην τη μορφή του κράχτη και μαζί και τη ψυχολογία του κατόχου της. Η ένταση και η ποιότητα του ήχου που παράγουν οι σύγχρονες ηχομιμητικές συσκευές φέρνουν εξαιρετικά αποτελέσματα, με την μεγάλη και συχνά απίστευτη κάρπωση να ξεπερνά το εμπόδιο της απαγόρευσης και της πιθανής σύλληψης του χρήστη.
Τα «μηχανάκια» λοιπόν άρχισαν να αποτελούν, για μία μικρή μερίδα κυνηγών, το συνοδευτικό εργαλείο του όπλου και αυτό που κάνει «όλη τη δουλειά», όπως οι χρήστες διατείνονται. Οι κυνηγοί αυτοί που ο αείμνηστος Γιώργος Τσαγγανέλιας τους αποκαλούσε «κασετοφονιάδες», τοποθετούν από βραδύς τους κράχτες για να προσελκύσουν τα περασματιάρικα ορτύκια. Έτσι ώστε να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους το πρωί μακελεύοντας τα πουλιά.
Ως δείγμα της παραβατικότητας παραθέτω τη πρόσφατη ανάρτηση του Δασαρχείου Ξάνθης, όπου αναφέρεται ο εντοπισμός και η κατάσχεση μεγάλου αριθμού ηχομιμητικών συσκευών μεγάλης ισχύος (εμπορίου και αυτοσχέδιες) τη περίοδο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου (10/10).
Αλλά χρήστες του κράχτη δεν είναι μόνο οι μακελάρηδες των ορτυκιών. Υπάρχει και μία άλλη μερίδα, μικρή και αυτή, των κυνηγών της τσίχλας, που χρησιμοποιούν στο κυνήγι και τους ηλεκτρονικούς κράχτες, αλλά και το κινητό τηλέφωνο. Οπωσδήποτε η ένταση του ήχου του ηλεκτρονικού κράχτη είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή του κινητού, αλλά στη δεύτερη περίπτωση ο χρήστης ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες σύλληψης.
Είναι όμως απαραίτητο να ειπωθεί ότι η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή, όπως και οι Δασικοί υπάλληλοι, έχουν καταφέρει να περιορίσουν σε μεγάλο βαθμό τη επιτελούμενη παρανομία με τις διαρκείς περιπολίες, νυχτερινές και ημέρας. Δυστυχώς όμως οι παραβάτες δεν πτοούνται και συνεχίζουν το καταστροφικό έργο τους.
Ίσως το τσουχτερό πρόστιμο* που επιβάλλεται, με την κλήση να δίνεται πλέον στον χρήστη αμέσως με τη σύλληψή του στον κυνηγότοπο, να φέρει καλύτερα αποτελέσματα.
*Το πρόστιμο είναι: Διακόσια (200) ευρώ και αφαίρεση αδείας για δύο (2) μήνες
