Εκτός από τους φασιανούς και τα ωραία πλάνα εποχής, στο βίντεο αυτό μπορεί κανείς να δει πως χτίζεται ο μύθος γύρω από το κυνήγι, τον κυνηγότοπο και το θήραμα.
Ο κυνηγετικός μύθος δεν είναι παραμύθι, αλλά μια πραγματικότητα που έχει μια κοινωνική και εμπορική διάσταση, γιατί είναι ένα προϊόν που μπορεί να «πουληθεί» και να αφήσει κέρδη. Δεν είναι τυχαίο ότι για την παραγωγή αυτής της σύντομης ταινίας συνεργάστηκε με τους ιδιωτικούς φορείς και τους οργανισμούς διατήρησης άγριας ζωής, το αρμόδιο Υπουργείο και το Πανεπιστήμιο της Νότιας Ντακότα.
Από την άλλη όμως σχετίζεται και με κάτι άλλο. Ο «μύθος» στηρίζει και ανατροφοδοτεί την ίδια την κυνηγετική διαδικασία εμπνέοντας τους νεότερους. Κανείς δεν μπορεί να πείσει ένα παιδί να ασχοληθεί με τη φύση και το κυνήγι δίνοντας συμβουλές, ούτε βέβαια υποχρεώνοντάς το «σύμφωνα με τον τάδε νόμο». Παρακολουθήστε όμως στο βίντεο τον τρόπο που μυούνται οι νεότεροι στο κυνήγι, ακολουθώντας τους μεγαλύτερους!
Ένας ηλικιωμένος κύριος εμφανίζεται κάποια στιγμή να λύνει τις απορίες του αρχάριου κυνηγού δίνοντάς του ένα βιβλίο να μελετήσει, να αφουγκραστεί, να νιώσει με την ησυχία του. Να «ταξιδέψει», να ονειρευτεί, να γίνει φορέας της γνώσης και της παράδοσης. Αλλά και το ίδιο το βίντεο είναι μια παρακαταθήκη. Τα κλασικά «εργατικά» σακάκια και τα καρό πουκάμισα, ο εξοπλισμός, τα σκυλιά, τα όπλα και γενικά ο τρόπος των παλιών, αποπνέουν έναν «αέρα» που μένει και εμπνέει και τους σημερινούς, σε εποχές που το κυνήγι χρειάζεται όσο ποτέ τη συνέχεια και την ανανέωσή του…
