Τα σπαράγγια είναι το πρώτο βλαστάρι της πανέμορφης ανοιξιάτικης φύσης. Στα ήπια και παραθαλάσσια μέρη ξεκινάει από τα τέλη Φεβρουαρίου, ενώ όσο απομακρυνόμαστε και ανεβαίνουμε σε υψόμετρο ξεπετάγεται τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και ακόμα πιο ψηλά μέχρι τον Μάιο! Από το φυτό μαζεύουμε το τρυφερό βλαστάρι, που βγαίνει από την ίδια ρίζα δίπλα στα περσινά και παλιότερα «ξυλιασμένα» κλαδιά.
Το σπαράγγι (επιστημονική ονομασία: Asparagus officinalis) ήταν γνωστό στην αρχαία Αίγυπτο, καθώς έχουν βρεθεί σχετικές τοιχογραφίες στις πυραμίδες που πιστεύεται ότι χρονολογούνται γύρω στο 5.000 π.Χ.
Όσο για την διατροφική τους αξία; Τα σπαράγγια δεν περιέχουν κορεσμένα λιπαρά ή χοληστερόλη. Είναι πολύ καλή πηγή φυτικών ινών, αφού μόλις τα 100 γρ. μπορούν να καλύψουν το 8% των ημερήσιων αναγκών μας. Αποτελούν εξαιρετική πηγή βιταμίνης Α, βιταμίνης C, βιταμίνης Ε, βιταμίνης Κ, θειαμίνης, ριβοφλαβίνης, νιασίνης και φυλλικού οξέος. Καλή πηγή μετάλλων και ιχνοστοιχείων όπως το σελήνιο, ο σίδηρος και ο φωσφόρος, το κάλιο, ο χαλκός και το μαγγάνιο. Είναι καλή πηγή βιταμίνης Β6, ασβεστίου, μαγνησίου και ψευδαργύρου. Τέλος, είναι και φυτική πηγή πρωτεΐνης, με απόδοση 2 γρ. στα 100 γρ. λαχανικών.
Συλλογή και μαγείρεμα…
Πού θα τα βρούμε; Η άγρια σπαραγγιά βρίσκεται σχεδόν παντού, είτε είναι δίπλα στη θάλασσα είτε ψηλά στα βουνά! Αγαπάει τα νερά, τις δροσιές αλλά θα την βρεις και σε ξερούς πευκώνες! Της αρέσουν οι φράχτες, που τους χρησιμοποιεί για να πλέξει τα κλαδιά της, τα εγκαταλειμμένα οικόπεδα ή κτήματα, κοντά σε ποτάμια ή τρεχούμενα νερά. Αν δεις πευκώνες, σίγουρα από κάτω τους υπάρχουν σπαραγγιές, είναι από τα λίγα φυτά που μπορούν να επιζήσουν κάτω από τις πευκοβελόνες.
Πώς θα τα φάμε; Τρώγονται ωμά με λαδόξυδο και αλάτι αναδεικνύοντας την υπόπικρη γεύση τους, ενώ μπορούμε ακόμη να προσθέσουμε τις τρυφερές κορυφές στις ωμές σαλάτες. Προσωπικά τα προτιμώ βραστά, σβησμένα με λάδι και λεμόνι και ψιλοκομμένο σκόρδο. Αρκετοί είναι αυτοί που τα προσθέτουν στο ριζότο ή στην ομελέτα, που είναι πιο κλασική συνταγή.
Και μια… λεπτομέρεια: Όποιος έχει καταναλώσει σπαράγγια, ίσως έχει παρατηρήσει ότι μετά τα ούρα του έχουν μια παράξενη οσμή. Αυτό συμβαίνει λόγω του μεταβολισμού του σπαραγγικού οξέως, μιας μη τοξικής ουσίας που περιέχει θείο και βρίσκεται μόνο στα σπαράγγια…
Δείτε το βίντεο με την συλλογή και το μαγείρεμα των άγριων σπαραγγιών…
