Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Καμία βολή δεν είναι ίδια με την άλλη, και γι’ αυτό «φροντίζουν» μία σειρά από παράγοντες, με την θερμοκρασία της κάννης και την ποιότητα των φυσιγγιών να διαδραματίζουν καταλυτικό ρόλο.
Η πρώτη βολή για την κάννη και την βλητική απόδοσή της είναι η καλύτερη. Δεν είναι όμως η καλύτερη για τον κυνηγό, γιατί, όπως και να έχει, χρειάζονται κάποιες βολές για να «στρώσουν» μάτι και χέρι. Αυτά, στην πρακτική του πράγματος, λίγη σημασία έχουν, γιατί εκείνο που εξετάζει ο κυνηγός είναι το κατά πόσο είναι επιτυχημένες οι βολές του και σε πιο ποσοστό. Την στιγμή που βρίσκεται στο βουνό και πυροβολεί δεν είναι σε θέση να γνωρίζει κατά πόσο ήταν καλή, πολύ καλή, μέτρια ή κακή η κατανομή των σκαγιών. Έτσι, είναι λογικό κι επόμενο, να κρίνει με βάση το αν κατάφερε να καρπωθεί το θήραμα ή όχι. Τα φτερουγάρικα μάλλον μαρτυρούν μέτριες προς καλές τουφεκιές, τα ακαριαίως καταβληθέντα καλές και αυτά που φεύγουν κακές έως πολύ κακές. Με λίγα λόγια, άσχετα πράγματα και λάθος κριτήρια που οδηγούν σε λάθος επιλογές. Το αν έχει μία άριστη κατανομή και δεν μπορεί να στείλει τα σκάγια πάνω στον στόχο δεν το εξετάζει ποτέ. Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί είναι ποιον θα ρωτήσει και πως θα μάθει ποια είναι τα καλύτερα φυσίγγια για το όπλο του, αυτά που θα τα βάλει στην θαλάμη και δεν θα χάνει τουφεκιά. Μετά ξέρετε όλοι τι ακολουθεί. Όλα αυτά τα «διαμάντια» που ακούγονται στα κυνηγετικά καταστήματα στις συζητήσεις των καφενείων(ηλεκτρονικών και μη) και αποτελούν απόρροια τέτοιον καταστάσεων.
Παράγοντες που επηρεάζουν
Στην πραγματικότητα καμία βολή δεν είναι ίδια με την άλλη, και γι’ αυτό «φροντίζουν» μία σειρά από παράγοντες. Για παράδειγμα, η κρύα κάννη προσφέρει πολύ ποιοτικότερη κατανομή συγκριτικά με την ζεστή. Επίσης, μεταξύ των φυσιγγίων, ακόμα και αυτών που βρίσκονται στην ίδια συσκευασία των 25,υπάρχουν διαφορές σε πιέσεις και ταχύτητες. Αλλά και ο κυνηγός δεν έχει πάντα την ίδια ψυχολογία σε κάθε βολή. Το συμπέρασμα που προκύπτει από όλα αυτά είναι ότι από τα λειόκαννα όπλα δεν μπορούμε να περιμένουμε σταθερές σε απόδοση και πάντα ποιοτικές βολές. Αυτό που σώζει την κατάσταση είναι ο κύκλος διασποράς των σκαγιών, κάτι που δεν μπορούμε να πούμε όταν ρίχνουμε μονόβολα. Το ευτύχημα είναι ότι με βάση τον τρόπο που κυνηγάμε στην Ελλάδα και την συχνότητα που ο κυνηγός ρίχνει μονόβολα, δεν υπάρχει περίπτωση να αντιληφθεί ούτε να «εισπράξει» τις αρνητικές συνέπειες των διαφορών που μπορεί να προκύψουν μεταξύ των βολών.
Κανένα ίδιο
Αν πάρετε ένα κουτί φυσίγγια και ρίξετε συνεχόμενες βολές σε 25 στόχους θα διαπιστώσετε ότι στον πρώτο στόχο ενδεχομένως να έχετε βρει το ιδανικό φυσίγγι με την άριστη κατανομή. Στον τελευταίο, 25οστόχο, μπορεί να αλλάξετε άποψη και να απορρίψετε τα φυσίγγια. Όμως, εδώ έγκειται το λάθος, γιατί δεν φταίνε τα φυσίγγια, φταίει η κάννη που με τις συνεχόμενες βολές ζεστάθηκε αρκετά με αποτέλεσμα να «πέσει» η βλητική της απόδοση. Σε δοκιμές που πραγματοποιούμε σε βλητικούς σταθμούς είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τις αποκλίσεις που υπάρχουν μεταξύ φυσιγγίων. Με βάση αυτές κρίνουμε την σταθερότητα στην απόδοσή τους αλλά και την ποιότητα των μηχανών που τα γεμίζουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν δύο φυσίγγια, ακόμα και αν δοκιμαστούν 1000, που θα δώσουν τα ίδια αποτελέσματα σε πιέσεις και ταχύτητες. Στο ερώτημα αν οι διαφορές αυτές είναι τόσο σημαντικές που να αλλάζουν κατά πολύ τα βλητικά δεδομένα των φυσιγγίων, η απάντηση είναι ότι σπάνια μπορεί να υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις. Συνήθως, στις περιπτώσεις που υπάρχουν πολύ μεγάλες αποκλίσεις αυτές οφείλονται σε αστοχία υλικού (κυρίως καψούλι). Αν οι αποκλίσεις είναι σταθερά μεγάλες, τότε το πρόβλημα υπάρχει στην μηχανή γόμωσης (στον έλεγχο ποσότητας της πυρίτιδας και στην ασταθή στατική πίεση που ασκείται κατά το κλείσιμο του κάλυκα).
Ο κυνηγός, δυστυχώς, δεν είναι σε θέση να τα μετρήσει αυτά. Το μόνο που μπορεί να δει πάνω στην συσκευασία είναι οι υψηλότερες πιέσεις που αναπτύχτηκαν κατά τις δοκιμές που έκανε ο κατασκευαστής, το νούμερο των σκαγιών και κάποια τεχνικά στοιχεία όπως την πυρίτιδα, την ποσότητα της, την μάρκα και τον τύπο του βύσματος και του κάλυκα, το καψούλι και αναφορές σε ταχύτητες. Αυτά, όμως, δεν λένε τίποτα στον κυνηγό. Το μόνο που προσφέρουν είναι δημιουργία άσκοπων συζητήσεων για το ποια είναι η καλύτερη πυρίτιδα, ποια είναι τα πιο γρήγορα φυσίγγια κ.λπ.
Με μικρές αποκλίσεις
Αν πάρουμε τα καλύτερα υλικά και τα γεμίσουμε σε μηχανή που δεν έχει τις κατάλληλες προδιαγραφές ή δεν μπορεί κάθε φορά να επαναλαμβάνει την κάθε κίνηση της με απόλυτη ακρίβεια, αυτό που θα καταφέρουμε στο τέλος θα είναι μία τρύπα στο νερό. Αν καθίσουμε και γεμίσουμε στο σπίτι ένα ένα τα φυσίγγια ζυγίζοντας με απόλυτη ακρίβεια κάθε φορά την πυρίτιδα και ελέγχοντας την πίεση στο κλείσιμο, τότε θα φτιάξουμε τα φυσίγγια με την δυνατόν μικρότερη απόκλιση μεταξύ τους. Ποτέ δεν θα καταφέρουμε να φτιάξουμε δύο πανομοιότυπα, τουλάχιστον όμως, αυτά που θα φτιάξουμε θα έχουν τόσο μικρές αποκλίσεις μεταξύ τους που δεν θα αξίζει ο κόπος να το συζητάμε.
Αυτή είναι και η διαφορά μεταξύ των κατασκευαστών που επενδύουν για να έχουν μηχανήματα ακριβείας με εκείνους που έχουν μία μηχανή, απλά και μόνο για να βγάζει παραγωγή. Τα πράγματα στην παραγωγή φυσιγγίων δεν είναι τόσο απλά. Δεν αρκεί μία γνωστή πυρίτιδα για να μας εξασφαλίσει καλή τουφεκιά. Ούτε λένε τίποτα στο πρακτικό κομμάτι οι ταχύτητες και το πόσα θηράματα έχουμε πάρει. Κρατάμε σαν δεδομένο ότι δεν υπάρχουν φυσίγγια που να δίνουν ακριβώς τα ίδια τεχνικά χαρακτηριστικά και ψάχνουμε να βρούμε ποια είναι αυτά που έχουν μεταξύ τους τις μικρότερες αποκλίσεις.
