Τα πρώτα κυνήγια παρουσιάζουν δυσκολίες τόσο για τον κυνηγό όσο και για το σκύλο του, για πολλούς και διάφορους λόγους. Ειδικά για τους νεαρούς σκύλους για τους οποίους είναι η πρώτη τους κυνηγετική περίοδος, τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα.
Καταρχήν ας ξεκινήσουμε από τις καιρικές συνθήκες. Η ζέστη, η ξηρασία και πολλές φορές η άπνοια καθιστούν τις συνθήκες έρευνας από δύσκολες έως αδύνατες. Πολλοί είναι οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν. Αφυδάτωση, θερμοπληξία, υπερκόπωση.
Οι συνθήκες της έναρξης
Η αποδοτικότητα του σκύλου, με τις συνθήκες που επικρατούν στα κυνηγοτόπια, είναι πολύ χαμηλή. Μία, το πολύ δύο ώρες το πρωί και άλλη μία ώρα το απόγευμα είναι το μέγιστο. Και αυτό βέβαια για όσους σκύλους είναι προπονημένοι. Οι μη προπονημένοι μέσα σε μισή ώρα είναι εκτός μάχης και πολλοί από αυτούς δεν θα κυνηγήσουν τη δεύτερη ημέρα γιατί θα έχουν πιαστεί.
Και εδώ η εμπειρία παίζει το ρόλο της, διότι ο έμπειρος σκύλος ξέρει να κάνει κατανομή δυνάμεων, ρυθμίζοντας το ρυθμό της έρευνάς του ανάλογα με τη θερμοκρασία και την φυσική του κατάσταση. Συχνοί είναι όμως και οι τραυματισμοί. Η γη σκληρή από την ανομβρία, οι καλαμιές και τα βράχια κοφτερά, τα πέλματα ακόμα μαλακά, πολλές φορές κόβονται και οι σκύλοι δεν μπορούν να κυνηγήσουν. Δεν είναι όμως σπάνιοι και οι μυοσκελετικοί τραυματισμοί, κυρίως λόγω της κακής προετοιμασίας. Θλάσεις, κακώσεις, διαστρέμματα.
Επίσης τα δήγματα (τσιμπήματα) από έντομα και φίδια, μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στους τετράποδους φίλους μας. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις ένα πολύ καλό φαρμακείο είναι απαραίτητο. Τέλος σε αυτή την κατηγορία πρέπει να συμπεριλάβουμε και την είσφρυση ξένου σώματος και κυρίως βέβαια του άγανου. Το άγανο αποτελεί ένα πολύ σοβαρό θέμα και είναι δυνητικά επικίνδυνο ακόμα και για τη ζωή του σκύλου. Αν η πύλη εισόδου είναι η μύτη, μέσω της αναπνευστικής οδού μπορεί να φτάσει στους πνεύμονες και να προκαλέσει λοίμωξη, αλλά και διάτρηση του πνεύμονα. Στη καλύτερη περίπτωση μπορεί απλά να μπει ανάμεσα στα δάχτυλα και να μας χαλάσει το κυνήγι. Δυστυχώς δεν υπάρχει πρόληψη, αν είμαστε όμως υποψιασμένοι μπορεί να σώσουμε την ζωή του σκύλου μας.
Προβλήματα στην εκπαίδευση
Ας περάσουμε όμως στα προβλήματα εκπαίδευσης τα οποία εμφανίζονται στο ξεκίνημα της περιόδου. Αφορούν βέβαια και πάλι κυρίως στους νέους και άπειρους σκύλους, ειδικά εάν δεν έχουν προηγηθεί αρκετά εκπαιδευτικά στο συγκεκριμένο θήραμα και στα συγκεκριμένα τερέν όπου θα κυνηγήσουμε. Η προσαρμογή είναι πολύ σημαντική και μπορεί να πάρει χρόνο. Η προσαρμοστικότητα είναι ένα βασικό προσόν του κυνηγετικού σκύλου. Κάποιοι σκύλοι προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα από την πρώτη τους έξοδο. Κάποιοι άλλοι θέλουν μερικές εξόδους και κάποιοι που δεν προσαρμόζονται πότε.
Αφού περάσουμε αυτό το στάδιο, το επόμενο είναι να ρυθμίσουμε το εύρος της έρευνας. Κάποιοι σκύλοι δεν ξεκολλάνε και κάποιοι άλλοι δεν μαζεύονται. Συνήθως και στις δύο περιπτώσεις οι πρώτες συναντήσεις με το θήραμα αρκούν. Αν όχι, σημαίνει ότι στη μεν πρώτη περίπτωση ότι ο σκύλος μάλλον δε κάνει, ενώ στη δεύτερη ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε πιο δραστικά μέτρα.
Ένα άλλο θέμα που μπορεί να αντιμετωπίσουμε είναι η συνεργασία του νεαρού μας σκύλου με άλλους σκύλους είτε δικούς μας, είτε της παρέας. Πολλά και διάφορα θέματα μπορεί να παρουσιαστούν. Καταρχήν μπορεί ο σκύλος μας να μην παίρνει πρωτοβουλίες και να ακολουθεί κατά πόδας τους άλλους σκύλους, με αποτέλεσμα και ο ίδιος να μην κυνηγάει, αλλά να παρενοχλεί και τους άλλους.
Μπορεί επίσης να είναι πολύ ανταγωνιστικός να προσπαθεί πάντα να περνάει μπροστά από τους άλλους εκνευρίζοντάς τους και ενοχλώντας την έρευνά τους, χάνοντας έτσι την αυτοσυγκέντρωσή τους.
Επίσης μπορεί να μη συναινεί, χαλώντας τις φέρμες των άλλων σκύλων. Υπάρχει και η πιο σπάνια περίπτωση να μην κυνηγάει καθόλου παρουσία άλλων σκύλων. Ακόμα υπάρχει και το ενδεχόμενο να ψάχνει σωστά και ανεξάρτητα, αλλά μόλις φερμάρει και αισθανθεί κάποιον άλλο σκύλο να πλησιάζει, να σπάει τη φέρμα και να ξεσηκώνει το θήραμα.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις η καλύτερη λύση είναι να τον βγάζουμε μόνο του. Είναι πολύ πιθανό να έχουμε μικρή ή και καθόλου κάρπωση στις πρώτες μας εξόδους, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να δούμε αν αξίζει να ασχοληθούμε περαιτέρω με το συγκεκριμένο άτομο. Τέλος μπορεί και να μη φερμάρει καθόλου και ενώ βρίσκει να ξεσηκώνει τα θηράματα.
Τις περισσότερες φορές αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο ξεπερνιέται εύκολα διότι ο σκύλος το διορθώνει αυτόματα. Αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε πρέπει να επέμβουμε. Στα πρώτα κυνήγια εκδηλώνονται και πολλά προβλήματα χαρακτήρα. Ανθρωποφοβία, κροτοφοβία, θηραματοφοβία, με το τελευταίο να είναι το χειρότερο. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται πολύ υπομονή και επιμονή για να μπορέσουν να ξεπεραστούν τέτοιου είδους θέματα (αν ποτέ ξεπεραστούν).
Καλή προετοιμασία και προσοχή
Για να τα αποφύγουμε καλό είναι να έχει προηγηθεί η κοινωνικοποίηση του ζώου μας, να μη το βγάζουμε όπου υπάρχουν πολλοί κυνηγοί και άρα το ενδεχόμενο να πέσουν πολλές τουφεκιές, και σε καμία περίπτωση να μην τουφεκάμε αν δεν έχει προηγηθεί φέρμα και κατόπιν ξεσήκωμα και δίωξη του θηράματος.
Σε κάθε περίπτωση το ξεκίνημα της κυνηγετικής περιόδου είναι δύσκολο και εγκυμονεί κινδύνους για κυνηγούς και κυνηγόσκυλα. Ταυτόχρονα όμως όλοι μας το περιμένουμε με λαχτάρα. Αυτό που χρειάζεται είναι καλή προετοιμασία και προσοχή ώστε να κυλήσει ανώδυνα, καθώς και υπομονή για να διορθώσουμε τα όποια προβλήματα προκύψουν.
