Οι κλασικοί αγώνες είναι μία διοργάνωση που έχει κάνει τα πρώτα βήματά της στα ελληνικά τερέν και όπως κάθε τι νέο, είναι λογικό να δημιουργεί διάφορους κυνοφιλικούς προβληματισμούς. Ειδικότερα στη χώρα μας, όπου οι συγκεκριμένοι αγώνες είναι ιδιαιτέρως συκοφαντημένοι και μοιραία πολύ παρεξηγημένοι.
Εντυπωσιακή για ακόμη μία φορά η παρουσία του κόσμου
Αρκετές εκατοντάδες κυνόφιλων από όλες τις άκρες της Ελλάδας συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν από κοντά όλους τους σκύλους (όσοι παρουσιάστηκαν) των αγωνιστικών τερέν.
Μία συμμετοχή πρωτόγνωρη που απέδειξε για άλλη μία φορά με τρόπο εμφατικό, ότι οι κλασικοί αγώνες είναι οι μοναδικοί αγώνες που έχουν την δυνατότητα να συγκεντρώσουν θεατές. Παρότι για δεκαετίες θεωρούνταν οι αγώνες που δεν υπηρετούν την βελτίωση του κυνηγετικού σκύλου, παραδόξως προσελκύουν τους περισσότερους κυνηγούς κυνόφιλους.
Αντιθέτως, ακόμα και οι σπουδαιότερες διοργανώσεις αγώνων σε άγριο θήραμα δεν κατορθώνουν να συγκεντρώσουν περισσότερες από ελάχιστες δεκάδες κυνηγών κυνόφιλων. Οι λόγοι απλοί και καλό είναι να γίνουν επιτελούς κατανοητοί, ώστε να μην δαπανηθεί άλλη μία εικοσαετία με δογματισμούς και προκαταλήψεις.
Τα πλεονεκτήµατα των κλασικών
Οι κλασικοί είναι οι μοναδικοί αγώνες διεθνώς, που επιτρέπουν στον κάθε ενδιαφερόμενο κυνόφιλο να δει από κοντά και με μεγάλη άνεση όλους τους σκύλους που πρωταγωνιστούν στα τερέν άγριου θηράματος. Μία δυνατότητα που δεν μπορεί να δοθεί στα πολύπλοκα και διαρκώς μεταφερόμενα τερέν των άγριων θηραμάτων. Δεν πάει κανείς θεατής σε θέαμα που δεν μπορεί να το δει. Τόσο απλά.
Επίσης, η χρονική ταύτιση όλων των άλλων αγώνων με την κυνηγετική σεζόν, αποτελεί άλλο έναν σημαντικό παράγοντα που δεν επιτρέπει την αθρόα προσέλκυση πολλών κυνόφιλων. Η ιδιότητα του κυνηγού φαίνεται πως λειτουργεί ακραία ανταγωνιστικά με αυτή του κυνόφιλου.
Ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να χάσουν ένα κυνηγετικό διήμερο για να παρακολουθήσουν ένα κυνοφιλικό αγώνα, ακόμα και εάν γίνεται στην γειτονιά τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε πολλές περιοχές, πολλές φορές, δεν καταγράφεται ούτε μία συμμετοχή ντόπιων κυνηγών κυνόφιλων. Ένα μήνυμα που πρέπει κάποια στιγμή να γίνει αντιληπτό και να υπάρξει μία πιο ορθολογική αξιολόγηση της κυνοτεχνικής αξίας και βαρύτητας κάθε τύπου αγώνα.
Τέλος ένα σημαντικό μειονέκτημα που αντιμετωπίζουν όλοι οι αγώνες κάμπου και πρακτικού κυνηγίου είναι ότι παραδοσιακά λαμβάνουν χώρα σε πολύ λίγες και συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας. Πολλές φορές αυτό γίνεται κατ’ ανάγκη και όχι από επιλογή. Είναι αδύνατο, π.χ. να διοργανωθούν αγώνες κάμπου (σε πεδινές πέρδικες) εκτός Μακεδονίας διότι δεν υπάρχουν πουθενά αλλού πεδινές.
Αυτό θέτει εκ των πραγμάτων ένα σοβαρό εμπόδιο στην συμμετοχή -έστω και ως θεατές- στην συντριπτική πλειοψηφία των κυνόφιλων που κατοικούν σε όλες τις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδος. Έτσι το Εθνικό μετατρέπεται σε τοπικό.
Περισσότεροι και µε γεωγραφικό πλουραλισµό
Οι κλασικοί αγώνες είναι η μοναδική κατηγορία αγώνων που δεν έχει γεωγραφικούς περιορισμούς. Αυτό επιτρέπει στους απανταχού κυνόφιλους να έρθουν σε ουσιαστική επαφή με τους σπουδαίους σκύλους των τερέν. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση όλους τους υπόλοιπους τύπους αγώνων.
Είναι σημαντικό να μην μείνει αναξιοποίητο αυτό το πλεονέκτημα. Η αποκλειστική διοργάνωση αυτών των αγώνων σε ένα συγκεκριμένο τόπο, δημιουργεί ένα αντίστοιχο εμπόδιο σε όλους τους κυνόφιλους που κατοικούν μακριά από την Πελοπόννησο. Και μπορεί σήμερα λόγω περιέργειας και αρχικού ενθουσιασμού αρκετοί κυνόφιλοι να θυσιάζουν χρόνο και χρήμα για να παρακολουθήσουν αυτή την νέα εκδήλωση, είναι όμως αμφίβολο εάν αυτό μπορεί να συνεχιστεί για πολύ καιρό.
Είναι λοιπόν απαραίτητο οι αγώνες αυτοί να πολλαπλασιαστούν και να μεταφερθούν και σε άλλες περιοχές, ώστε ο καλός σκύλος να γίνει κτήμα όλων των κυνηγών κυνόφιλων και να μην παραμείνει ως προνόμιο στα χέρια λίγων.
Παρά την μικρή έως ανύπαρκτη εμπειρία των περισσοτέρων κυνόφιλων γύρω από τους κλασικούς, εύκολα οι περισσότεροι κατέληξαν σε κάποιες κοινές διαπιστώσεις από τις πρώτες δύο αυτές τριήμερες εκδηλώσεις και διατύπωσαν ταυτόχρονα τα πρώτα εύλογα ερωτήματα.
Γιατί ενώ έχουμε πολλές κυνοφιλικές επιτυχίες σε Εθνικό επίπεδο, τα σκυλιά μας (όχι όλα) υπολείπονται κατά πολύ από την ποιότητα των ξένων σκύλων που συμμετέχουν στους ίδιους αγώνες; Γιατί δεν έχουμε εμείς σκυλιά αντίστοιχης ποιότητας; Γιατί οι περισσότερες παρουσίες ελληνικών σκύλων έχουν τεχνικά προβλήματα; Γιατί δεν παρουσιάζονται πολλοί σπουδαίοι σκύλοι στους αγώνες αυτούς ώστε να μπορέσει ο κόσμος να τους απολαύσει ζωντανά;
Ερωτήσεις εύλογες που όμως αποκαλύπτουν και το πλήθος των παρεξηγήσεων που ακολουθούν τους κλασικούς αγώνες. Είναι λοιπόν σημαντικό να ξεκαθαριστεί, ότι όλοι οι υπόλοιποι αγώνες είναι κυνοτεχνικές διαδικασίες που εστιάζουν κυρίως στο αποτέλεσμα. Οι κλασικοί είναι αγώνες που εστιάζουν κυρίως στη ράτσα.
Πρόκειται για μία θεμελιώδη διαφορά και υπενθυμίζει σε όλους ποιος θα έπρεπε να είναι ο κυρίαρχος στόχος της αγωνιστικής κυνοφιλίας. Όσο δεν εστιάζεις στο σύνολο της φυλής τόσο πιο πολύ απομακρύνεσαι από αυτή.
Όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι της παρουσίας των σκύλων πρέπει να γίνει κατανοητό σε όσους εξέφρασαν μία τέτοια διαπίστωση ότι όταν κάποιοι σκύλοι συμμετέχουν σε μόλις τρεις αγώνες το χρόνο είναι αδύνατο να έχουν την προετοιμασία και την εμπειρία κάποιων άλλων ξένων σκύλων που τρέχουν σε 20-40 αγώνες κάθε χρόνο.
Επίσης, τόσο οι ιδιοκτήτες όσο και οι κυναγωγοί δεν είναι δυνατόν να επενδύσουν χρήμα και δουλειά αντίστοιχα, για 3 πεντάλεπτα τον χρόνο. Είναι απολύτως δικαιολογημένη μία τέτοια υστέρηση των ελληνικών συμμετοχών. Για να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα είναι απαραίτητο να διευρυνθεί σημαντικά το πλήθος αυτών των αγώνων. Ομάδες ανταγωνιστικές χτίζονται μόνο με πολλούς αγώνες στα πόδια των παιχτών τους.
«Θεµέλιο» της κυνοφιλίας
Τέλος, η απουσία πολλών κυναγωγών και σκύλων από αυτή την κυνοφιλική γιορτή, αποκαλύπτει και την παρεξηγημένη αξία των κλασικών αγώνων. Δυστυχώς υπάρχει ακόμα και ένα κομμάτι σημαντικών κυνόφιλων που δεν μπορεί να κατανοήσει την τεράστια αξία των κλασικών αγώνων ή δεν τους εκφράζει.
Με την ίδια λογική που πολλοί δεν συμμετέχουν σε εκθέσεις μορφολογίας. Όμως στην κορυφή της κυνοφιλίας θα έπρεπε όλοι να κατανοούν το ρόλο και την σπουδαιότητα όλων των διαδικασιών αξιολόγησης και να τις υπηρετούν (στο μέτρο του δυνατού). Φυσικά πολλές φορές όλα αυτά είναι απλά προσχήματα για να αποκρυφτεί το γεγονός, ότι δεν υπάρχει το κατάλληλο υλικό για να παρουσιαστεί σε έναν τόσο απαιτητικό αγώνα. Καλύτερα να απέχεις παρά να εκτεθείς.
Φυσικά εδώ κάποιοι θα ισχυριστούν ότι και στην Ιταλία υπάρχουν σπουδαίοι κυναγωγοί και σκύλοι που δεν συμμετέχουν στους κλασικούς. Πράγματι αυτό είναι γεγονός. Όμως είναι σημαντικό να μην ξεχνιέται το γεγονός, ότι μία τόσο μεγάλη και ιστορική κυνοφιλία έχει την πολυτέλεια να προχωρά ακόμα και με την απουσία κάποιων. Οι σκύλοι, οι κυναγωγοί και οι εκτροφές που έσπρωξαν με μεγαλύτερη ταχύτητα τις αγγλικές φυλές στην γείτονα χώρα, ήταν αυτοί που εκτός από τα άλλα αγωνιστικά τερέν πρωταγωνιστούσαν και στα τερέν των κλασικών.
Τέλος ακόμα και αυτοί που δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αυτούς τους αγώνες, στην μεγάλη φιέστα στο Campo Felice όπου και πέφτει η αυλαία ολόκληρης της αγωνιστικής περιόδου, δίνουν όλοι ανεξαιρέτως το παρόν και παρουσιάζουν τους περισσότερους σκύλους τους σε αγώνα επίδειξης, ως ένδειξη σεβασμού και τιμής σε όλους τους κυνόφιλους που πολλοί από αυτούς έκαναν ακόμα και χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρεθούν σε αυτή την κορυφαία κυνοφιλική γιορτή.
Οι εποχές αλλάζουν, ο κόσμος προχωρά, καλό είναι και οι κυνοφιλία να εξελίσσεται και να ενσωματώνει με μεγαλύτερη ταχύτητα και ευρύτητα πνεύματος κυνοτεχνικά εργαλεία, που προάγουν τις φυλές και διευκολύνουν μεγάλες μάζες κυνόφιλων να ενσωματωθούν λειτουργικά στην κυνοφιλία.
Όλοι οι αγώνες είναι σημαντικοί και αποκαλύπτουν σημαντικές πτυχές του σπουδαίου σκύλου. Αυτοί όμως που επισφραγίζουν και πιστοποιούν την παρουσία της ράτσας είναι οι κλασικοί αγώνες και ως εκ τούτου κατατάσσονται στη κορυφή των ζωοτεχνικών διαδικασιών.
Η πρωτοκαθεδρία της Ιταλικής κυνοφιλίας για πολλές δεκαετίες στην Ευρώπη, οφείλεται κατά κύριο λόγο στην πρωτοπορία των κλασικών αγώνων που καθιέρωσε πολλές δεκαετίες πριν από όλους τους άλλους.
Εσχάτως και ασθμαίνοντας σπεύδουν και άλλες πρώην ισχυρές κυνοφιλικά χώρες να εντάξουν τους κλασικούς στο οπλοστάσιό τους, μπας και καταφέρουν να ανακτήσουν κάποιο από το χαμένο έδαφος.
Τώρα που έχουν γίνει τα πρώτα βήματα και στην Ελλάδα ας συνεχίσουμε στο ίδιο μοτιβό.
