Τη περασμένη Τετάρτη με ξύπνησε ο θόρυβος από τη τέντα που κροτάλιζε στον δυνατό αέρα. Είχε μόλις χαράξει με βαριά συννεφιά και διαβολεμένο κρύο. Κυνηγόκαιρος, σκέφτηκα.
Για να δώσω λοιπόν τόπο στην οργή και στην αδιέξοδη κατάσταση που έχει δημιουργήσει ο τρίμηνος εγκλεισμός, αποφάσισα να βγω για περπάτημα.
«Για σύντομη ατομική σωματική άσκηση κοντά στην οικία μου» γράφει η έντυπη βεβαίωση μετακίνησης στη παράγραφο 6, που παραπέμπει στις αναγκαστικές διατάξεις παλαιότερων σκοτεινών εποχών.
Δεν είχα προλάβει να απομακρυνθώ, όταν έπεσα πάνω στο γείτονα, τον Αλέκο.
Που όλως περιέργως είχα 4 με 5 μήνες να τον συναντήσω.
Για να σας πω εδώ ότι ο Αλέκος, συνταξιούχος και κοντά στα 68, είναι άνθρωπος έντιμος και με πολλές ακόμα αρετές. Έχει όμως ένα μεγάλο κουσούρι. Δεν είναι κυνηγός. Ούτε όμως αντι-κυνηγός, καθώς το συγγενικό του περιβάλλον και ο γαμπρός του, που εδώ και τρία χρόνια είναι εγκατεστημένος στο Ντουμπάϊ, είναι κυνηγοί.
-καλημέρα Αλέκο, χρόνια και ζαμάνια……
-καλημέρα και σε σένα, μου απάντησε με ένα φαρδύ χαμόγελο κάτω από τη μάσκα
-τι κάνει η κόρη και το εγγόνι σου. Έμαθα ότι το Ντουμπάϊ είναι «τίγκα» στο κορονοϊό. Αληθεύει;
-έτσι είναι. Το ζευγάρι και το μικρό κόλλησαν, αλλά ευτυχώς το ξεπέρασαν και τώρα είναι καλά. Αλλά τι μαθαίνω, σας έκοψαν το κυνήγι;
-ναι Αλέκο. Με μία παράλογη και εξοργιστική απόφαση μας απαγόρεψαν να μεταβούμε στο κυνηγότοπο. Όχι ότι απαγορεύθηκε το κυνήγι. Και μας εμπαίζουν με το «θα δούμε την επόμενη εβδομάδα» και πάει λέγοντας η κοροϊδία.
-καλά χριστιανέ μου. Εδώ ο κόσμος χάνεται και εσείς χτενίζεστε; Δεν κοιτάς γύρω σου που τρέμουμε μην βήξει ή φταρνιστεί ο διπλανός και έχει κατεβασμένη τη μάσκα; Κι εσείς θέλετε να «μπουζουριάζεστε» 5-10 μαζί για να μας στείλετε μία ώρα αρχύτερα; Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να σας πάρουν την άδεια και τα όπλα.
-για στάσου βρε Αλέκο. Μεγάλη φόρα πήρες. Και πάνω στην έξαψη θυμήθηκες τις χουντικές πρακτικές, εσύ που είσαι πιο «πράσινος» και από το χορτάρι; Ή σάμπως άλλαξες ρότα και το γύρισες στη συντήρηση, τώρα που έπεσαν…τα κουράγια.
-α, για πρόσεξε, είπε φανερά προσβεβλημένος. Ότι ήμουνα, είμαι και γνωρίζεις καλά ότι δεν συμφωνώ με τις κυβερνητικές τακτικές.
-τότε λοιπόν Αλέκο μου, γιατί πέφτεις θύμα της «μαύρης» προπαγάνδας που θέλει τη δραστηριότητα του κυνηγιού να διασπείρει τον κορονοϊό και τους κυνηγούς να βάζουν πάνω από τη δημόσια υγεία το «χόμπι» τους;
Που μωρέ θα διασπείρω τον ιό. Στα πουρνάρια ή στις κοτρόνες; Και γνωρίζεις καλά από το γαμπρό σου, ότι οι πουλοκυνηγοί δεν πάνε 5-10 μαζί, αλλά ο ένας 70 με 100 μέτρα μακριά από τον άλλο.
Και αν υποθέσουμε ότι εσύ που πηγαίνεις βόλτα στους πρόποδες του Υμηττού, και η περιοχή δεν ήταν μέσα στον αστικό ιστό, αλλά αποτελούσε κυνηγότοπο, τι στο καλό μόλυνση θα προκαλούσε η μοναχική παρουσία σου αν βάσταγες και τουφέκι;
Και να σου πω ακόμα, ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που μαστίζονται από τη πανδημία, το κυνήγι δεν σταμάτησε ούτε μέρα.
-ξέρεις, μου είπε σκεφτικός και μουδιασμένος. Δεν το είχα δει με τον τρόπο που το παρουσιάζεις. Και εδώ που τα λέμε έχεις δίκιο. Όμως άλλα ακούω και βλέπω στα κανάλια. Και παρόλο που δεν είμαι αντίθετος στο κυνήγι, πίστεψα ότι οι κυνηγοί δεν συμπεριφέρονται σαν υπεύθυνοι πολίτες και δρουν ενάντια στην εθνική προσπάθεια.
Αλλά βρε παιδί μου, δεν μπορείτε να βγείτε στα ιδιωτικά κανάλια, μικρά και μεγάλα, να καταγγείλετε τα κακώς κείμενα και να αποκατασταθεί η αλήθεια; Να καταλάβει ο κόσμος ότι για άλλους λόγους σας έκοψαν το κυνήγι και όχι εξαιτίας της πανδημίας;
Τώρα μίλησες σωστά καλέ μου γείτονα. Είδες το «φως» το αληθινό και όχι το «σκοτάδι» που αυταρχικά επέβαλαν. Και μακάρι τα λόγια σου να σταθούν αφορμή για να φθάσει η σωστή ενημέρωση σε όλες τις γωνιές της χώρας.
