Τσίχλα: Το διαιτολόγιο και η σημαντικότητά του
Οι αλλαγές δεν είναι άγνωστες στον κόσμο μας. Το κλίμα, το περιβάλλον και οι έμβιοι οργανισμοί είναι σε μόνιμη διαδικασία εξέλιξης. Άλλοτε η διαδικασία της αλλαγής γίνεται με αργούς ρυθμούς και άλλοτε είναι ραγδαία, με τον καθοριστικό παράγοντα στην ταχύτητα της μεταβολής να είναι η ανθρώπινη παρέμβαση.
Η άγρια ζωή από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης μέχρι σήμερα έχει υποστεί κοσμογονικές αλλαγές, με πρώτη την τάξη των θηλαστικών και μετέπειτα με την τάξη των πτηνών.
Για τις συντελούμενες αλλαγές στη συμπεριφορά της τσίχλας, ιδιαίτερα της κελαηδότσιχλας, οι κυνηγετικές περίοδοι του 2012-2013, του 2016-2017 και του 2022-2023 μπορεί να αποδειχθούν πολύ κατατοπιστικές και να αποτελέσουν μια βάση δεδομένων χρήσιμη για το αυριανό κυνήγι της.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να αξιοποιηθούν οι πληροφορίες που συλλέχθηκαν και να εξαχθούν ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα, είναι να αναλυθούν οι τρεις βασικοί παράγοντες που ευθύνονται για την επιβίωση της τσίχλας, δηλαδή η τροφή, ο καιρός και η ασφάλεια, με την σειρά που αναφέρονται, αν και τα τελευταία χρόνια η ασφάλεια δείχνει να καταλαμβάνει τη θέση του καιρού.
Ας δούμε λοιπόν τι αντιπροσωπεύει ο καθένας παράγοντας και πόσο εξαρτημένη είναι η παρουσία της τσίχλας από αυτόν, ξεκινώντας από το διαιτολόγιό της.
Τροφή φυτική και ζωική
Ελιά: ένας εξαιρετικά θρεπτικός καρπός με πλούσια λιπαρά, με την ψίχα της να έχει φαρμακευτικές και αντισηπτικές ιδιότητες. Τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες και με επιπλέον μία βιταμίνη που ενισχύει την όραση έχει η αγριελιά.
Κισσός: αναρριχητικός θάμνος με σφαιρικούς καρπούς μελανού χρώματος πλούσιους σε θρεπτικά συστατικά.
Σχίνος (σκίνο): θάμνος με μικρούς σφαιρικούς κόκκινους καρπούς (μαύροι όταν ωριμάσουν). Καρπός μικρής θρεπτικής αξίας, αλλά με εξαιρετικές φαρμακευτικές ιδιότητες.
Βένιο (κέδρος): θάμνος με πιπεράτους θρεπτικούς καρπούς.
Κούμαρο, βατόμουρο και γενικά άγρια φρούτα: Τροφές πλούσιες σε σάκχαρα, απαραίτητα συμπληρώματα διατροφής, ιδιαίτερα τους φθινοπωρινούς μήνες. Η κουμαριά απαντάται σε ολόκληρη σχεδόν τη χώρα και σε υψόμετρο μέχρι 700-750 μέτρα.
Ξινά (πορτοκαλιές, μανταρινιές, λεμονιές): τα φρούτα τους δεν αποτελούν τροφή για την τσίχλα, αλλά βρίσκουν άφθονο σκουλήκι στο χώμα και μεγάλη ασφάλεια στα πυκνά και αγκαθωτά κλαδιά τους.
Σκουλήκι: ανήκει στα ασπόνδυλα και έχει μακρύ και γυμνό σώμα, χωρίς κεφάλι και εσωτερικό σκελετό. Υπάρχουν πολλά είδη σκουληκιών, άλλα είναι ωφέλιμα στην γεωργία με τις στοές που δημιουργούν στο χώμα (αερισμός) και άλλα ζημιογόνα. Όμως τα περισσότερα αποτελούν σημαντική τροφή για τα πουλιά με την άφθονη πρωτεϊνη που περιέχουν.
Σαλιγκάρια: αποτελούν μια ακόμα εκλεκτή τροφή. Στις παραθαλάσσιες ζώνες οι τσίχλες τα βρίσκουν δίπλα στη θάλασσα. Για να σπάσουν το σκληρό κέλυφος χρησιμοποιούν μία πέτρα σαν αμόνι και το επιτυγχάνουν με πολλαπλά χτυπήματα.
Σκαθάρια, προνύμφες, έντομα: τροφές πλούσιες σε πρωτεϊνη και ιχνοστοιχεία.
Να σημειωθεί ότι για τις τσίχλες η ζωική τροφή συμμετέχει στο καθημερινό διαιτολόγιο σε περίπου ίση ποσότητα με την φυτική. Αυξάνεται όμως κατακόρυφα τη περίοδο αναπαραγωγής.
Από την επάρκεια, αλλά και τη ποικιλία της τροφής, και σε συνδυασμό με τους άλλους δύο βασικούς παράγοντες που θα αναλυθούν σε επόμενο άρθρο, εξαρτάται η καλή ή όχι παρουσία της τσίχλας στη χώρα μας.
