Στο κυνήγι δεν χωρούν αφορισμοί
Οι υποκειμενικές εκτιμήσεις τις οποίες κάποιοι παρουσιάζουν ως θέσφατο
Αν και η περίοδος για το κυνήγι στα εγκατεστημένα μεταναστευτικά πουλιά τώρα ξεκινά, είναι πολλές οι ανησυχίες και τα απαισιόδοξα ακούσματα για το μέλλον της χρονιάς.
Οι υποκειμενικές εκτιμήσεις, αλλά και οι συμπτώσεις στην περίπτωση που κάποιες εξορμήσεις αποβούν άγονες, έχουν ως αποτέλεσμα να γίνεται μία εύκολη γενίκευση που κατατείνει στο ότι τα πουλιά απουσιάζουν από τη χώρα. Μάλιστα, στις πλείστες όσες περιπτώσεις, αυτές οι εκτιμήσεις θεωρούνται… θέσφατο.
Με τα πρωτεία στην υποκειμενικότητα και στις τελεσίδικες εκτιμήσεις να έχουν οι κυνηγοί της τσίχλας.
Δεν τα βρήκα, δεν έχει πουθενά
– “Δεν έχει τσίχλες φέτος” ακούστηκε να λέει ο τάδε κυνηγός που πήγε σε μία περιοχή που γνώριζε από παλιότερα και δεν βρήκε τσίχλες, ενώ τις έβρισκε σίγουρα πριν 5-10 χρόνια. Για να βγάλει αμέσως το συμπέρασμα, ότι αφού ο “δικός” του κυνηγότοπος δεν έχει πουλιά, δεν υπάρχουν πουθενά και πάνε χαμένες η χρονιά και οι προσδοκίες του.
– “Τι το ψάχνεις αδερφέ, δεν θα δούμε φέτος πουλιά. Σήμερα δεν έχω σηκώσει ούτε μία φορά το τουφέκι” είπε ένας άλλος κυνηγός που εξόρμησε αδιαφορώντας για το ποιες καιρικές και εδαφικές συνθήκες επικρατούσαν στον τόπο που πήγε και περίμενε να ανακαλύψει “θησαυρό”.
Υπάρχει όμως και μία τρίτη κατηγορία κυνηγών που γενικεύει την ανυπαρξία πουλιών, όταν ο ίδιος έχει μικρή κάρπωση, που είναι μόνο θεωρητικά μικρή. Γιατί δεν είναι μικρή η κάρπωση των 6-8 πουλιών Νοέμβρη μήνα σε πρωινό στατικό κυνήγι (καρτέρι). Εκτός αν θέλει με τα παραπάνω πουλιά να ισοφαρίσει όσα του στέρησε ο Χαρδαλιάς με την απαγόρευση επί covid. Για να ελαφρύνουμε λίγο την στενάχωρη κατάσταση.
Αλλαγές που διώχνουν τις τσίχλες
Αναφέρθηκαν πιο πάνω τρείς χαρακτηριστικές περιπτώσεις αφορισμών και σε αυτές θα εντοπιστεί η ανάλυση που θα διαλύσει τα όποια σύννεφα. Με όλο τον σεβασμό που απαιτεί η εκτίμηση του κάθε κυνηγού ακόμα και λανθασμένη να είναι. Στη 1η περίπτωση που ο κυνηγός πηγαίνει σε πολυπατημένο από τον ίδιο κυνηγότοπο και δεν βρίσκει τα αναμενόμενα πουλιά, καλό είναι πριν αποφανθεί οτιδήποτε να κάνει μία προσεκτική αυτοψία στον τόπο και να σημειώσει τις πιθανές αλλαγές που έχουν συμβεί.
Όπως για το αν υπάρχει επάρκεια τροφής, αν υπάρχει ασφάλεια για τα πουλιά από τα φτερωτά αρπακτικά, κοντολογίς αν υπάρχει λόγγος για να καταφύγουν τα τσιχλοκότσυφα. Και ακόμα, αν κοντά στον κυνηγότοπο έχουν γίνει πρόσφατα βιοτεχνικές ή βιομηχανικές εγκαταστάσεις που προκαλούν τεράστια όχληση.
Στην Αμαλιάπολη Μαγνησίας (παλιότερα Μιτζέλα) κυνηγούσα με επιτυχία περισσότερο από 15 χρόνια και σπάνια επέστρεφα με λίγα πουλιά. Από τη μέρα όμως που ξεκίνησαν οι εργασίες για την κατασκευή του μικρού λιμανιού και του εργοστασίου “Αλευρόμυλοι Λούλης”, τσίχλα δεν ξαναφάνηκε στην ευρύτερη περιοχή.
Όταν η έξοδος γίνεται µε νοτιά, µη περιμένω πολλά
Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε τον κυνηγό που βγήκε για κυνήγι με νοτιά και ζέστη, όντας ακόμα φθινόπωρο, και περιμένει να ρίξουν οι ουρανοί, όχι νερό, αλλά τσίχλες. Και στην αποτυχία τα βάζει με όποιον τον μάτιασε ή και με τη μαύρη γάτα που συνάντησε νυχτιάτικα.
Χωρίς να του περάσει από το μυαλό, ότι αυτές οι καιρικές συνθήκες είναι απαγορευτικές για το κυνήγι, ιδιαίτερα για το καρτεριτζήδικο, καθώς οι τσίχλες δεν ανεμίζουν, αλλά μένουν στα πυκνά και δύσκολα μετακινούνται.
Είναι αλήθεια ότι συχνά η έξοδος με αντίξοες καιρικές συνθήκες είναι αναγκαστική για τον κυνηγό, καθώς είναι μέρα αργίας γι αυτόν και επόμενα θέλει να στεφθεί με επιτυχία. Όμως η πολύ μικρή “τσάντα” που δικαιολογεί την απογοήτευσή του, δεν πρέπει να τον οδηγεί σε γενικότερες εκτιμήσεις και αφορισμούς.
Και να έχουμε κατά νου ότι ο χειμωνιάτικος νοτιάς, που θα τον συναντάμε από εδώ και πέρα, είναι διαφορετικός από τον φθινοπωρινό. Και για τη μικρότερη θερμοκρασία, αλλά κυρίως για το πλήθος των πουλιών που στο μεταξύ διάστημα έχει συγκεντρωθεί.
Υπομονή μέχρι να μεστώσει ο χρόνος
Στη τελευταία περίπτωση έχουμε να κάνουμε με το “νούμερο” και τις δύο διαφορετικές οπτικές. Στην πρώτη το νούμερο αποτελεί αυτοσκοπό της εξόδου και αν δεν επιτευχθεί αλίμονο στον καιρό, στα πουλιά και τη χρονιά.
– “Πέρυσι τέτοια εποχή έκανα εύκολα 15-20 πουλιά και τώρα έπεσα στα 5” ακούγεται να λέει κυνηγός σε “πηγαδάκι”, σπέρνοντας ανησυχία και “μαυρίλα” στο ακροατήριο, που δεν τολμά να ομολογήσει ότι είναι ευχαριστημένο με την κάρπωση, αυτή που αφορίζει ο “νουμεράκιας” ομιλητής.
Στην άλλη οπτική γωνία βρίσκεται ο κυνηγός που θεωρεί μικρή την κάρπωση των 5-6 πουλιών, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι αυτή είναι η πραγματική μέση κάρπωση ενός πρωινού κυνηγιού με καρτέρι τον Νοέμβρη. Με αποτέλεσμα να απογοητεύεται και να μεταφέρει άδικα την απογοήτευση στον περίγυρό του.
Οπωσδήποτε μέσα στον Νοέμβρη ή και στο πρώτο 15ήμερο του Δεκέμβρη θα τύχουν μέρες με διψήφιες καρπώσεις, αλλά αυτές θα είναι λίγες και συνήθως θα οφείλονται στην καλή συγκυρία μίας τοπικής μετακίνησης.
Η ομορφιά του απρόβλεπτου
Όλα όσα γράφονται σε αυτό το ρεπορτάζ δεν έχουν συμβουλευτικό χαρακτήρα. Αποτυπώνουν με λίγα λόγια τις παρορμητικές καταστάσεις ορισμένων κυνηγών, που ηθελημένα ή αθέλητα γενικεύουν την αποτυχία μιας κυνηγετικής μέρας και προδικάζουν το μέλλον της χρονιάς.
