Φάσσες στα καρτέρια «υποδοχής» – Άρχισε η κάθοδος των μυρίων
Τα σμήνη μεγάλα, οι φάσσες πολλές, και ήδη κάποια κοπάδια έδειξαν τοπικές προτιμήσεις σε κάποιες περιοχές. Αν συνεχίσουν το ίδιο “εντατικά” τα περάσματα, τότε για τους φασσοκυνηγούς της παρατήρησης και των σημειώσεων θα μείνουν στην ιστορία μαζί με τα περυσινά, ως τα πλουσιότερα των τελευταίων ετών.
Πληροφορίες αναφέρουν πως τα πρώτα πουλιά φάνηκαν στις 5/10 σε Προμάχους και Βορεινό του Καϊμακτσαλάν, και την ίδια μέρα ξυλοκόποι σε Φλώρινα έβλεπαν εκατοντάδες φάσσες να περνάνε ανάμεσα σε Σκοπό και Αχλάδα. Η κάθοδος των μυρίων είχε αρχίσει…
Μία μέρα μετά κοπάδια μέσω Γράμμου και βόρειας Πίνδου “έμπαιναν” σε Καστοριά και Γιάννενα από Μολυβδοσκέπαστο και Μελισσόπετρα. Κάθε χρόνο επαναλαμβάνονται ίδια τα “δρομολόγια” και μόνο οι ημερομηνίες αλλάζουν…
Πρώτη γραµµή “πυρός” από ντόπιους
Αρχικά ανάμεσα στους ντόπιους φασσάδες σήμανε συναγερμός. Τα κινητά λειτούργησαν μόνο για “στεγανές”, “εσωτερικές” επικοινωνίες, και μόνο για να ειδοποιηθεί η κατάλληλη παρέα… Με τις πληροφορίες να διαρρέουν“μισές και με το ζόρι”, στα νοτιότερα κλιμάκια φασσοκυνηγών υπήρχε μεν αναβρασμός προετοιμασίας, αλλά για τον προορισμό επικρατούσε αβεβαιότητα.
Παρασκευή 7/10 φάνηκαν κοπάδια που κατηφόριζαν στην Γκαμήλα της Κόνιτσας και στο Περιστέρι του Μετσόβου, στους Πύργους και στο Μεσόβουνο του Βέρμιου και φτάνοντας ως το Δόσκιο των Πιερίων, αναζητούσαν κούρνιες.
Σειρά στη διασπορά των κοπαδιών είχαν γύρω στο διάστημα, 16-19/10 οι δυτικές βουνοκορφές της Θεσσαλίας, και μερικά από τα πρώτα καρτέρια “υποδοχής” που στήθηκαν γύρω από το Μουζάκι, την λίμνη Πλαστήρα, τον Αμάραντο και το φράγμα Σμοκόβου, γνώρισαν στιγμές από το “ένδοξο” παρελθόν… Τότε τυχεροί στάθηκαν μόνο ντόπιοι, αφού λίγο μετά οι “ξενόφερτοι” του τριημέρου (28-30/10) πιθανόν και να μην αντικρίσουν την ίδια εικόνα, περιορισμένοι στις “ουρές” που απέμειναν από τα καλά καρτέρια…
Αναμονή στα βορειότερα
Κι ενώ οι εμφανίσεις εκείνων των ημερών πύκνωναν διαρκώς από το Βέρμιο ως τον Κόζιακα, και από τον Γράμμο ως τα Πιέρια, και μεγάλοι σχηματισμοί απλώθηκαν σε κάμπους με θερισμένα καλαμπόκια, στην ανατολική Μακεδονία δεν συνέβη το ίδιο. Με εξαίρεση περιοχές του Παγγαίου, στα υπόλοιπα γνωστά παραδοσιακά φασσοκάρτερα Δράμας και Ξάνθης επικράτησε απογοήτευση.
Κοπάδια πέρασαν, όμως εκεί οι φάσσες ξεγέλασαν τους φασσάδες γιατί εμφανίστηκαν νωρίτερα του προβλεπόμενου, αφήνοντας πίσω σαν κρατημένα στον τόπο ελάχιστα ως καθόλου πουλιά.
Με πλειοψηφία πάλι Ζακυνθινούς, παρέες που βρέθηκαν σε Περσέκ, Ακρινό, Κατάφυτο, Εξοχή, Μικροκλεισούρα, Τσομπανόβρυση, Μάρμαρα, 1500, Σέλα, Σκαλωτή, κ.ά, έπαιρναν από κανένα ως δύο πουλιά την ημέρα.
Αποδείχθηκε τραγωδία
Κατά Ξάνθη μεριά, Λειβαδίτης, Ρεύμα και Ωραίο αποδείχθηκαν τραγωδία για κάποιους φίλους από Κορωπί, όμως λίγο βορειότερα, οι άριστα οργανωμένοι “ασκητές” της απόλυτης ερημιάς, με καρτέρια ανάμεσα σε Δημάριο και Διάσπαρτο βρήκαν “φλέβα”, με τα κοπάδια να πηγαινοέρχονται στα σύνορα με Βουλγαρία, ανάμεσα σε Zlatograd και καταφύγιο.
Η απόσταση μεταξύ Ωραίου και Δημάριου δεν ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα, κι όμως στα μεν καρτέρια γινόταν “κηδεία”, ενώ στα δε ξεκινούσε “πανηγύρι”…
Παλιό το έργο θα μου πείτε, το έχουμε ζήσει κι εμείς πολλές φορές. Πράγματι έτσι ήταν και έτσι μυστήριο θα παραμείνει το κυνήγι του εντοπισμού τους. Προετοιμασία, οργάνωση, σχεδιασμός, όνειρα και τελικά οι φάσσες περνάνε από αλλού.
Προβλέψιμη η συνέχεια
Το επόμενο διάστημα και για όσο θα εξακολουθούν να βρίσκουν τροφή στους κάμπους, ανάμεσα σε θερισμένες καλαμποκιές και σταροφύτρες, οι φάσσες με σημαντικά μικρότερα τα κοπάδια τους θα “κυκλοφορούν” και στα πεδινά.
Λίγο μετά, όταν πρώτο θα ωριμάσει το κάστανο της οξυάς, εν συνεχεία το αγριοκάστανο και ακολούθως το βελανίδι, οι “κυράδες” με τα μοβ θα ανηφορίσουν για άλλους τόπους.
Από την Βίνιανη της Ευρυτανίας ως την Χρυσή της Καστοριάς θα τις αναζητήσουν οι “ερημίτες” φασσάδες, ενώ για τους πιο “κοσμικούς” και για όσους ακόμα διαθέτουν περίσσιο παραδάκι η Καλαμπάκα μαζί με τα φασσοτόπια των Γρεβενών αναμένονται να πρωταγωνιστήσουν για μία ακόμη χρονιά, και τις φάσσες εκεί να μοιάζουν γύφτισσες που καθημερινά στήνουν αλλού τσαντίρι.
Ανθρακιά, Κηπουρειό, Πριόνι, Ζάκας, Κρανιά, Σαμαρίνα, Δοτσικό, Σμίξη, Δίλοφο, Αβδέλλα, Περιβόλι, Φιλιππαίοι, Πρόσβορο και Μοναχίτης, είναι μόνο μερικές από τις… ζαριές που πρέπει να ρίξουν για την επιλογή του προορισμού τους όσοι πάνε προς τα εκεί.
Για τους υπόλοιπους ακόμα υπάρχουν ευκαιρίες σε θέσεις “κλειδιά” πάνω σε Όθρυς, Παρνασσό και Καλλίδρομο, με τις περυσινές αναμνήσεις ακόμη νωπές από τα πουλιά που έπιασαν και διατηρήθηκαν εκεί ως τα τέλη του Νοέμβρη.
Ειδικότερα για κάποια από τα “καραούλια” της Όθρυς, μία τεράστια περιοχή με διαδοχικές χούνες και αυχένες που σε μήκος απλώνεται πολύ και “χωράει” ανεξάρτητα μεταξύ τους πολλά τουφέκια, η περυσινή “μάζωξη” φάσσας ήταν ακόμη και για τους παλαιότερους φασσάδες κάτι που είχαν να δουν χρόνια
