Μία ωδή στο κυνήγι της μπεκάτσας
Το κυνήγι της μπεκάτσας για τον πραγματικό μπεκατσοκυνηγό είναι ένα μεγάλο πάθος που προκαλεί έντονα συναισθήματα τα οποία είναι πολύ δύσκολο να εκφραστούν με λόγια!
Και είναι ακόμα πιο δύσκολο για κάποιον ο οποίος δεν είναι μπεκατσοκυνηγός να καταφέρει να συλλάβει και να κατανοήσει αυτά τα συναισθήματα.
Όταν όμως διαθέτεις ταλέντο και ενσυναίσθηση τότε καταφέρνεις να μετατρέψεις σε ποίηση το πάθος που με λόγια σου μεταφέρει κάποιος άλλος.
Σε ευχαριστώ «Luna» που κατάφερες να ερμηνεύσεις τόσο όμορφα και εύστοχα αυτό που νιώθω και μαζί με εμένα πολλοί άλλοι!
Καθώς περπάτησα μέσα στα δάση, το μόνο που άκουσα να με ταράζει ήταν κρυμμένο εκεί που θεωρώ μοναδική λαχτάρα να το ακουμπήσω, στα χέρια μου να το κρατήσω, από τη μύτη να το πιάσω και ύστερα ήρωας να μοιάσω, ο βασιλιάς της ντουφεκιάς και της μπεκάτσας μονομιάς.
Εξάρτηση θαρρώ πως είναι να ακούω αυτό το άκουσμα της και με το βλέμμα στα φτερά της την έκανα δική μου.
Βασίλισσα του ονείρου μου και τρέλα απατηλή μου…
