Οι µπεκάτσες των Χριστουγέννων – Όσα συνέβησαν μέρες γιορτινές στην Θεσσαλία
Αρκούν ελάχιστες μπεκάτσες για να επιβεβαιώσουν ότι είναι απρόβλεπτες. Τόσο σε ότι αφορά τη συμπεριφορά τους, όσο και στα μέρη που διαλέγουν.
Την τελευταία βδομάδα κάθε Δεκέμβρη οι μπεκάτσες βρίσκονται στο μεταίχμιο των εσωτερικών μετακινήσεων. Εγκαταλείπουν τα δάση και κατευθύνονται προς τα χαμηλά προσήλια, τους πουρναρότοπους ή τις ποταμιές, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Η μετακίνηση αυτή είναι για να αντιμετωπιστούν οι παγωνιές του Γενάρη και ανάλογα με το πόσο κρύος είναι ο Χειμώνας, επιλέγουν ένα από τα παραπάνω μέρη.
Τα φετινά Χριστούγεννα
Τα παραπάνω ίσχυαν τις περασμένες χρονιές, όχι τη φετινή. Φέτος, όχι μόνο δεν υπάρχει πάγος, αντιθέτως είναι από τους λιγοστούς χειμώνες που κυριαρχεί το κοντομάνικο. Με τέτοιο καιρό, αντί να κατευθυνθούν χαμηλά τα πουλιά, ανεβαίνουν ψηλότερα στα έλατα, όπως έκαναν τον Οκτώβρη, αφού ο φετινός Δεκέμβρης περισσότερο θύμιζε Οκτώβρη.
Ακόμα όμως κι αν έχουμε αντιληφθεί το ρόλο του καιρού, πρέπει να επιλύσουμε ακόμη έναν γρίφο, εκείνο της μπεκάτσας, αφού φέτος δεν μας έχει συνηθίσει καθόλου με την παρουσία της. Περισσότερο συνηθισμένοι είμαστε στην απουσία των πουλιών, παρά στην παρουσία τους.
Αυτά ήταν τα δεδομένα της φετινής περιόδου των γιορτών και με αυτή την κατάσταση κλήθηκαν να συμβιβαστούν οι κυνηγοί.
Οι παρουσίες
Επειδή είναι σύνηθες να απουσιάζουν τα πουλιά απ’ τα μπεκατσοτόπια της Θεσσαλίας, θα κάνουμε λόγο στις παρουσίες, που αν και λιγοστές έχουν ιδιαίτερη αξία και στη συμπεριφορά τους με θερμοκρασίες κοντά στους 20οC
Ο λόγος γίνεται για τη μπεκάτσα και το μόνο δεδομένο γι’ αυτή είναι ότι δεν υπάρχουν δεδομένα. Τα λιγοστά πουλιά επιβεβαίωσαν αυτή τη θεωρία για άλλη μία φορά.
Το Σάββατο 24 Δεκεμβρίου η έξοδος έγινε σε λόφους με αραιές βελανιδιές και ανοιχτές λάκκες. Δύο πουλιά υπήρχαν, τα οποία είχαν διαλέξει δροσερά βορεινά ρεματάκια. Δεν στάθηκαν όμως καθόλου στο πλησίασμα των σκύλων έφυγαν μόνες τους και δεν τις συναντήσαμε ξανά.
Την Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου το πρόγραμμα άλλαξε και η επιλογή ήταν τα ελατοδάση. Σε αυτά υπήρχε ένα πουλί που εντοπίστηκε δύο φορές από τα σκυλιά και δέχτηκε να μπλοκαριστεί την τρίτη φορά, ενώ βρισκόταν στη σιγουριά μιας πυκνής συστάδας από δίμετρα έλατα.
Την ίδια μέρα η έξοδος συνεχίστηκε χαμηλότερα σε βορεινά ρέματα δάσους βελανιδιάς, όπου ένα πουλί στεκόταν με άνεση για περισσότερα από δέκα λεπτά μπροστά από τη μύτη των σκύλων και του εκκωφαντικού ήχου των μπίπερ.
Την Τρίτη 27 Δεκεμβρίου στο ίδιο δάσος και κοντά στο ίδιο σημείο που ήταν η ανεκτική μπεκάτσα της προηγούμενης ημέρας, συναντήσαμε άλλο ένα πουλί, αυτή τη φορά όμως δεν ανεχόταν καθόλου την παρουσία μας, μας ξεγέλασε δύο φορές αναγκάζοντάς μας να καταστρώσουμε ολόκληρο σχέδιο προκειμένου να την φέρουμε σε απόσταση βολής.
Την Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου εκτός από λευκές φέρμες δεν είχαμε καμία συνάντηση. Ο μπεκάτσες έφευγαν προφανώς στην ιδέα ότι τις πλησιάζαμε.
Η επιλογή για την Παρασκευή 30 του μήνα ήταν μία περιοχή με βατιώνες λυγαριές και αμπέλια καταμεσής του κάμπου. Δύο πουλιά είχαν διαλέξει αυτή της περιοχή και δέχτηκαν τους σκύλους χωρίς να δυσανασχετήσουν.
Παραμονή Πρωτοχρονιάς, η επιλογή ήταν το όριο λίγο πριν τα έλατα και αρκετά χαμηλά σε ζεστά σημεία με ελαιώνες. Τρία πουλιά στα ψηλά, κανένα στις ελιές παρά τις πληροφορίες που έλεγαν το αντίθετο.
Θέμα τύχης
Αρκούν ελάχιστες μπεκάτσες να επιβεβαιώσουν ότι είναι απρόβλεπτες. Τόσο σε ότι αφορά τη συμπεριφορά τους, όσο και στα μέρη που διαλέγουν. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να σταθούν καταμεσής του κάμπου ή στο υψόμετρο των ελάτων. Επίσης, άλλοτε στέκονται ακριβώς μπροστά στη μύτη του σκύλου και άλλοτε φεύγουν πριν καν τις αντιληφθούμε.
Εμείς απ’ την πλευρά μας έχουμε πλέον αποδεχτεί, ότι η χρονιά θα είναι φτωχή, οπότε εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να έχουν τα δύο νεαρά σκυλιά μας την τύχη με το μέρος τους και να συναντήσουν πουλιά που θα δεχτούν τη φέρμα τους, ώστε να “γνωριστούν” καλύτερα. Μέχρι στιγμής, χάρη στην εμπειρία των μεγάλων στάθηκαν τυχερά, ελπίζουμε στο υπόλοιπο που μας μένει να τους χαμογελάσει ορισμένες φορές ακόμη η τύχη.
Οι ελπίδες στερεύουν
Από τα μέσα Νοέμβρη και ύστερα, οι ελπίδες για μπασίματα και συναντήσεις ήταν ζωντανές, όσο όμως περνάει ο καιρός, τόσο αναγκαζόμαστε να δεχθούμε την πραγματικότητα, φτάνοντας πρόσφατα στο σημείο να την αποδεχθούμε, αν και με τις μπεκάτσες ποτέ δεν ξέρεις. Όλα είναι πιθανά.
