spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνήγιΦτερωτάΟι δύσκολες μπεκάτσες της Θεσσαλίας - Αφίξεις

Οι δύσκολες μπεκάτσες της Θεσσαλίας – Αφίξεις

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Οι δύσκολες μπεκάτσες της Θεσσαλίας

Προτιμούν τα πολύ σφιχτά απόσκια κοντά σε ρέματα, είτε πρόκειται για ντούσκο, είτε για έλατο.

Οι μπεκάτσες έχουν έρθει και συνεχίζουν να καταφθάνουν καθημερινά, τα μέρη που προτιμούν είναι τα πολύ σφιχτά απόσκια κοντά σε ρέματα, είτε πρόκειται για ντούσκο, είτε για έλατο.

Τον Νοέμβριο του 2015, δύο αναγνώστες των “Κυνηγετικών Νέων” από το Αγρίνιο, ο Γεράσιμος Παστρωμάς και ο Σπύρος Μακρυγιάννης, επικοινώνησαν μαζί μου, ήρθαν στην Καρδίτσα και κυνηγήσαμε μαζί μπεκάτσες.

Εκείνο τον Νοέμβρη τον θυμάμαι πάντα γιατί γνώρισα δύο καλούς φίλους και γιατί τις μπεκάτσες τις κυνηγήσαμε με το κοντομάνικο και τη θερμοκρασία να κυμαίνεται στους 27oC.

Το κυνήγι εφτά χρόνια μετά

Εφτά χρόνια μετά, σχεδόν την ίδια εποχή του χρόνου, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Πάλι κυνήγησα μπεκάτσες με το κοντομάνικο και τη θερμοκρασία να είναι στα επίπεδα του 2015. Οι διαφορές ελάχιστες, οι ομοιότητες πολλές. Τότε κυνηγήσαμε στο κλαρί με τα φύλλα να είναι πάνω στα δένδρα και η ορατότητα μηδενική. Τα πουλιά ήταν ανήσυχα, δεν ανέχονταν την παρουσία του σκύλου και τα μπασίματα ήταν στην ημερήσια διάταξη.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και τώρα στην Θεσσαλία. Οι μπεκάτσες έχουν έρθει και συνεχίζουν να καταφθάνουν καθημερινά, τα μέρη που προτιμούν είναι τα πολύ σφιχτά απόσκια κοντά σε ρέματα, είτε πρόκειται για ντούσκο, είτε για έλατο. Στο δάσος με τα φυλλοβόλα είναι αδύνατο να τις κυνηγήσει κανείς επειδή τα φύλλα όχι απλώς είναι πάνω στα δένδρα, αλλά είναι ακόμα καταπράσινα, οπότε μόνο τα ελατοδάση προσφέρονται και τα βαρκά φτερούσια στα αλπικά.

Αγώνας δρόμου να προλάβει ο κυνηγός

Πουθενά όμως το κυνήγι τους δεν είναι υπόθεση που να περιλαμβάνει τις κλασικές δυσκολίες ενός μπεκατσοκυνηγιού. Είναι ένας αγώνας δρόμου να προλάβει ο κυνηγός γιατί τα πουλιά είναι τόσο ανήσυχα που πετάγονται με τον παραμικρό θόρυβο και απαιτούνται δύσκολες τουφεκιές στα πιο “ζερβά” μέρη. Πρόκειται για μπεκάτσες πραγματικά δύσκολες.

Αιτία αυτών των δυσκολιών ο ζεστός καιρός και η ανομβρία, που έχει σαν αποτέλεσμα να λιγοστεύουν διαρκώς οι κατάλληλοι βιότοποι, αφού η ξηρασία εξαπλώνεται στα πιο απίθανα σημεία. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι εννέα στις δέκα βρύσες στα βουνά έχουν στερέψει.

Ένα τέτοιο κυνήγι έκανα τις προηγούμενες ημέρες, σε κυνηγότοπο από έλατα, οξυές και φτέρες, με αποτέλεσμα να γυρίσω άπραγος σε ότι αφορά την κάρπωση, γεμάτος εντυπώσεις όμως για την προσαρμοστικότητα και τη συμπεριφορά των πουλιών και γεμάτος αναμνήσεις από το 2015. Δεν συνέβη το ίδιο με το φίλο μου το Νίκο που κατάφερε, μετά κόπων, βασάνων και ένα πεντάωρο κυνήγι, να βάλει δύο πουλιά στο σακίδιο.

Το κακό σενάριο

Το κακό σενάριο είναι ότι δεν προβλέπονται βροχές πριν τα μέσα του μήνα, αλλά ακόμα κι αν βρέξει νωρίτερα, χρειάζονται πολλές μέρες σιγανής βροχής ώστε η γη να κορεστεί και να μετατραπεί σε φιλόξενο βιότοπο. Αυτές οι βροχές είναι απαραίτητες γατί ο Νοέμβρης είναι η εποχή με την κορύφωση των μπασιμάτων.

Αν τα πουλιά δεν συναντήσουν τον κατάλληλο βιότοπο είναι λογικό να μην προτιμήσουν τα μέρη μας. Παραδοσιακά ο Νοέμβρης είναι ο πιο βροχερός μήνας στην Θεσσαλία. Μακάρι και φέτος να επιβεβαιώσει αυτή τη φήμη. Για να μετατραπεί, πέρα από βιότοπο, σε φιλόξενο κυνηγότοπο, πρέπει να πέσουν τα φύλλα στα δάση και αυτό με τέτοιες καιρικές συνθήκες μοιάζει ανέκδοτο.

Για να πέσουν τα φύλλα χρειάζονται αρκετά πρωινά με δυνατή πάχνη που θα τα “κάψει” και ακολούθως δυνατοί βοριάδες. Φανταστικά σενάρια όταν οι θερμοκρασίες θυμίζουν Αύγουστο.

Οι ίδιες δυσκολίες, ίσως και χειρότερα στα αλπικά

Λίγο πιο ψηλά στα αλπικά υπάρχουν οι ίδιες δυσκολίες και χειρότερα ίσως. Οι πέρδικες στην υποψία κινδύνου βουτάνε στα γκρέμια και το μόνο που μένει στον κυνηγό είναι η εξαντλητική διαδρομή. Τα πουλιά θα τα ακούσει κανείς το πρωί και μετά, όπου υπάρχουν πυκνά έλατα χαμηλότερα θα βουτήξουν εκεί, ενώ αν το μέρος είναι σπανό θα πιάσουν τα “φρύδια”, ώστε να μπορούν εύκολα να βουτήξουν στους γκρεμούς.

Η τελευταία φορά που τις κυνήγησα ήταν κι αυτή επεισοδιακή. Διαλέξαμε τόπο με έλατα χαμηλότερα, το ελατοδάσος όμως ήταν αχανές και στο μεγαλύτερο μέρος του τα εδάφη είχαν μεγάλη κλίση που δεν πατιούνταν.

Έτσι η επιλογή ήταν να κυνηγήσουμε το μοναδικό κοπάδι που έμεινε στο βουνό κι εκεί με περίμενε η έκπληξη. Πρώτη φορά είδα βουνό να είναι βατό στην κορυφή και χαμηλά, ενώ στη μέση να υπάρχει κάθε 30 μέτρα κι ένας χαλιάς.

Οι συγκυνηγοί μου ήταν ένας ψηλά, ένας χαμηλότερα κι εγώ στο κέντρο διέσχισα σε μία μέρα περισσότερους χαλιάδες απ’ όλα τα χρόνια που κυνηγάω πέρδικες. Παρότι προπονημένος, δύο μέρες έκαναν τα πόδια μου να έρθουν σε φυσιολογικά επίπεδα.

Οι πέρδικες όμως φέτος φροντίζουν να μας ανταμείβουν, έστω και στο ελάχιστο, έστω και μετά από πολλές δυσκολίες.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τα ερωτικά παιχνίδια της μπεκάτσας

Τα ερωτικά παιχνίδια της μπεκάτσας Οι μέρες που διανύουμε είναι μέρες επιστροφής για τις μπεκάτσες που ξεχειμώνιασαν στην Ελλάδα, στα υπόλοιπα Βαλκάνια και τη Βόρεια...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ