Με… πατερίτσες για λαγοκυνήγι!
Δεν τον κρατάει τίποτα στο σπίτι. Φαίνεται πως το κυνήγι υπερπηδά εμπόδια και δίνει «φτερά», λειτουργώντας σαν «μαγικό φίλτρο»!
Είχε πρόβλημα στον γοφό, έκανε χειρουργείο, αλλά αυτό δεν στάθηκε ικανό να τον κρατήσει στο σπίτι. Βγήκε στο βουνό, ακόμη και με… πατερίτσες!
Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ο Νίκος Τσιμπούκας, 76 ετών, από την Χανιώτη Χαλκιδικής, που πριν πέντε μήνες υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, εξαιτίας προβλήματος στον γοφό.
Βγήκε από το νοσοκομείο και η μόνη του έγνοια ήταν να ξαναβρεθεί στο βουνό, να σταθεί με το δίκαννό του σε καρτέρι, περιμένοντας να ξεπροβάλει ο λαγός, με τα αυτιά του διπλωμένα στην πλάτη να τρέχει στα κλεφτά, πιεσμένος από τους ιχνηλάτες.
Μετρούσε τις µέρες και τις ώρες
Μετρούσε τις μέρες, τις ώρες, τα δευτερόλεπτα, για να αφήσει την “ψυχή” να… μεθύσει από τις φωνές των λαγόσκυλων. Πόσες και πόσες νύχτες δεν έφερε στο προσκέφαλό του εκείνες τις τόσο γνώριμες γι’ αυτόν εικόνες; Αργόσυρτος κυλούσε ο καιρός, καθώς ο χρόνος φαινόταν ατελείωτος, εξαιτίας και της έντονης και πιεστικής προσμονής. Τελικά, η μεγάλη μέρα ξημέρωσε!
– “Στις 15 Σεπτεμβρίου -με αξίωσε ο Θεός- ήμουν και πάλι στο βουνό. Ήταν μεγάλη η χαρά μου. Πήγα μαζί με τον γιο μου Δημήτρη 50 ετών, που κυνηγάει παρέα με τον πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Κασσάνδρας, τον Γιώργο Τσιρκούδη από το Πευκοχώρι. Από τότε δεν έχασα έξοδο! Το μεράκι είναι μεράκι! Πώς να το κάνουμε;”, περιγράφει στα “Κ.Ν.”, ο κ. Τσιμπούκας.
Εκείνη η πρεμιέρα ήταν λυτρωτική για τον παλαίμαχο λαγοκυνηγό. Η φλόγα έκαιγε μέσα του, αλλά ταυτόχρονα προβληματιζόταν.
– “Θα με ήθελαν στην παρέα, ή θα με έβλεπαν σαν… εμπόδιο στο κυνήγι τους; Διστακτικά, είχα πει στον γιο μου, να ρωτήσει τον Γιώργο, αν θα με δεχόταν στην παρέα τους. Τι λες μπαρπα-Νίκο; Μετά χαράς έλα μαζί μας, ήταν η απάντηση που πήρα και από εκείνη τη στιγμή ξέχασα εντελώς το χειρουργημένο μου πόδι. Πήρα τις πατερίτσες κι ένα καρεκλάκι και ήμουν μισή ώρα νωρίτερα στο ραντεβού!”, θυμάται.
– “Σε θέλω μαζί μου, μπάρμπα!”, ήταν οι πρώτες λέξεις που είπε ο Γιώργος, όταν σταμάτησε το αυτοκίνητό του για να πάρει τον 76χρονο που περίμενε όλος λαχτάρα, έξω από το σπίτι του. Και -όπως αποδείχτηκε- η φετινή σεζόν ήταν άκρως αποδοτική. Ο βετεράνος κυνηγός, όχι μόνο δεν στάθηκε εμπόδιο, αλλά ήταν άκρως επιδραστικός στις επιτυχίες!
«Έχει φοβερές γνώσεις»
– “Έχει φοβερές γνώσεις. Γνωρίζει τα κυνηγοτόπια σαν την… τσέπη του! Όλα αυτά τα χρόνια, που ήταν κτηνοτρόφος, είχε πάντα μαζί του πολύ καλά λαγόσκυλα! Χτυπούσε 35 και 40 λαγούς το χρόνο. Αν και ημίαιαμα ήταν φανταστικά. Τα είχε χάσει από την πυρκαγιά του 2006 στην Χανιώτη. Ύστερα, προέκυψε το πρόβλημα με τον γοφό του. Πούλησε το κοπάδι και δεν ξανάκανε δικά του σκυλιά”, λέει ο κ. Τσιρκούδης.
Στην ίδια ομάδα των λαγοκυνηγών ανήκει και ο άλλος γιος του μπαρπα-Νίκου, ο 45χρονος Μανώλης, αλλά ακολουθεί και το δωδεκάχρονο εγγόνι του -από τον Δημήτρη- ο Ευστάθιος.
Ο αντικαταστάτης
– “Φαίνεται ότι θα αφήσω αντικαταστάτη. Ο Στάθης μου θυμίζει τον πατέρα του, που από παιδάκι πεταγόταν από το κρεβάτι για να τον πάρω μαζί μου στο κυνήγι. Είναι και ο Νίκος, ο μεγάλος αδελφός του, ο δικηγόρος. Πήρε το όνομά μου, αλλά δεν κόλλησε το… μικρόβιο! Η μόνη σχέση που έχει αυτός με τον λαγό είναι όταν του τον σερβίρει η γυναίκα μου- η γιαγιά του- στιφάδο στο πιάτο!
Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα! Τον συνονόματο εγγονό μου, τον κέρδισε η δικηγορία!”, λέει χαριτολογώντας ο 76χρονος Χανιώτης.
Ποια ήταν τα πεπραγμένα της χρονιάς για την παρέα; Έως και την Κυριακή της Πρωτοχρονιάς είχε καταγράψει 24 επιτυχίες!
Πολύ καλή σεζόν
– “Είναι μία πολύ καλή σεζόν για εμάς, παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες-γιατί είχαμε παρατεταμένη ανομβρία και συχνούς νοτιάδες.
Αρκετοί λαγοί μας έφυγαν, αλλά χτυπήσαμε 24. Τους τρεις τους πέτυχε ο μπαρμα-Νίκος. Δεν έριξε δεύτερη τουφεκιά σε κανέναν! Είναι πολύ καλός. Πιάνει καλό καρτέρι και πυροβολεί με ψυχραιμία! Είναι απίστευτος!”, θαυμάζει την αποτελεσματικότητά του βετεράνου, ο κ. Τσιρκούδης.
Και ο 76χρονος όμως έχει μόνο καλά λόγια να πει για τον αρχηγό της παρέας.
– “Ο Γιωργάκης έχει γίνει πολύ καλός! Τα σκυλιά του πάνε πολύ καλά. Μαζί με τα παλιά έχουν μπει στο νόημα και τα νεαρά. Αυτά, φέτος… δάγκωσαν αρκετούς λαγούς και του χρόνου θα είναι και τα μικρά πανέτοιμα. Τα “δουλεύει” πολύ! Μπράβο του! Είναι καλός κυνηγός, αλλά και εξαίρετος χαρακτήρας! Τον αγαπάω πολύ, τον έχω σαν παιδί μου!”, ανταποδίδει τις φιλοφρονήσεις.
Πήγαμε καλά φέτος
Όταν η συζήτηση περιστράφηκε για τους λαγούς που χτύπησε, ο μπαρμπα-Νίκος, δεν έκρυψε τη χαρά του:
– “Δόξα τω Θεώ, πήγαμε πολύ καλά. Εγώ χτύπησα τρεις. Με μία τουφεκιά τον καθένα. Έχω ένα πλαγιόκαννο. Αυτό το δίκαννο δεν το αλλάζω. Το έχω μία ζωή! Τουφέκισα όμως κι έναν ακόμη, που τον έχασα! Ήταν κοντά τα σκυλιά και έριξα αρκετά μπροστά για να μην τραυματίσω κάποιο από αυτά. Ήξερα ότι δεν θα τον πετύχαινα, αλλά πυροβόλησα μήπως και πάθει… καρδιακή προσβολή”, αστειεύεται, επειδή, τελικά και αυτός ο λαγός θηρεύτηκε από την παρέα τους.
Ο ίδιος δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στη σύντροφό της ζωής του, την κυρά-Βασιλική.
– “Είναι πολύ καλή μαγείρισσα! Το στιφάδο της είναι μοναδικό. Και άμα χρειαστεί, γδέρνει και μόνη το λαγό!”, την επαινεί.
Αυτό ήταν το δεύτερο χειρουργείο για τον μπαρμπα-Νίκο. Το πρώτο είχε γίνει στο ίδιο πόδι, το 1997. Πάντως, εκείνος δεν πτοείται:
– “Θα πηγαίνω στο κυνήγι, όσο ανασαίνω! Με τις πατερίτσες και το καρεκλάκι! Είναι η ζωή μου!”.
