“Τρέχω στου γείτονα το σπίτι να σβήσω τη φωτιά, πριν φθάσει στο δικό μου”
Αυτή τη σοφή και ορθολογική στάση θα πρέπει να τηρήσουν οι κυνηγοί του τριχωτού θηράματος, που λίγο φαίνεται να ενοχλούνται από τη πολυπληθή παρουσία και το καταστροφικό έργο των Ιταλών, προς το παρόν, στο κυνήγι της τσίχλας.
Γιατί μπορεί το εδαφικό ανάγλυφο της χώρας να κάνει, μέχρι ώρας, απαγορευτικό το κυνήγι του λαγού και του αγριόχοιρου για τους «παμφάγους» Ιταλούς, αλλά μαζί τους ποτέ δεν ξέρεις.
Η φετινή και διαπιστωμένη από πολλούς κυνηγούς και ειδικούς, εξαιρετική λαγοχρονιά, δεν έχει διαφύγει από τους οργανωτές των κυνηγίων στην Ελλάδα, που ενδιαφέρονται να πλουτίσουν τη λίστα των θηραμάτων για να ελκύσουν έτσι μεγαλύτερη πελατεία.
Και λίγο απέχουν από το να παρεισφρύσουν και στο χώρο του μεγάλου τριχωτού, αν ξεπεραστούν τα σημαντικά τεχνικά εμπόδια και διασφαλιστεί η σωματική ασφάλεια από πιθανα ατυχήματα. Όταν μάλιστα οι ιταλικές παγάνες θα συνεισέφεραν στη μείωση του υπερ-πληθυσμού των αγριόχοιρων, κάτι που επιδιώκει η πολιτεία.
Το «φρούτο» έχει παρα-ωριμάσει
Δεν είναι καινούργιο «φρούτο» η άφιξη των Ιταλών κυνηγών στη χώρα. Από χρόνια έρχονταν. Όχι όμως οργανωμένα (γκρουπ), αλλά σε ζευγάρια κυνηγών ή με ολιγομελείς παρέες. Και πάντοτε με τη συνοδεία σκυλιών φέρμας με σκοπό να κυνηγήσουν μπεκάτσες στην Ήπειρο.
Με τη πάροδο των ετών και ιδιαίτερα μετά τη καθολική απαγόρευση του κυνηγίου στην Αλβανία, αλλά και με την απαγόρευση του κυνηγίου της μπεκάτσας στο “κρουλ” στην Ουκρανία, στράφηκαν σε άλλες «αγορές».
Καλή περίπτωση ήταν η Ελλάδα, που στη 10ετία της μακράς και βαθειάς οικονομικής ύφεσης, αποτελούσε κοντινό και φθηνό κυνηγετικό προορισμό. Επιπρόσθετα είχε ένα ολόκληρο μήνα περισσότερο για το κυνήγι των αποδημητικών, δεδομένου ότι στην Ιταλία το κυνήγι κλείνει στις 31 Ιανουαρίου.
Μάλιστα τα σούπερ-οικονομικά πακέτα διαφημίζονταν, τόσο για τις μεγάλες καρπώσεις, ιδιαίτερα στα τσιχλοκότσυφα, όσο και για τη…χαλαρότητα των μέτρων ελέγχου.
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη
Φύτρωσαν λοιπόν από το πουθενά πρακτορεία κυνηγετικού τουρισμού, πρώτα στην Ήπειρο και σταδιακά στη Στερεά και δειλά στη Μακεδονία. Με ντόπιους αφεντικά και με αλλοδαπούς βοηθούς-οδηγούς. Αλλά η εδώ οργάνωση δεν θα αρκούσε χωρίς την επαφή με τους Ιταλούς πράκτορες, τους αρμόδιους για την άγρα πελατείας.
Βλέποντας λοιπόν οι Ιταλοί ατζέντηδες, ότι υπάρχει «ψωμί» στην υπόθεση, εγκαταστάθηκαν οι ίδιοι στην Ελλάδα για τη καλύτερη οργάνωση και υποδοχή.
Με τα αχόρταγα μάτια τους να ψάχνουν διαρκώς για μεγαλύτερη ποικιλία θηραματικών ειδών, αλλά και για νέους προορισμούς.
Και σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, το ενδιαφέρον τους είναι από πέρυσι στραμμένο στη Πελοπόννησο.
Όλοι για το κοινό συμφέρον
Όπως διαβάζετε συνάδελφοι κυνηγοί και συνάμα φίλοι του τριχωτού θηράματος, η «φωτιά» ξεκίνησε να καίει το «σπίτι» μας. Ενώστε λοιπόν τις δυνάμεις σας με αυτή των κυνηγών των φτερωτών, πριν είναι αργά και η «φωτιά» αρχίσει να καίει τη «γούνα» ολονών μας.
