Δασικές Πυρκαγιές: Η προσφορά των κυνηγών δεν έχει όρια
Στην πρώτη γραμμή για άλλη μια φορά οι κυνηγοί για την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών
Αδικήθηκαν, φώναξαν, διαμαρτυρήθηκαν για τον νόμο «Άργος», για την άδικη αντιμετώπισή τους κατά την εποχή της πανδημίας, αλλά μόλις υπήρξε ανάγκη αμέσως έτρεξαν. Λέτε να έπραξαν έτσι για να πάρουν καμιά επιδότηση ή μήπως για να τους δώσουν ως ανταμοιβή περισσότερα θηράματα για να κυνηγούν ή για να δείξουν τάχα μου ότι ενδιαφέρονται;
Από αγάπη για τον τόπο τους και ενδιαφέρον προς τους συνανθρώπους τους το έκαναν. Γνωρίζουν τι θα πει «δασική πυρκαγιά» και ποιες οι συνέπειές της. Γνωρίζουν την αξία του δάσους και τι θα πει προστασία της άγριας ζωής. Μην απορείτε που εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα τέτοιες αξίες…
Την στιγμή που κάποιες ΜΚΟ προσπαθούν εκμεταλλευόμενες την κατάσταση να εξασφαλίσουν χρηματοδοτήσεις για να αναλάβουν μέρος της ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης των πολιτών για τις δασικές πυρκαγιές, οι κυνηγοί είναι στην πρώτη γραμμή και δίνουν μάχη με τις φλόγες.
Όταν οι αυτόκλητοι προστάτες του περιβάλλοντος και των ζωών, το μόνο που κάνουν είναι μέσα από το διαδίκτυο να καταθέτουν την λύπη τους για αυτό που γίνεται με λάικ και καρδούλες, οι κυνηγοί βρίσκονται πλάι στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και απέναντι από τις φλόγες.
Έχετε την εντύπωση ότι όταν κοπάσουν όλα αυτά οι κυνηγοί θα διεκδικήσουν κάτι για την προσφορά τους; Ποτέ δεν το έκαναν. Το θεωρούν υποχρέωσή τους. Με χρήματα των Συλλόγων και των Ομοσπονδιών αγοράζουν νερό για τους πληγέντες, τροφή για τα άγρια ζώα και τοποθετούν ποτίστρες και ταΐστρες στο βουνό.
Με τα δικά τους αυτοκίνητα μεταφέρουν κόσμο, τα δικά τους εργαλεία χρησιμοποιούν στην κατάσβεση των πυρκαγιών. Στο φινάλε, την ζωή τους βάζουν σε κίνδυνο για να βοηθήσουν. Οι τοπικές κοινωνίες τα γνωρίζουν αυτά και για τον λόγο αυτό σέβονται τους κυνηγούς.
Ο σεβασμός και η εκτίμηση κερδίζεται με έργα και από τέτοια έχουμε να δείξουμε πολλά…
