Ποτέ δεν σκέφτηκα πως κάποια μέρα θα υπερασπιζόμουν κατασκευάστριες εταιρίες και αντιπροσωπείες, σχετικά με τα προϊόντα ψαρικής που διαθέτουν στο εμπόριο. Φαίνεται όμως, πως ο κόμπος έφτασε στο χτένι, αφού κάποιοι αποθρασύνθηκαν τελείως και θησαυρίζουν με.. εργαλεία μαϊμούδες σε βάρος των ερασιτεχνών ψαράδων…
Δυστυχώς, η εποχή μας είναι αυτή που δίνει στους… αεριτζήδες τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε να κάνουν χρυσές δουλειές. Οι απατεώνες, βέβαια, ποτέ δεν θα εκλείψουν, ωστόσο ολοένα θα αυξάνονται, όσο εμείς θα δίνουμε ευκαιρίες ως εθελοντές – θύματα… Αφήνω στην άκρη όλων των ειδών τις λαμογιές για να καταπιαστώ μόνο με όσες αφορούν τον ψαρευτικό χώρο. Ο λόγος, για τις δεκάδες “μαϊμούδες” εργαλείων που κυκλοφορούν σχεδόν παντού, αλλά και για τις πράγματι τέλειες απομιμήσεις σε βάρος επώνυμων, ποιοτικών προϊόντων. Χωρίς να θέλω να αδικήσω κανένα συντάκτη του χώρου, πιστεύω ότι το θέμα είναι πλέον “καυτό” και πρέπει να αναφέρεται με συχνότητα, ώσπου σαν καταναλωτές να αλλάξουμε νοοτροπία.
Εργαλεία μαϊμούδες
Για να γεννηθεί όμως η ιδέα ενός άρθρου, θα πρέπει να προκύψει συνδυασμός εικόνας, σκέψης και απόφασης.
Να δεις δηλαδή την απάτη, να σκεφτείς πόση ζημιά κάνει και μετά να αποφασίσεις να την αναδείξεις. Δυστυχώς οι περισσότεροι βλέπουμε και προσπερνάμε. Όσοι θεωρητικά είμαστε σχετικά έμπειροι, υποπτευόμαστε τη φάκα που κρύβεται πίσω από το τυρί και πάμε παρακάτω.
Ας την πατήσει άλλος, λέμε, και συνεχίζουμε. Ωστόσο, ακόμη και οι πλέον προσεχτικοί σε μερικές περιπτώσεις, έχουμε “φάει” την μαϊμουδιά και για το λόγο αυτό τώρα “φυσάμε και το γιαούρτι”. Αιτία για την εμφάνιση, την προώθηση και την εξάπλωση όλων αυτών των άχρηστων κατασκευών, είναι οι δύσκολες οικονομικά εποχές που ζούμε. Έχουμε την κάψα μας, αλλά δεν έχουμε χρήματα για να αποκτήσουμε όλα εκείνα, που θα μας βοηθήσουν να την σβήσουμε.
Καταλήγουμε λοιπόν στα φτηνά, πιστεύοντας αρχικά, πως είμαστε κερδισμένοι, μέχρι να βρεθούμε στη θαλασσινή, να τα χρησιμοποιήσουμε και μετά να δούμε πόσο κορόιδα πιαστήκαμε. Είναι αλήθεια, πως έχουν τραβηχτική βιτρίνα όλα τούτα τα ρημάδια και τιμή για δώσε μου και μένα μπάρμπα… Μα αν δεν είχαν πως θα εξαπατούσαν τόσο κόσμο οι αετονύχηδες ρε παιδιά;
Οι αιώνιοι “ξερόλες”…
Και δεν με πολυνοιάζει για τις εταιρίες, όσο για τον ψαρόκοσμο και εμένα. Αυτές ας καταφύγουν σε αστυνομία, τελωνεία, επιμελητήρια και δικηγόρους, αν θέλουν να προστατέψουν τη φήμη, την επιβίωση και τα προϊόντα τους. Λεφτά, υποθέτω, έχουν. Όπως, επίσης, καθόλου δεν με ενδιαφέρει για τους “ξερόλες” και όλους αυτούς που μανία και τάμα το έχουν, να αμφισβητούν κάθε τι επώνυμο και καταξιωμένο.
“Η φτήνια τρώει τον παρά”
“Η φτήνια τρώει τον παρά”, λέει η παροιμία, και στην εποχή μας έχουμε καθημερινά παραδείγματα της αλήθειας που αναδεικνύει. Ένας τέτοιος “ξερόλας”, ξεκινώντας τα πρώτα μπασίματα στη θαλασσινή, ήρθε και μου ζήτησε πληροφορίες για εργαλεία στο ψάρεμα μπαλάδων. Του έδωσα όσα περιοδικά είχα με περιγραφές για αξιόπιστες μπαλαδομηχανές. Κάποιος άλλος του πρότεινε να ερευνήσει μέσω διαδικτύου και τον έπεισε. Την πήρε με 140 ευρώ, συν 27 για έξοδα αποστολής και την έφερε για να δείξει πόσο μάγκας ήταν. Από αυτοκόλλητα και φινέτσα έσκιζε το μηχάνημα. Καμαρωτός το πήρε στην Κύθνο, και για 3 ώρες δούλευε σωστά. Αργότερα ανέβαζε αργά, μετά “αγκομαχούσε” και στο τέλος κατέληξε “διακόσμηση” στο βυθό του Αιγαίου. Ήταν τόσο μάγκας που δεν πρόσεξε, ότι το εργαλείο ήταν απ΄έξω κούκλα και από μέσα πανούκλα…
Απάτες δίχως τελειωμό…
• Στο παζάρι του Σχιστού κατά διαστήματα πωλούνται μέσα σε διαφανείς συσκευασίες των 6 τεμαχίων τεχνητά συρτής στην τιμή των 10 ευρώ. Σαν χρώματα αγγίζουν την τελειότητα. Από πλευστότητα όμως κινούνται όπως ένα αγγούρι δεμένο στη συρτή. Όσο για εκείνα με ενδείξεις FLOATING ας μην το συζητάμε. Οι σαλαγγιές που προφανώς είναι βαρύτερες από τα ίδια, τα κρατάνε όρθια στο βυθό, λες και πρόκειται να φυτρώσουν…
• Στο παζάρι της οδού Ρετσίνα στον Πειραιά, βρήκανε να πωλούν αδιάβροχες και ειδικά διαμορφωμένες για να επιπλέουν, λάμπες φωτισμού για ψάρεμα καλαμαριών και μάλιστα με δοκιμή σε κουβά με νερό, αντί 10 ευρώ.
Φίλοι αγόρασαν 3, πήγαν για ψάρεμα, και ενώ αρχικά άναψαν όλες, μετά από 4 περίπου ώρες λειτουργίας κάηκαν από βραχυκύκλωμα… Πήραν και σπίθες και μάλιστα πολλές, και με διαφορετικούς χρωματισμούς αντί 1 ευρώ την μία. Μετά από 2 ώρες τρεμόσβηναν και όλες ήταν μιας χρήσης…
• Στις λαϊκές αγορές της Αθήνας, βρίσκουμε πετονιές και νήματα από 2 ως και 6 ευρώ στο καρούλι.
Για τις μεν πετονιές όποιος καταφέρει να τις απλώσει και μετά να τις μαζέψει στα πόδια του μέσα στη βάρκα, ας με πάρει τηλέφωνο. Στέκονται σαν ελατήρια από τις βερίνες. Για το δε νήμα, ενώ εξωτερικά ξεγελάει, μόλις φύγουν οι πρώτες σειρές είναι τελείως στεγνό, αν όχι και “καμμένο”. Για αντοχές δεν συζητάμε. Προφανώς προορίζονται μόνο για σπάρους…
Το… πανηγύρι της απάτης στο Μοναστηράκι με εργαλεία μαϊμούδες
Εκεί που πραγματικά διατίθεται ο “θησαυρός” είναι το Μοναστηράκι. Βρίσκεις ό,τι θέλεις και στην τιμή που το θέλεις. Είναι όπως λέμε, “αν πάρεις πολλά, σου δίνουν και ένα τενεκέ λάδι δώρο”.
Εκεί στήνεται κατά περιόδους το βασίλειο της τέλειας απάτης και των ασυναγώνιστων – οπτικά – απομιμήσεων. Τα λαμόγια ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και δεν είναι πάντα εκεί, υπό τον φόβο των Ιουδαίων. Μόνιμα όμως περιφέρονται εκεί και τους αναζητούν τις Κυριακές οι απανταχού άπειροι, ευκολόπιστοι, πονηροί και ανόητοι δικοί μας. Για να αγοράσουν τα δήθεν επώνυμα στριφτάρια με 3 συσκευασίες των 10 στο 1 ευρώ, αναδιπλούμενες κασετίνες με επίσης δήθεν επώνυμα τεχνητά σε συσκευασίες των 12 και τιμή στα 10 ευρώ, ψαροκασελάκια με το λογότυπο γνωστής εταιρίας, αλλά μαϊμουδιάρικα που μετά από λίγο διάστημα κάτω από τον ήλιο ξεραίνονται και σπάνε, αντί 5 ευρώ και πλήθος ακόμη από προϊόντα απομίμησης σχετικά με λάμπες βυθού, καλαμαριέρες, πετονιές και σιλικονούχα.
Κάποιες Κυριακές πουλούσαν και μπαλαδομηχανές βαμμένες εξωτερικά σε χρώματα μπλε και λευκό, με την ένδειξη Big Fishing, αντί 100 ευρώ που με παζάρι έπεφταν στα 80. Ή βρήκαν πολλά θύματα και ξεπούλησαν, ή έφαγαν ματσουκοστύλιαρο όσοι τις διέθεταν, γιατί από τότε αυτά τα χάρβαλα εξαφανίστηκαν. Το μεγάλο πανηγύρι της απάτης όμως αφορά κυρίως καλάμια και μηχανισμούς. Ειδικά οι δεύτεροι είναι γυαλιστεροί και ανοξείδωτοι, μόνο που δεν πρέπει να τους βρει νερό και αλάτι… Και τα ρουλεμάν εκείνη τη στιγμή δουλεύουν, στη θάλασσα όμως παθαίνουν ρευματισμούς… Τα καλάμια όμως δεν πάνε τελείως χαμένα. Ότι μένει μετά το βέβαιο σπάσιμο αποτελεί διακόσμηση για λουλούδια σε γλάστρες… Μερικοί προφανώς αρκούνται όταν πάνω τους δουν κάποιο γνωστό σήμα. Αφού το γράφουν, άρα το έχουν, καταλήγει το σκεπτικό τους. Αυτοί, επιμένουν πως ξέρουν να αγοράζουν καλύτερα και φθηνότερα. Το ερώτημα όμως είναι αν ξέρουν να ψαρεύουν και τι απαιτήσεις έχουν. Τον ψαρά τον κάνουν τα εργαλεία, η επιμονή και η τύχη. Ας κρατήσουν λοιπόν την επιμονή όσοι επιλέγουν αυτά τα άχρηστα, φτηνιάρικα σούργελα, γιατί δίχως εργαλεία, ούτε και με την τύχη τους θα ανταμώσουν ποτέ…
Αφήστε τα εργαλεία μαϊμούδες – Μόνο αυθεντικά!
Για να μην υπάρξει οποιαδήποτε παρεξήγηση, να τονίσουμε, ότι τα προϊόντα που απεικονίζονται στις φωτογραφίες είναι όλα αυθεντικά.
