Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν νέα απειλή από το καναδικό «σούπερ γουρούνι»: «Απίστευτα έξυπνο, εξαιρετικά ασύλληπτο»
Οι βόρειες πολιτείες σε επιφυλακή για εισβολή διασταυρωμένων χοίρων που απειλούν τη χλωρίδα και την πανίδα – και είναι δύσκολο να σταματήσουν
Εδώ και δεκαετίες, οι αγριόχοιροι ανταγωνίζονται τη χλωρίδα και την πανίδα στις ΗΠΑ: καταβροχθίζουν καλλιέργειες, εξαπλώνουν ασθένειες και σκοτώνουν ακόμη και ελάφια και άλκες.
Τώρα, καθώς αυξάνονται οι φόβοι σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις των χοίρων στις ΗΠΑ, η Βόρεια Αμερική αντιμετωπίζει επίσης μια νέα απειλή που σχετίζεται με τους χοίρους, καθώς ένα καναδικό “σούπερ γουρούνι”, ένα γιγάντιο, “απίστευτα έξυπνο, εξαιρετικά ασύλληπτο” θηρίο, ικανό να επιβιώνει σε ψυχρά κλίματα σκάβοντας τούνελ κάτω από το χιόνι, είναι έτοιμο να διεισδύσει στα βόρεια της χώρας.
Η εμφάνιση του λεγόμενου σούπερ γουρουνιού, αποτέλεσμα της διασταύρωσης οικόσιτων χοίρων με αγριογούρουνα, έρχεται να προστεθεί στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ από την εισβολή των χοίρων.
Οι χοίροι δεν είναι ιθαγενείς στις ΗΠΑ, αλλά έχουν προκαλέσει χάος τις τελευταίες δεκαετίες: η κυβέρνηση εκτιμά ότι τα περίπου 6 εκατομμύρια αγριόχοιροι ή υβρίδια της χώρας προκαλούν ζημιές ύψους 1,5 δισ. δολαρίων κάθε χρόνο.
Σε ορισμένες περιοχές της χώρας, η επικράτηση των χοίρων έχει πυροδοτήσει μια ολόκληρη βιομηχανία κυνηγιού χοίρων, όπου οι άνθρωποι πληρώνουν χιλιάδες δολάρια για να θερίσουν αγριογούρουνα και υβρίδια με πολυβόλα. Αλλά συνολικά, ο αντίκτυπος των γουρουνιών, που εισήχθησαν για πρώτη φορά στις ΗΠΑ τον 16ο αιώνα, είναι πολύ αρνητικός, καθώς τα αδιάκριτα γουρούνια έχουν κατακλύσει όλη τη χώρα.
“Βλέπουμε άμεσο ανταγωνισμό για τα αυτοφυή είδη μας για τροφή”, δήλωσε ο Μάικλ Μάρλοου, βοηθός διευθυντή προγράμματος για το εθνικό πρόγραμμα διαχείρισης ζημιών από αγριόχοιρους του Υπουργείου Γεωργίας.
“Ωστόσο, οι χοίροι είναι επίσης καταξιωμένοι θηρευτές. Θα συναντήσουν ευκαιριακά ένα κρυμμένο ζώο και τα αρσενικά έχουν μακριούς χαυλιόδοντες, οπότε είναι πολύ ικανά να τρέξουν και να αρπάξουν ένα ζώο με το στόμα τους.
“Θα σκοτώσουν νεαρά ελάφια, είναι γνωστό ότι είναι θηρευτές φωλιών, οπότε επηρεάζουν τις γαλοπούλες και ενδεχομένως τα ορτύκια”.
Τα αγριογούρουνα είναι επίσης υπεύθυνα για μια λίστα περιβαλλοντικών ζημιών, που κυμαίνονται από το να τρώνε τις καλλιέργειες αγροτών μέχρι να καταστρέφουν δέντρα και να μολύνουν το νερό. Αποτελούν επίσης “κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και ασφάλεια”, δήλωσε ο Μάρλοου.
Ένας χοίρος είναι ένα “δοχείο ανάμειξης”, ικανό να μεταφέρει ιούς, όπως η γρίπη, οι οποίοι είναι μεταδοτικοί στον άνθρωπο. Το National Geographic ανέφερε ότι οι χοίροι έχουν τη δυνατότητα να «δημιουργήσουν έναν νέο ιό γρίπης», ο οποίος θα μπορούσε να εξαπλωθεί στην ανθρωπότητα.
Η πρώτη καταγραφή χοίρων στις ηπειρωτικές ΗΠΑ ήταν το 1539, όταν ο Ισπανός εξερευνητής Ερνάντο Ντε Σότο αποβιβάστηκε στη Φλόριντα με μια συνοδεία που περιλάμβανε 13 χοίρους.
Κατά τη διάρκεια της τετραετούς αποστολής, που είδε τον Ντε Σότο να διατάξει τη σφαγή χιλιάδων ιθαγενών Αμερικανών, να δηλώνει «αθάνατος «Γιός του Ήλιου»» και μετά να πεθαίνει από πυρετό, ο αριθμός των γουρουνιών αυξήθηκε σε περίπου 700 , εξαπλώθηκε πέρα από τις σημερινές νοτιοανατολικές ΗΠΑ.
“Ζούσαν μια καλοήθη ζωή μέχρι, ξέρετε, ίσως πριν από τρεις ή τέσσερις δεκαετίες, όπου αρχίσαμε να βλέπουμε αυτές τις ραγδαίες εξορμήσεις σε περιοχές που δεν είχαμε δει πριν”, δήλωσε ο Marlow.
“Κατά κύριο λόγο αυτό ήταν η αιτία των σκόπιμων απελευθερώσεων χοίρων από ανθρώπους. Τα νάρκωναν και τα μετακινούσαν, όχι πάντα νόμιμα, και τα έριχναν σε περιοχές για να επιτρέψουν την ανάπτυξη των πληθυσμών. Και έτσι εκεί είδαμε αυτή τη ραγδαία αύξηση”.
Ο αριθμός των χοίρων στις ΗΠΑ έχει έκτοτε αυξηθεί σε περισσότερα από 6 εκατομμύρια, σε περίπου 34 πολιτείες. Οι χοίροι ζυγίζουν μεταξύ 75 και 250 λίβρες κατά μέσο όρο, αλλά μπορεί να ζυγίζουν διπλάσιο από αυτό, σύμφωνα με το USDA. Με ύψος 3 πόδια και μήκος 5 πόδια, είναι ένας υπολογίσιμος εχθρός.
Ο Μάρλοου δήλωσε ότι η ομάδα του κατάφερε να εξαλείψει τους χοίρους σε επτά πολιτείες την τελευταία δεκαετία, αλλά με λίγες ρεαλιστικές ελπίδες για πλήρη απαλλαγή από τους χοίρους, υπάρχουν επίσης φόβοι για τις πιθανές επιπτώσεις των ασθενειών που μεταδίδονται από τους χοίρους, ιδίως της αφρικανικής πανώλης των χοίρων.
Η ασθένεια είναι πάντα θανατηφόρα για τους χοίρους και στην Κίνα, η οποία φιλοξενεί περισσότερα από 400 εκατομμύρια χοίρους – το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού χοίρων – η αφρικανική πανώλη των χοίρων εξαφάνισε περισσότερο από το 30% του πληθυσμού των χοίρων το 2018 και το 2019. Η αφρικανική πανώλη των χοίρων έχει παρουσιαστεί και στην Ευρώπη, αλλά ο Marlow δήλωσε ότι δεν έχει εντοπιστεί ακόμη στην Αμερική.
Αυτό είναι κάτι που ελπίζει να διατηρήσει ο Ryan Brook, ο οποίος ηγείται του ερευνητικού προγράμματος του Πανεπιστημίου του Saskatchewan για τους καναδικούς αγριόχοιρους.
Στον Καναδά, όπως και στις ΗΠΑ, οι αγριόχοιροι αποτελούν σχετικά πρόσφατο πρόβλημα. Μέχρι το 2002 δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου αγριόχοιροι στη χώρα, αλλά ο Μπρουκ δήλωσε ότι ο πληθυσμός έχει εκραγεί τα τελευταία οκτώ χρόνια. Τα ζώα έχουν πλέον εξαπλωθεί σε 1 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα του Καναδά, κυρίως στην Αλμπέρτα, τη Μανιτόμπα και το Σασκάτσουαν.
“Οι αγριόχοιροι είναι εύκολα το χειρότερο εισβολικό μεγάλο θηλαστικό στον πλανήτη”, δήλωσε ο Ράιαν Μπρουκ.
“Είναι απίστευτα έξυπνα. Είναι εξαιρετικά ασύλληπτα, και επίσης όταν υπάρχει οποιαδήποτε πίεση σε αυτά, ειδικά αν οι άνθρωποι αρχίσουν να τα κυνηγούν, γίνονται σχεδόν εντελώς νυκτόβια, και γίνονται πολύ ασύλληπτα – κρύβονται σε πυκνή δασική κάλυψη, και εξαφανίζονται σε υγροτόπους και μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν”.
Ο Brook και άλλοι ανησυχούν ιδιαίτερα για την εμφάνιση ενός “σούπερ γουρουνιού”, που δημιουργήθηκε από τους αγρότες που διασταύρωσαν αγριογούρουνα και οικόσιτους χοίρους τη δεκαετία του 1980. Το αποτέλεσμα ήταν ένα μεγαλύτερο γουρούνι, το οποίο παρήγαγε περισσότερο κρέας και ήταν ευκολότερο για τους ανθρώπους να πυροβολούν στα καναδικά κυνηγετικά καταφύγια.
Οι χοίροι αυτοί δραπέτευσαν από την αιχμαλωσία και εξαπλώθηκαν γρήγορα σε ολόκληρο τον Καναδά, με το σούπερ γουρούνι να αποδεικνύεται απίστευτα ικανό στην αναπαραγωγή, δήλωσε ο Μπρουκ, ενώ το γιγαντιαίο μέγεθός του – ένα γουρούνι έχει μετρηθεί σε βάρος άνω των 300 κιλών – το καθιστά ικανό να επιβιώνει στους ψυχρούς χειμώνες του δυτικού Καναδά, όπου το ψύχος του ανέμου μπορεί να φτάσει τους -50 βαθμούς Κελσίου.
“Όλοι οι ειδικοί είπαν τότε: “Λοιπόν, μην ανησυχείτε. Αν ένα αγριογούρουνο ή ένας χοίρος δραπέτευε ποτέ από μια φάρμα, δεν υπάρχει περίπτωση να επιβιώσει σε έναν χειμώνα του δυτικού Καναδά. Απλά θα πέθαινε από το κρύο”.
“Λοιπόν, αποδεικνύεται ότι το να είσαι μεγαλόσωμος είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα για την επιβίωση στο κρύο”.
Τα γουρούνια επιβιώνουν από τις ακραίες καιρικές συνθήκες με το να σκάβουν τούνελ έως και 2 μέτρα κάτω από το χιόνι, είπε ο Μπρουκ, δημιουργώντας μια σπηλιά χιονιού.
“Θα χρησιμοποιήσουν τους αιχμηρούς χαυλιόδοντές τους για να κόψουν τα cattails (ένα αυτοφυές φυτό) και θα επενδύσουν τον πυθμένα της σπηλιάς με cattails ως ένα ωραίο ζεστό μονωτικό στρώμα.
“Και στην πραγματικότητα, είναι τόσο ζεστά στο εσωτερικό τους που ένας από τους τρόπους που χρησιμοποιούμε για να βρούμε αυτά τα γουρούνια είναι να πετάξουμε πρωί πρωί όταν κάνει πολύ κρύο, πιο κρύο από -30, και θα δείτε πραγματικά ατμούς να αναβλύζουν από την κορυφή του χιονιού”.
Δεδομένων των ζημιών που έχουν προκαλέσει τα γουρούνια, έχουν γίνει διάφορες προσπάθειες για να απαλλαγούν από αυτά. Επιστήμονες και ερευνητές στις ΗΠΑ και τον Καναδά είχαν κάποια επιτυχία με τη σύλληψη ολόκληρων γουρουνιών σε μεγάλες παγίδες, ενώ στις ΗΠΑ έχουν γίνει – μερικές φορές ανεπιτυχώς – προσπάθειες δηλητηρίασης των αγριόχοιρων.
Μια μέθοδος που έχει λειτουργήσει στις ΗΠΑ, είπε ο Μπρουκ, είναι η χρήση ενός “γουρουνιού Ιούδα”. Ένα μοναχικό γουρούνι συλλαμβάνεται και εφοδιάζεται με κολάρο GPS και στη συνέχεια απελευθερώνεται στη φύση, όπου ελπίζεται ότι θα ενταχθεί σε μια ομάδα ανυποψίαστων χοίρων.
“Η ιδέα είναι να πάτε και να βρείτε αυτό το ζώο με το κολάρο, να απομακρύνετε τυχόν γουρούνια που είναι μαζί του και, σε έναν ιδανικό κόσμο, να το αφήσετε να φύγει ξανά και αυτό θα συνεχίσει να βρίσκει όλο και περισσότερα γουρούνια”, δήλωσε ο Brook.
Ο Μπρουκ δήλωσε ότι απαιτείται ποικιλία μεθόδων για την αντιμετώπιση του προβλήματος των χοίρων. Αλλά οι προσπάθειες αφορούν περισσότερο τη διαχείριση των ζημιών που προκαλούν αυτά τα μη ενδημικά θηλαστικά, παρά την πλήρη απαλλαγή από τα γουρούνια. Στον Καναδά, αυτή η ευκαιρία έχει χαθεί.
“Πιθανώς μέχρι και το 2010 με 2012, υπήρχε πιθανώς μια λογική πιθανότητα να τα βρούμε και να τα απομακρύνουμε. Αλλά τώρα, είναι τόσο διαδεδομένα και τόσο άφθονα, που σίγουρα μόλις το 2018 ή το 19 σταμάτησα να λέω ότι η εξάλειψη ήταν δυνατή. Απλώς έχουν καθιερωθεί τόσο πολύ”, δήλωσε ο Brook.
“Έχουν σίγουρα εγκατασταθεί και είναι εδώ για να μείνουν”.
