Η επιλογή ενός κουταβιού για να το «φτιάξετε» καλό λαγόσκυλο είναι εξ ίσου σημαντική με την εκπαίδευση που θα ακολουθήσει, και η λογική αυτή αφορά σε όποια φυλή επιλέξει κάποιος. Μοναδικό στοιχείο με το οποίο πρέπει να γίνει η επιλογή του λαγόσκυλου, είναι να ταιριάζει στο χαρακτήρα του λαγοκυνηγού και στον τρόπο που κυνηγά.
Του Κώστα Τράσια
Βασική παράμετρος είναι τα κουτάβια να προέρχονται από καλούς κυνηγετικούς γονείς, οι οποίοι διακρίνονται για το πάθος που βγάζουν στο κυνήγι, για το πείσμα στο ντορό και για την ικανότητα στο ξεφώλιασμα.
Από πλευράς χαρακτηριστικών, το κουτάβι θα πρέπει να διαθέτει καλό σωματότυπο, γιατί η δύναμη και οι αντοχές παίζουν σημαντικό ρόλο στην εύρεση και την καταδίωξη του λαγού. Συγχρόνως, από πλευράς χαρακτήρα, θα πρέπει να είναι αρκετά κοινωνικό, στοιχείο το οποίο θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πορεία και στην πιο εύκολη εκπαίδευση του.
Βεβαίως, ακόμη και στην περίπτωση που εξασφαλιστούν όλα τα παραπάνω, κανείς δεν μπορεί να σας εγγυηθεί ότι έχετε επιλέξει το τέλειο λαγόσκυλο. Απλώς έχετε την ελπίδα ότι στα χέρια σας έχετε έναν καλό … πυλό, τον οποίο θα πλάσετε όπως εσείς θέλετε.
Το κουτάβι που θα επιλέξετε για να γίνει το επόμενο λαγόσκυλό σας, καλό είναι να έχει περάσει τη νηπιακή του ηλικία (τουλάχιστον δύο με τρεις μήνες) με τη μάνα και τ’ αδέλφια του.
Η εκπαίδευση ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία με συχνές και μικρές σε διάρκεια εξόδους, προκειμένου το νεαρό σκυλί να εξοικειωθεί με την φύση και το περιβάλλον που θα κυνηγήσει αργότερα. Αυτές οι έξοδοι δεν αποσκοπούν στο να ξεκινήσει την ιχνηλασία, κάτι που, λίγο – πολύ, όλους μας, μας καίει και βιαζόμαστε. Αντιθέτως, σε αυτή τη χρονική περίοδο, η ιχνηλασία δεν θα πρέπει να απασχολεί καθόλου. Η ιχνηλασία θα ξεκινήσει όταν το κουτάβι γίνει 7-8 ή 9 μηνών και θα έχει αναπτυχθεί νοητικά αλλά και σωματικά ούτως ώστε να μπορεί να ακολουθήσει τα ίχνη του λαγού.
Σε αυτή, λοιπόν, την ηλικία (7-9 μηνών) το κουτάβι είναι έτοιμο να έρθει σε επαφή με το λαγό, αν και αυτό δεν είναι εύκολο για κάποιους που δεν έχουν μεγαλύτερα και έμπειρα σκυλιά. Σε μια τέτοια περίπτωση, η επίσκεψη σ’ ένα εκπαιδευτήριο θα του κάνει καλό βοηθώντας το να …ξεκλειδώσει το κυνηγετικό του ένστικτο. Πάντως, η επίσκεψη στο εκπαιδευτήριο δεν πρέπει να γίνει συνήθεια, γιατί ο σκύλος μαθαίνει στα εύκολα και τότε ο κόπος που κάναμε και ο χρόνος που αφιερώσαμε, θα πάνε χαμένα.
Οι επισκέψεις στο εκπαιδευτήριο δεν πρέπει να ξεπεράσουν τις δύο και, από τη στιγμή που το κουτάβι θα έρθει σε επαφή με τον πρώτο λαγό, οι επόμενες έξοδοί του πρέπει να είναι στο βουνό και στο φυσικό τερέν του λαγού. Απ’ εκεί και πέρα, όσο πιο συχνές είναι οι έξοδοί του, τόσο καλύτερο θα γίνεται μέρα με τη μέρα.
Δεν είναι σπάνιες οι φορές, που οι κυνηγοί που έχουν ένα κουτάβι στην κατοχή τους απελπίζονται, όταν το βλέπουν να μην βγάζει λαγό, και κάνουν το λάθος να το βάλουν μαζί με ξένα, έμπειρα σκυλιά, που έχει κάποιος φίλος ή γνωστός τους, χωρίς να γνωρίζουν (οι κυνηγοί) το θήραμα στο οποίο ειδικεύονται. Μια τέτοια επιλογή έχει ως αποτέλεσμα να …χαλάσει και το δικό τους σκύλο, γιατί ένα σκυλί στην ηλικία των 9 μηνών το μόνο που μπορεί να πάρει από τα ξένα σκυλιά είναι οι κακές συνήθειες. Τα κουτάβια είναι σαν τα μικρά παιδιά, τα οποία τις κακές λέξεις τις μαθαίνουν εύκολα, γι’ αυτό το νεαρό σκυλί θα πρέπει να εκπαιδεύεται πάντα μόνο του. Όσο δύσκολο είναι να «φτιάξεις» ένα καλό λαγόσκυλο, άλλο τόσο εύκολο είναι να χαλάσεις ένα κουτάβι από την μια στιγμή στην άλλη, αν δεν γνωρίζεις πολύ καλά τα σκυλιά με τα οποία θα το βάλεις. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας πρέπει να έχουμε τη σκέψη ότι κανένας κυνηγός δεν παραδέχεται ότι τα δικά του σκυλιά κυνηγάνε κάποιο άλλο θήραμα εκτός από λαγό. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις…
Ξεκινώντας πάντα από το πρώτο ξεφώλιασμα του λαγού σε φυσικό τερέν από το σκύλο μας, δεν θα είναι έκπληξη αν το κουτάβι μας δεν τον καταδιώξει, αλλά γυρίζει στο γιατάκι του αρκετές φορές ιχνηλατώντας. Αυτό δεν θα πρέπει να σας ανησυχήσει, αντιθέτως είναι το στοιχείο που δείχνει ότι έχετε ήδη στα χέρια σας ένα λαγόσκυλο, γι’ αυτό αφήστε το να παιδευτεί. Εκείνη τη στιγμή ο σκύλος μαθαίνει για πρώτη φορά τα τσαλίμια που κάνει ο λαγός πριν πιάσει γιατάκι.
Το λαγόσκυλο πρέπει να γνωρίσει πολύ καλά αυτά τα πήγαινε – έλα του λαγού, αφού αν δεν τα μάθει, δεν θα γίνει … μάστορας και στο ξεφώλιασμα, απλώς θα είναι καλό στο ντορό, και τίποτα παραπάνω. Μετά το πρώτο ξεφώλιασμα του λαγού καλό θα είναι να ξανάπαμε στο σκυλί, ακόμη και την αμέσως επόμενη μέρα, στο ίδιο μέρος που ήρθε σε επαφή με το πρώτο λαγό. Ο σκύλος θυμάται πολύ καλά την εμπειρία αυτή και έτσι του εντυπώνεται ότι αυτό είναι μας ενδιαφέρει να κυνηγάει. Πάντα επιβραβεύομαι την πράξη αυτή με χάδια και επιφωνήματα χαράς προς αυτόν δείχνοντας του ότι μας ευχαριστεί και η ενέργειά του αυτή.
Για να «φτιάξουμε» έναν πρωταθλητή πρώτα κάνουμε μια πολύ καλή προετοιμασία. Το λαγόσκυλο θέλει πολύ αγώνα και σκυλιά με πολύ πάθος και πείσμα στον ντορό για να μπορέσουν να μάσουν το κουβάρι από ίχνη που άφησε ο λαγός όλο το βράδυ μέχρι να φτάσουν στο γιατάκι του. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις σκυλιά που ήταν φαινόμενα από την κούνια τους αλλά πως θα τα βρούμε αυτά…
