Περδικόσκυλα μπεκατσόσκυλα – Γενετική & μορφολογία
Η γενετική είναι μία ξεχωριστή, δύσκολη αλλά και πολύ ενδιαφέρουσα επιστήμη, όμως, όσο και αν έχει προχωρήσει, εν τούτοις το μυστήριο του συνδυασμού των χρωματοσωμάτων των κυττάρων στην αναπαραγωγική διαδικασία, είναι κάτι για το οποίο δεν μπορεί να γίνει καμία απολύτως πρόβλεψη.
Ο σκύλος έχει 76 χρωμοσώματα στα κύτταρά του και κληρονομεί 36 από κάθε γονιό. Άρα είναι αδύνατο να ξέρουμε εκ των προτέρων ποια χρωμοσώματα και ποια γονίδια θα συνδυαστούν στο κάθε κουτάβι. Αν θα μοιάζει στο πατέρα ή στη μητέρα, αν θα πάρει τα θετικά χαρακτηριστικά του κάθε γονέα ή αν θα συνδυάσει τα αρνητικά τους.
Όσο αφορά στη μορφολογία, τα πράγματα είναι πιο συγκεκριμένα χάρη στο πρότυπο της κάθε φυλής. Έτσι οποιοσδήποτε έχει μελετήσει σε βάθος το πρότυπο μιας φυλής κι έχει δει πολλά άτομά της είναι σε θέση να κρίνει πιο από αυτά αντιπροσωπεύει επάξια τη φυλή του και ποιο όχι. Στη πράξη όμως, δηλαδή στο κυνήγι, όταν η μορφολογία έχει να κάνει με τη λειτουργικότητα, το πρότυπο της κάθε φυλής πρέπει να ερμηνεύεται και να γίνεται κατανοητό στις πιο λεπτές του πτυχές.
Η επίτευξη του αποτελέσματος
Όλα τα χαρακτηριστικά, οι συμπεριφορές, τα κυνηγετικά προσόντα, οι ποιότητες, είναι σημαντικά και απαραίτητα στο μέτρο που μπορούν να είναι χρήσιμα και αποδοτικά στην επίτευξη του αποτελέσματος. Πιστεύω ότι με αυτή την αρχή συμφωνούμε όλοι. Αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο να μη παραμελήσουμε το τρόπο με τον οποίο επιτυγχάνεται το αποτέλεσμα.
Όλα τα ζώα, άλλα σπρωγμένα από το ένστικτο, άλλα από τη ψυχή και το ταπεραμέντο, κινούνται και πραγματοποιούν τις κατάλληλες ενέργειες, εκμεταλλευόμενα στο μέγιστο τις δυνατότητες που η κατασκευή τους επιτρέπει.
Ο ρυθμός είναι το αποτέλεσμα της κατασκευής και της νοοτροπίας στην υπηρεσία της λειτουργικότητας και σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά, δίνουν την ιδιαιτερότητα του στυλ.
Για να γίνω πιο σαφής, το αγγλικό Σέττερ σε σύγκριση με το Πόιντερ, είναι αναγκασμένο να εκμεταλλεύεται μία κατασκευή η οποία, αν και λιγότερο ευνοϊκή για τον καλπασμό, του επιτρέπει να επιτυγχάνει, χάρη στο ταπεραμέντο και τη κατάλληλη χρήση των προσόντων του, το ίδιο αποτέλεσμα.
Και αντί να σταθούμε σε αρθρώσεις, ακτίνες, γωνιώσεις, λαιμό, ράχη, νώτα, θώρακα, καθέτους, πόδι, σχετικά μεγέθη και αναλογίες, είναι καλύτερα να στραφούμε σε κάποια παραδείγματα που η φύση μας προσφέρει και από την οποία πρέπει πάντα να παίρνουμε μαθήματα.
Οι γάτες, τα λιοντάρια και γενικότερα τα αιλουροειδή, στο κυνήγι προσφέρουν ένα εξαιρετικά ευχάριστο θέαμα. Έντονη μυϊκή σύσπαση, ανοδική κίνηση των ωμοπλατών, η ουρά τεντωμένη και ακίνητη ακολουθεί την γραμμή της οσφύς, ποτέ πιο ψηλά, μερικές φορές τοξοειδής. Αλλά, αυτή είναι η περιγραφή του εργασιακού πρότυπου του αγγλικού Σέττερ!
Αυτές οι στάσεις και οι συμπεριφορές υιοθετήθηκαν ως πιο αποτελεσματικές, δηλαδή επιτρέπουν τη σύλληψη των θηραμάτων.
Απόδοση και αποτελεσματικότητα
Έτσι λοιπόν την ουρά δεν την κρατάνε χαμηλά γιατί είναι πιο ωραίο αισθητικά, αλλά για να μπορέσουν να πλησιάσουν όσο το δυνατόν περισσότερο χωρίς να γίνουν αντιληπτά. Αυτά τα αιλουροειδή δεν τα ενδιαφέρει να πάρουν τις πιο ευφάνταστες πόζες. Το μόνο που τα ενδιαφέρει είναι η απόδοση, η αποτελεσματικότητα, να γεμίσουν τις κοιλιές τους και αυτές των μικρών τους. Άλλα είδη σαρκοφάγων, για την καλύτερη χρήση μιας διαφορετικής μορφολογίας, στηρίζονται σε άλλες συμπεριφορές, πιο συμφέρουσες και αποτελεσματικές.
Από αυτό το παράδειγμα θα πρέπει να καταλάβουμε ότι και οι φυλές φέρμας, βάση του ψυχισμού
και της κατασκευής τους, είναι αναγκασμένες, αν θέλουν να είναι αποτελεσματικές, να συμπεριφέρονται με διαφορετικούς τρόπους.
Όταν ένας σκύλος είναι καλός, ειδικά σε αυτά τα δύσκολα κυνήγια, είναι πάντα ένα πολύτιμο αγαθό, αλλά αν του λείπουν τα στιλιστικά χαρίσματα ας μη τον θεοποιήσουμε, διότι ο… λογαριασμός θα μας έρθει στην αναπαραγωγή.
Τα άγρια θηράματα δεν πρέπει να πείσουν τους κριτές, αλλά για να επιβιώσουν στη σκληρή επιλογή της φύσης, είναι αναγκασμένα να επαναλαμβάνουν από γενιά σε γενιά τις ίδιες συμπεριφορές και στάσεις. Οι σκύλοι δεν υποβάλλονται σε μία αυστηρή φυσική επιλογή, αλλά σε εκείνη την οποία θέλει το γούστο του ανθρώπου, οπότε αν δε θέλουμε να διακινδυνεύσουμε να χάσουμε τις φυλές, πρέπει να εκδηλώνονται κατά τη κυνηγετική πράξη, όλες εκείνες οι συμπεριφορές που καθορίζουν τη φυλή.
Όσο αφορά, τώρα, στις γραμμές αίματος, πιστεύω, ότι αυτό που μετράει περισσότερο, είναι να ξέρουμε να διαλέγουμε από κάθε γραμμή αίματος εκείνους τους σκύλους, που είναι πιο κατάλληλοι για το ένα ή για το άλλο είδος κυνηγιού. Από τον τράιλερ δε γεννιέται υποχρεωτικά τράιλερ, όπως δεν γεννιέται περδικόσκυλο από το περδικόσκυλο και μπεκατσόσκυλο από το μπεκατσόσκυλο.
Τα καλά βασικά προσόντα
Είναι σημαντικό κατά τη γνώμη μου να χρησιμοποιήσουμε στην αναπαραγωγή άτομα με καλά βασικά προσόντα όπως το πάθος, η καλή μύτη, η σταθερή φέρμα και η επαφή με τον κυναγωγό.
Νομίζω ότι είναι αυτονόητο, πως ως επαφή με τον κυναγωγό δεν εννοώ μία έρευνα γύρω – γύρω από αυτόν, αλλά μία έρευνα ανοιχτή και γεμάτη πρωτοβουλίες κατά την οποία, που και που ο σκύλος εμφανίζεται. Το ταπεραμέντο και η μορφολογία αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, διότι δίνουν εγγυήσεις για το ρυθμό και το ανέβασμα της αναθυμίασης.
Σε κάθε περίπτωση, δεδομένου ότι η τόλμη είναι το κύριο χαρακτηριστικό του Πόιντερ, ας είμαστε προσεκτικοί, αν τη στιγμή της φέρμας δεν σταματάνε απότομα σαν να έπεσαν σε τοίχο κι αν δεν ποντάρουν με κοψίματα, τουλάχιστον ας μην έχουν αβεβαιότητες και δισταγμούς και ας ολοκληρώνουν με αποφασιστικότητα, και αν η επιφυλακτικότητα, εκείνη η οποία προδιαθέτει στο αιλουροειδές ανέβασμα είναι το κύριο χαρακτηριστικό του Σέττερ, ας προσέξουμε η φέρμα να μην εκδηλώνεται με αστραπιαία σταματήματα.
Από το να προσπαθούμε λοιπόν να κάνουμε στοχευμένες γέννες βάσει των διαφόρων εξειδικεύσεων, θεωρώ ότι είναι καλύτερα να προσπαθούμε να καταλάβουμε αμέσως, ποια άτομα έχουν ιδιαίτερη κλίση για το ένα ή το άλλο είδος κυνηγιού.
Θεμελιώδη προτερήματα
Μερικά θεμελιώδη προτερήματα είναι: πόδι ωοειδές με δάκτυλα κοντά το ένα με το άλλο και τοξοειδή, σκληρά πέλματα. Λαιμός μυώδης, ελαφρώς τοξοειδής και έντονη η ένωση με το κεφάλι.
Στήθος ανοικτό και πλατύ. Θώρακας με καλή ανάπτυξη και στις τρεις διαστάσεις.
Ράχη με κάθετο προφίλ, νώτα φαρδιά, μακριά μυώδη και με μικρή κλίση. Άκρα με καλές καθέτους, ωμοβραχιόνια γωνία όχι πολύ ανοιχτή, πίσω άκρο με μακριά κνήμη και καλά γωνιωμένη.
Στο Πόιντερ κορμός εγγεγραμμένος στο τετράγωνο, στο Σέττερ εγγεγραμμένος στο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο λόγω του κοντύτερου αντιβραχίου.
Πάντα στο Σέττερ το ύψος στον αγκώνα είναι μικρότερο από το μισό του ύψους στο ακρώμιο, ιδιαιτερότητα η οποία του έδωσε το χαρακτηρισμό pres de terre (κοντά στη γη).
Και μη πιστεύετε ότι ένα Σέττερ όρθιο στα άκρα είναι ευνοημένο στα δύσκολα πυκνά θαμνώδη τερέν, είναι αν μη τι άλλο παιδικές απόψεις, γιατί τα Σέττερ και τα Πόιντερ αν έχουν καλή κατασκευή μπορούν να χρησιμοποιηθούν με μεγάλη επιτυχία σε όλα τα εδάφη και σε όλα τα θηράματα.
Νοοτροπία τράιλερ
Πρέπει να έχουμε μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση στα περδικόσκυλα και στα μπεκατσόσκυλα διότι για να είναι τέτοια πέρα από τα φυσικά προσόντα, πρέπει να έχουν νοοτροπία τράιλερ. Σπεσιαλίστας είναι εκείνος ο σκύλος ο οποίος διαθέτει την εμπειρία, τη μαστοριά και το ταλέντο για να κυνηγήσει με αξιώσεις ένα συγκεκριμένο θήραμα στο φυσικό του περιβάλλον.
Γίνεται ένα πολύτιμο αγαθό, αν υιοθετεί συμπεριφορές και στάσεις, οι οποίες δηλώνουν πασιφανέστατα τη φυλή στην οποία ανήκει.
