Η εκπαίδευση νέων γουρουνόσκυλων δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά, αντιθέτως, είναι επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία, αφού απαιτούνται μεγάλες προσπάθειες, αρκετές ώρες ενασχόλησης και πλήρης αφοσίωση, κάτι που, βεβαίως, ισχύει για κάθε κυνηγόσκυλο.
Το στοιχείο που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εκ των προτέρων στην διαδικασία της εκπαίδευσης ενός νεαρού γουρουνόσκυλου, είναι η συμπεριφορά ως προς την εργασία που θα έχει ένα σκυλί στο μέλλον. Αυτή ενδεχομένως να διαφοροποιηθεί κατά πολύ και η εξέλιξη αυτή θα οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο είδος του θηράματος που κυνηγά.
Με λίγα λόγια, οι πρώτες ενδείξεις μπορεί να παραπέμπουν σ’ ένα σκύλο ικανό να ανταποκριθεί στο κυνήγι του αγριόχοιρου, όμως, με την πάροδο του χρόνου όλα αυτά μπορεί να διαφοροποιηθούν κάτω από κάποιες συνθήκες, ανατρέποντας τα αρχικά δεδομένα.
Υπό αυτή την οπτική, λοιπόν, και προκειμένου να μην πάνε χαμένοι οι κόποι μας, θα πρέπει πρωτίστως να συνεκτιμούμε όλους τους παράγοντες θέτοντας αυστηρά κριτήρια αξιολόγησης, τόσο ως προς την επιλογή αλλά όσο και προς την εκπαίδευση των νεαρών σκύλων, που σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε στο δύσκολο αυτό κυνήγι.
Παρόλη την αφθονία αγριόχοιρων που υπάρχει σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, το οξύμωρο είναι η έλλειψη καλών ιχνηλατών, κάτι που δεν αποτελεί μόνον προσωπική εκτίμηση αλλά και αρκετών άλλων έμπειρων συοθήρων.
Στην εν λόγω εξέλιξη έχει συντελέσει και η μη διοργάνωση εργασιακών αγώνων για το μεγάλο θήραμα όπου οι σκύλοι «φιλτράρονται» αντικειμενικώς. Κάτι που μας κρατά πίσω κυνοφιλικά σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες. Στο κομμάτι της εκπαίδευσης, πρωταρχικό ρόλο θα πρέπει να αποτελεί η επιλογή ενός κουταβιού, το οποίο πρέπει να προέρχεται από προγόνους που ασχολούνταν αποκλειστικά και μόνο με το κυνήγι αγριογούρουνου, ούτως ώστε να του …μεταδώσουν και στο μέγιστο δυνατό, όλα τα χαρίσματα που απαιτούνται.
Η εκπαίδευση νέων γουρουνόσκυλων – Το ξεκίνημα
Πολλά είναι τα σκυλιά (ιχνηλάτες), που χρησιμοποιούνται σε άλλο είδος κυνηγιού, τα οποία μπαίνουν στην αναπαραγωγική διαδικασία, δίχως φυσικά να αξιολογείται ο παράγοντας του «θάρρους» που είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό για ένα γουρουνόσκυλο. Έτσι, όσοι αποκτήσουν απογόνους τους, ποντάρουν στον παράγοντα τύχη ως προς το συγκεκριμένο θέμα που είναι … αδιαπραγμάτευτο για ένα άξιο σκυλί για το κυνήγι του αγριόχοιρου.
Όχι βέβαια πως είναι απίθανο ένα τέτοιο κουτάβι να αποδειχθεί στην πορεία ως λαμπρό γουρουνόσκυλο. Συνήθως όμως, τα περισσότερα από αυτά υστερούν σε πολλά, ιδίως στο κομμάτι της «στάμπας», αφού η τόλμη δεν είναι βέβαιο ότι θα μεταδοθεί από τη μία γενιά στην άλλη και αφετέρου φαντάζει αδύνατον να καλλιεργηθεί και να διαιωνιστεί.
Οπότε λοιπόν, θα πρέπει να μεριμνήσουμε εκ των προτέρων για την επιλογή ενός κουταβιού που θα διαθέτει τις παραπάνω προδιαγραφές.
Μεγαλώνοντάς το η κοινωνικοποίησή του με τον άνθρωπο, καθώς και με άλλα ζώα, είναι απαραίτητη, αφού μέσω αυτής της διαδικασίας αφενός θα κατευνάσει τυχόν φοβίες του και αφετέρου θα τιθασεύσει την επιθετικότητά του.
Ιδανική ηλικία για να ξεκινήσει η εκπαίδευση ενός κουταβιού στον αγριόχοιρο, είναι μεταξύ 8-10 μηνών, ανάλογα βέβαια και με τον χαρακτήρα του. Νωρίτερα θα ήταν επικίνδυνο, αφού ο αγριόχοιρος δεν είναι … λαγός και τυχόν συναντήσεις με το τεράστιο θήραμα θα μπορούσαν να αναπτύξουν φοβίες στο νεαρό σκυλί.
Οι πρώτες επαφές είναι προτιμότερο να διεξάγονται σε ελεγχόμενη περιοχή (εκπαιδευτήριο) εφόσον σήμερα παρέχεται αυτή η δυνατότητα. Η άμεση εμπειρία-εξοικείωση με το αντικείμενό του, επιφέρει γρήγορα αποτελέσματα φανερώνοντάς μας τα κυνηγετικά του ένστικτα σε μεγάλο ποσοστό. Επίσης, με αυτό τον τρόπο μπορούμε να αντιληφθούμε εγκαίρως αν το κουτάβι μας κληρονόμησε ή όχι, το απαραίτητο σθένος ώστε να σταθεί επάξια απέναντι στα «θηρία».
Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε πως το εκπαιδευτήριο που επιλέγεται για τις πρώτες επαφές δεν θα πρέπει να διαθέτει ούτε πολλούς, ούτε μεγάλους και επιθετικούς αγριόχοιρους. Ένα, δύο αγριογούρουνα μεσαίου μεγέθους (η συμπεριφορά τους πρέπει να είναι ομαλή απέναντι στα σκυλιά, κάτι που εκ των προτέρων οφείλουμε να γνωρίζουμε) μέσα σε μία έκταση περίπου 10 στρεμμάτων με σχετική κάλυψη βλάστησης, είναι ιδανικό για το αρχικό στάδιο.
Η εκπαίδευση νέων γουρουνόσκυλων: Βήμα – βήμα χωρίς λάθη
Επιχειρούμε πρωτίστως να δούμε τη συμπεριφορά και την αντίδραση αφήνοντάς το μόνο του, και αν δεν ενδώσει, σε δεύτερη επιλογή το σιγοντάρουμε με κάποιο έμπειρο σκυλί, δίνοντας έτσι την απαραίτητη βοήθεια ώστε να «ξυπνήσουν» τα ένστικτα που πιθανόν διαθέτει. Ας μη βιαστούμε να βγάλουμε πρόωρα συμπεράσματα από την πρώτη στιγμή, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος, είτε να αδικήσουμε, είτε να υπερεκτιμήσουμε το σκύλο μας.
Μιας και το εκπαιδευτήριο δεν αναλογεί σε πραγματικές συνθήκες κυνηγιού, καλό θα είναι η διαδικασία να μην επαναλαμβάνεται πολλές φορές και συνχά, καθώς σε τέτοιες συνθήκες δεν μπορεί να αξιολογηθεί η ικανότητα της ιχνηλασίας, που είναι από τις βασικότερες επιδεξιότητες.
Τα επόμενα βήματα λοιπόν θα πρέπει να γίνουν στο βουνό. Εκτιμώντας τις κατάλληλες και ενδεδειγμένες συνθήκες, ιδίως την εποχή που επικρατεί ακόμη κρύο, καλό είναι να επιλέγουμε ημέρες απόβροχου που προσφέρουν φρέσκα ίχνη. Αυτά δίνουν την δυνατότητα καλύτερης προσέγγισης των θέσεων των αγριόχοιρων, φτάνοντας όσο το δυνατόν πιο πλησιέστερα στα γιατάκια τους, έτσι ώστε να μην απαιτείται μακρινή ιχνηλασία από το σκύλο.
Θα πρέπει επίσης, αρχικά να αξιολογείται μέσω του ίχνους, το μέγεθος του ζώου, ώστε να μην στέλνεται ο άπειρος σκύλος σε οποιοδήποτε αγριόχοιρο, με ότι αυτό συνεπάγεται. Προτιμότερο είναι λοιπόν να διαλέξουμε ένα ίχνος που να παραπέμπει σε έναν αγριόχοιρο μεγέθους 20-30 κιλών.
Αντιλαμβάνεται κάποιος, πως τα πρώτα βήματα είναι σημαντικά, καθώς είναι αυτά που αποτυπώνονται και μένουν βαθιά χαραγμένα στο μυαλό του σκύλου.
Εάν δεν καταφέρει από την πρώτη φορά να φτάσει ιχνηλατώντας στο στόχο, αυτό δεν θα πρέπει να μας απογοητεύσει. Αυτό που έχει σημασία είναι εάν έδειξε έστω και το παραμικρό ενδιαφέρον στην μυρωδιά, εάν ακολούθησε έστω για λίγο τα ίχνη με φωνές ή χωρίς, και εάν έχει την έρευνα στο χαρακτήρα του. Το ίδιο θα επαναλάβουμε και τις επόμενες φορές, έως ότου να εμφανίζει σημάδια προόδου, έστω στην ιχνηλασία.
Βασικό είναι ο σκύλος να αφομοιώσει από μικρός (πέρα από την όποια έμφυτη τάση τον διακατέχει) αποκλειστικά και μόνο την μυρωδιά που θέλουμε να αναζητεί, απομονώνοντας όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αυτές άλλων ζώων.
Η εκπαίδευση νέων γουρουνόσκυλων – Υπομονή, αγάπη και αφοσίωση
Είναι σημαντικό να καταλάβει από τα πρώτα του βήματα το αντικείμενο με το οποίο θα ασχολείται. Επομένως το νεαρό σκυλί θα πρέπει να αρχίζει πάντα από στοιχείο (ντορό) και όχι αφήνοντάς το τυχαία στο δάσος.
Οι επόμενοι έξοδοι στο βουνό θα πρέπει σαφέστατα να σηματοδοτούν την σταδιακή βελτίωσή του, εφόσον ο σκύλος μας διαθέτει τα έμφυτα προαπαιτούμενα για να γίνει άξιο γουρουνόσκυλο. Απομένει λοιπόν η στιγμή που θα φτάσει ιχνηλατώντας, και όχι τυχαία, στο στόχο του (το γουρούνι) αποδεικνύοντας αν έχει τα προσόντα να το ξεσηκώσει υπομένοντας αλλά και επιμένοντας μετέπειτα στην καταδίωξη.
Τα πράγματα στο δάσος διαφοροποιούνται κατά πολύ σε σχέση με το εκπαιδευτήριο, έτσι δεν θα πρέπει να μας παραξενέψει αν ο σκύλος δεν ενδίδει όπως στην πρώτη περίπτωση. Οι αγριόχοιροι του δάσους δεν έχουν όλοι την ίδια συμπεριφορά όπως συμβαίνει στο εκπαιδευτήριο, ούτε μπορεί το σκυλί να προσβλέπει στη βοήθεια του κυνηγού.
Αν και πάλι δεν βλέπουμε σημάδια βελτίωσης, καλό είναι τις επόμενες φορές να δοκιμάσουμε παρέχοντας την βοήθεια ενός εμπειρότερου σκύλου, λύνοντάς τα από την αρχή μαζί. Αυτό μόνο για λίγες φορές, μιας και προσμένουμε ο σκύλος μας κάποια στιγμή να λειτουργεί αυτόνομα και με αυτοπεποίθηση. Έπειτα λοιπόν, απομένει να διαπιστώσουμε τις δυνατότητες του σκύλου και σε ποιο βαθμό αυτές μπορεί να εξελιχθούν στη διάρκεια του χρόνου.
Ακόμη και κατά την διεξαγωγή του κυνηγιού, ο εξελίξιμος σκύλος καθώς βλέπει τα θηρευόμενα αγριογούρουνα, είτε τα κυνηγούσε ο ίδιος είτε όχι, είναι κάτι που μπορεί να ξυπνήσει τα πιθανώς «κοιμώμενα» ένστικτά του.
Γι’ αυτό λοιπόν μην προτρέχουμε να καταδικάσουμε τις όποιες καταστάσεις. Τα νέα σκυλιά απαιτούν αμέριστη υπομονή, αγάπη και αφοσίωση, παρέχοντάς τους αρκετές ευκαιρίες. Μέχρι την ηλικία των 3 χρονών (άφθονος χρόνος πλέον για αξιολόγηση) πρέπει ο σκύλος να έχει δείξει τις όποιες έμφυτες ιδιότητές του. Από εκεί και πέρα η ολοκλήρωση επέρχεται με την δουλειά και μόνο μέσω των εμπειριών.
Αυτό που πρέπει να έχουμε κατά νου είναι πως… απαιτούνται προσεκτικά βήματα κατά την εκπαίδευση διότι ένα καλό γουρουνόσκυλο δύσκολα «χτίζεται» και πολύ εύκολα μπορεί να «χαλάσει».
