Το θρυλικό κυνήγι του αγριόχοιρου
Με ρώτησε, κάποτε ένας φίλος, άσχετος με το κυνήγι: «τι στο καλό είναι αυτό που σε συναρπάζει ρε Γιάννη με τον αγριόχοιρο;».
Θυμάμαι πως, η κουβέντα είχε γίνει λίγο προ των πυλών, της έναρξης του κυνηγιού που το βουνό και η αναζήτηση του κάπρου μου είχαν λείψει.
Πειθαρχία, τακτική, αντίληψη, σωματική και ψυχική κούραση, έντονα συναισθήματα που αλλάζουν από τη μία στιγμή στην άλλη, επικινδυνότητα, ομαδική προσπάθεια, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που κάνουν το κυνήγι του αγριόχοιρου ξεχωριστό. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να είναι μονολεκτική. Ούτε είναι δυνατόν να περιγραφεί το μεγαλείο της φύσης σε κάποιες λέξεις ενός άρθρου. Γιατί, είναι πολλά εκείνα που κάνουν το κυνήγι του αγριόχοιρου συναρπαστικό.
Έστω, όμως, και υπό αυτές τις συνθήκες, μία πρόχειρη και γρήγορη καταγραφή όλων αυτών που σε κάνουν να αγαπήσεις αυτό το κυνήγι, καταλήγει στα εξής:
Πρώτα η ομάδα
Εν αρχή, λοιπόν, είναι η ομάδα. Η παρέα. Δύσκολο πράγμα να μπορεί κάποιος να συμβιώσει μ’ ένα τσούρμο ανθρώπων, που ο καθένας έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Δύσκολο πράγμα και η ιεραρχία. Ακόμη πιο δύσκολη η αποστολή του αρχηγού που πρέπει να μοιράζει ρόλους, να κρατά τις ισορροπίες, να αναλαμβάνει όλα τα ρίσκα, να παίρνει τις ευθύνες και φυσικά, να βγαίνει μπροστά στις αποτυχίες. Γιατί, όπως όλοι γνωρίζουν η επιτυχία έχει πολλούς πατεράδες, η αποτυχία κανέναν…
Το γουρουνοκυνήγι, θεωρείται και είναι, δυναμικό και σαγηνευτικό κυνήγι γιατί προκαλεί έντονα συναισθήματα. Ο κυνηγός έχει απέναντί του έναν πολύ καλά…οπλισμένο «αντίπαλο», που μπορεί η θήρευση του να προσφέρει ικανοποίηση στο μέγιστο βαθμό, από την άλλη, όμως, για να έρθει η επιτυχία θέλει τρόπο και κόπο. Άσε που κάθε άλλο παρά σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που τo γουρούνι θα φύγει αλώβητο από τα καρτέρια προκαλώντας λύπη και μιζέρια στους κυνηγούς.
Βέβαια, για να φτάσει ένα αγριογούρουνο στα καρτέρια απαιτείται πολλές φορές σκληρή και κοπιώδης δουλειά από όλους τους κυνηγούς που συμμετέχουν στο κυνήγι καθώς επίσης και από τα σκυλιά. Για να μην ξεχνιόμαστε, χωρίς αυτά, ποιος μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχία;
Να λοιπόν, ένας άλλος παράγοντας που κάνει το κυνήγι του αγριόχοιρου συναρπαστικό: το κυνήγι της στρατηγικής.
Απρόβλεπτες καταστάσεις
Από την αναζήτηση των ιχνών μέχρι την βολή που θα καταβάλλει το αγριογούρουνο, απαιτείται τακτική και σχέδιο, που συνήθως μπορεί να αλλάξει μία-δύο ίσως και περισσότερες φορές μέχρι το θήραμα να φτάσει μπροστά στο όπλο του κυνηγού. Ή, να εξαφανιστεί στο πυκνό, αφήνοντας την παρέα με τη…γλύκα. Δίχως υπερβολή, το κυνήγι του αγριόχοιρου είναι απρόβλεπτο, καθώς τα δεδομένα αλλάζουν από τη μία στιγμή στην άλλη, με αποτέλεσμα να απαιτείται η αναθεώρηση των αρχικών σχεδίων καθώς πρέπει να καταστρωθούν καινούργια.
Φτάνοντας σε αυτό το σημείο, είναι η στιγμή που πραγματικά θαυμάζεις τη μεγάλη ευφυΐα και μοναδική οξυδέρκεια που διακρίνει αυτό το ζώο.
Μόνο του, απέναντι σε πολλούς, με μοναδικό του όπλο αυτό που του χάρισε απλόχερα η φύση, μάχεται για την επιβίωσή του απέναντι στους θηρευτές του που έχουν στην…υπηρεσία τους όλη τη σύγχρονη τεχνολογία. Είναι οι στιγμές που ο αγριόχοιρος σου υπενθυμίζει πως αυτός, είναι ο άρχοντας του δάσους.
Πολλές φορές βέβαια μπορεί να φτάσεις στην επιτυχία θήρευσης ενός αγριόχοιρου με κάποια σχετική ευκολία, ακολουθώντας ένα καλά οργανωμένο στρατηγικό σχέδιο, αλλά από την άλλη μπορεί να νιώσεις «ηττημένος» από ένα έμπειρο καπρί που αντιστέκεται επίμονα. Και αυτό που θα μείνει αποτυπωμένο στη μνήμη του κυνηγού, είναι ότι αυτός ήταν ο ηττημένος και το καπρί ο νικητής στη μεταξύ τους μάχη.
Είναι η μοναδική κατηγορία κυνηγιού που ξεκινώντας με χαρά το πρωινό, μαζί με τους τετράποδους φίλους σου, δεν είσαι σε θέση να γνωρίζεις αν θα επιστρέψεις πίσω το βράδυ ο ίδιος αλώβητος και με όλα τα σκυλιά σου ακέραια στην υγεία τους, ή αν θα «αφήσουν» την ψυχή τους πάνω στη σκληρή και άνιση μάχη που έχουν να αντιμετωπίσουν.
Από την άλλη, όταν όλα οδηγούν σε μία επιτυχία, ακολουθεί πολλές φορές ένα πραγματικό γλέντι στο καθιερωμένο στέκι των ομάδων, όπου κυριολεκτικά, προσφέρει απίστευτη ψυχική γαλήνη, χαρά και ηρεμία στον καθένα. Τραγούδια, χορός, ποτό και φαγητό, βλέποντας την ικανοποίηση όλων ζωγραφισμένη στα πρόσωπα.
Διαχρονική αξία
Από τον καιρό που οι άνθρωποι κυνηγούσαν με δόρατα, το κυνήγι του αγριόχοιρου αποτελούσε μία σκληρή δοκιμασία για τον κάθε κυνηγό. Από τον άθλο του Ηρακλή και το σημάδι στο πόδι του ηρωικού Οδυσσέα που έχουν άμεση σχέση με το μεγάλο θήραμα, μέχρι και σήμερα, αυτή η δραστηριότητα η οποία πρακτικά δεν είναι επηρεασμένη μπορεί μόνο να εξηγηθεί από την γενετική αξία που έχει συσσωρευτεί στο πέρασμα χιλιάδων χρόνων…
