Ο A. Elmer Crowell (Anthony Elmer Crowell), (5 Δεκεμβρίου 1862 – 1 Ιανουαρίου 1952) ήταν ένας δεξιοτέχνης ξυλογλύπτης από το East Harwich της Μασαχουσέτης. Ο Crowell ειδικεύτηκε στα κυνηγετικά ομοιώματα, στα παρυδάτια και παράκτια πτηνά, τα υδρόβια πουλιά και τις μινιατούρες, σε βαθμό που αυτά να συνεχίζουν να θεωρούνται ως μερικά από τα καλύτερα και πιο επιθυμητά ομοιώματα που έγιναν ποτέ. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο Crowell έθεσε τα διακοσμητικά πρότυπα σκαλίσματος και ζωγραφικής πουλιών, τα οποία πολλοί από τους καλύτερους σύγχρονους γλυπτές προσπαθούν ακόμα να μιμηθούν.
Νεανικά χρόνια
Ο πατέρας του Crowell, Anthony S. Crowell, ήταν ναυτικός και καλλιεργητής κράνμπερι. Και μπορεί ο ίδιος να μην νοιαζόταν καν για το κυνήγι, παρόλα αυτά αγόρασε στον Elmer το πρώτο του όπλο το 1874, όταν το αγόρι ήταν 12 ετών. Ο Crowell εξελίχθηκε σε δεινό κυνηγό και μάλιστα είχε απασχοληθεί ως κυνηγετικός οδηγός και φροντιστής στις φυλάχτρες που στην εποχή του ήταν πολλές στο East Harwich και γενικότερα στη χερσόνησο του Cape Cod. Η γη γύρω από το σπίτι τους ήταν πλούσια σε θηράματα και υδρόβια πτηνά, ενώ οι πολυάριθμες λίμνες και οι κόλποι ήταν τόπος έλξης για ερασιτέχνες και επαγγελματίες κυνηγούς από κάθε σημείο.
Ο Crowell μπορεί ως πιτσιρικάς να σκάλιζε το ξύλο με τον σουγιά, όπως τα περισσότερα παιδιά της εποχής του, αλλά η καριέρα του ως επαγγελματίας ξυλογλύπτης ήρθε πολύ αργότερα. Όσο για τις σπουδές του, σύμφωνα με τη φίλη του και γειτόνισσα Dorthea Setzer, «Στη μέση εφηβεία του (ο Crowell) είχε ζητήσει από τους γονείς του να του επιτρέψουν να παρακολουθήσει είκοσι τέσσερα μαθήματα ζωγραφικής από τη δεσποινίδα Emily King, η οποία περνούσε τα καλοκαίρια της στο Harwich Port και δίδασκε για 1,00 $ το μάθημα. Αυτή ήταν η μόνη επαγγελματική εκπαίδευση που είχε ποτέ». Βέβαια, η έλλειψη εγκύκλιας καλλιτεχνικής κατάρτισης είναι εμφανής στους ζωγραφικούς του πίνακες, όπου το ύφος τους πλησιάζει περισσότερο στη λαϊκή τέχνη.
Επαγγελματική καριέρα
Ο A. Elmer Crowell, λοιπόν, ξεκίνησε τις επιχειρήσεις του στην Route 39, πέντε μίλια ανατολικά από το Brooks Academy Museum, στην ηλικία των 50 ετών. Και παρόλο που σκάλιζε και πουλούσε ομοιώματα και διακοσμητικά γλυπτά πτηνών όλων των τύπων πριν από εκείνη την ημερομηνία, είναι γενικά αποδεκτό ότι το 1912 ήταν η χρονιά που άρχισε να σκαλίζει με πλήρη απασχόληση. Εργαζόταν εννέα με πέντε, έξι ημέρες την εβδομάδα, σκάλιζε πουλιά, ομοιώματα και διακοσμητικές πλάκες ψαριών, κατασκεύαζε βάρκες και ζωγράφιζε.
Παρακινούμενος από την ενθάρρυνση και την υποστήριξη των πρώιμων εργοδοτών του που κυνηγούσαν στις φυλάχτρες και χρειάζονταν ομοιώματα, το χόμπι του Crowell γίνεται μια καριέρα πλήρους απασχόλησης. Οι πρώτοι πελάτες του αναγνώρισαν την εξαιρετική ποιότητα του σκαλίσματος και της βαφής του και απέσυραν τα ομοιώματα του Crowell από το κυνήγι στο ράφι τους, ως έργα τέχνης.
Τα ομοιώματα του που προορίζονταν για κυνηγετική χρήση ήταν τέτοιας υψηλής ποιότητας, που σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ των χρηστικών πτηνών του Crowell και των διακοσμητικών γλυπτών. Ένας τρόπος για να καταλάβει κανείς εάν ένα ομοίωμα προοριζόταν να κυνηγηθεί ή να ξεκουραστεί πάνω από ένα ράφι τζακιού είναι να αναζητήσει ίχνη από τη δερμάτινη θηλιά που ο σκαλιστής προσαρτούσε στο μπροστινό κάτω μέρος των ομοιωμάτων του, από την οποία κρεμούσαν τα βαρίδια.
Χωρίς τρύπα για τη σύνδεση του δερμάτινου ιμάντα, το αψεγάδιαστο κάτω μέρος ενός ομοιώματος δείχνει ότι ο Crowell σκόπευε να εξυπηρετήσει μια διακοσμητική λειτουργία. Από πρακτική άποψη, ο προσαρτημένος λαιμός και οι προεξέχουσες άκρες των φτερών αποδεικνύουν κάτι αντίστοιχο, μιας και θα μπορούσαν εύκολα να καταστραφούν από τη σκληρή χρήση στο πεδίο.
Τα νέα για το ταλέντο και τη φήμη του Elmer και του γιου του Cleon Stanley Crowell (που συνέχισε το εργαστήριο), διαδόθηκαν γρήγορα σε όλη τη Βόρεια Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Στους πελάτες τους περιλαμβάνονταν ο Henry Ford, ο WH Hoover, οι du Ponts και πολλοί άλλοι. Όλα αυτά για έναν ταπεινό κάτοικο του East Harwich, που σκάλιζε αριστουργήματα σε ένα παλιό υπόστεγο ενός αχυρώνα στη Route 39.
Η… «περιουσία» του
Τα έργα του διάσημου σκαλιστή που στο εργαστήριό του αγοράζονταν για λίγα δολάρια, έχουν επανειλημμένα σημειώσει παγκόσμια ρεκόρ πωλήσεων. Ένα αρσενικό ψαλιδονούρικο παπί και μια καναδέζικη χήνα πωλήθηκαν σε ιδιωτική δημοπρασία για 1,13 εκατομμύρια δολάρια το ένα, ενώ πολλά από τα ομοιώματα της ακμής του Crowell αγοράζονται από τους συλλέκτες στους μεγαλύτερους οίκους δημοπρασιών για εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια.
Το κακό είναι ότι παρόλη τη φήμη που είχε ο «ο πατέρας της αμερικανικής γλυπτικής πουλιών» κατά τη διάρκεια της ζωής του, δεν μπόρεσε ποτέ να αποκτήσει περιουσία. Ο Anthony Elmer Crowell πέθανε στον ύπνο του την 1η Ιανουαρίου 1952 και σύμφωνα με τον Brian Cullity «η περιουσία του αποτελούνταν από δύο ελαιογραφίες, μια σόμπα και τα σκαλιστικά εργαλεία του, αξίας διακοσίων δολαρίων.»
Ο αχυρώνας/εργαστήρι του Crowel αποκαταστάθηκε και μεταφέρθηκε στους χώρους κοντά στην «The Harwich Historical society, σε ανάμνηση της ζωής και του έργου του. Από εκεί και το βίντεο που ακολουθεί, όπου ο σκαλιστής Paul Phillips μας δίνει μια γεύση από την τέχνη του Crowell…
Με πληροφορίες κυρίως από:
The Harwich Historical Society
