Οι επτά πληγές… του κυνηγιού
Η κάθε δραστηριότητα επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες, θετικούς και αρνητικούς, με τους δεύτερους να τη στιγματίζουν και να την πληγώνουν. Με κάποιους από αυτούς να προέρχονται μέσα από τα σπλάχνα της
«Πληγές» έχει και το κυνήγι, η πανάρχαια δραστηριότητα, που για πολλούς αιώνες είχε να κάνει μόνο με φυσικούς εχθρούς, όπως με τον καιρό και τα αρπακτικά. Σήμερα όμως το κυνήγι έρχεται αντιμέτωπο με τους σύγχρονους κινδύνους-εχθρούς, που αναφύονται ξαφνικά και ύπουλα.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι πιο σημαντικές αιτίες – “πληγές” που αφορούν τη χώρα μας και τα θηρεύσιμα είδη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι τέσσερις πρώτες “πληγές” που αραδιάζονται παρακάτω και χωρίς ιεράρχηση σημαντικότητας, δεν αφορούν γενικά την άγρια πανίδα.
1. Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας
Πρόκειται για τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά πάρκα που μπήκαν ετσιθελικά στη ζωή μας και άλλαξαν, και μάλιστα ραγδαία, την εικόνα της υπαίθρου. Οι ανεμογεννήτριες που πλέον “κοσμούν” τις κορυφές των βουνών, προκαλούν μύριες επιπτώσεις με πιο σημαντική αυτήν της αλλαγής του μικρο-κλίματος της περιοχής, δηλαδή την εξάλειψη της απαραίτητης υγρασίας.
Αποτελούν ακόμα κίνδυνο-θάνατο για τα μεταναστευτικά πουλιά, καθώς είναι εγκατεστημένες πάνω στους αεροδιαδρόμους πτήσης τους, αλλά και γιατί τα πουλιά όταν περνούν πάνω από τους ορεινούς όγκους, το πραγματοποιούν σε χαμηλό ύψος πτήσης. Τα φωτοβολταϊκά πάλι, εκτός από το γεγονός ότι η εγκατάστασή τους στερεί πολύτιμο έδαφος από τα θηράματα και τους κυνηγούς, μειώνουν τη θερμοκρασία του εδάφους μέχρι και 2,7 βαθμούς σε ακτίνα εκατοντάδων μέτρων. Με ότι αυτό σημαίνει για την έμβια ζωή και συνακόλουθα για το κυνήγι.
2. Η άναρχη οικιστική ανάπτυξη
Ένα πρόβλημα γνωστό από δεκαετίες, που αφορά κυρίως τις εξοχικές κατοικίες και ιδιαίτερα αυτές που έχουν καταστρατηγήσει κάθε αξιακή αρχή και νόμο, σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος. Τα νησιά, η παράλια ζώνη, και όχι μόνο, της χώρας μας έχουν γεμίσει με μπετόν και συρματόπλεγμα. Οι κατοικίες ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια μέσα στο δάσος, διώχνοντας τα θηράματα και τους κυνηγούς.
Με το απαγορευτικό του πυροβολισμού στα 150 μέτρα από μεμονωμένη κατοικία και τη μεγάλη διασπορά των αυθαιρέτων κτισμάτων, να τίθενται ολόκληρες περιοχές υπό καθεστώς απαγόρευσης για το κυνήγι. Για το κυνήγι όποιου θηράματος έχει απομείνει, αντέχοντας την απαγορευτική για φώλιασμα και διαβίωση, όχληση.
3. Λαθροθηρία
Μία από τις μεγάλες “πληγές” του κυνηγιού, καθώς η δράση του λαθροθήρα είναι ύπουλη και εξαιρετικά επικίνδυνη για τους θηραματικούς πληθυσμούς, αλλά και για τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην ύπαιθρο.
Η λαθροθηρία, με βαθιές ρίζες από την κλεφτουριά επί τουρκοκρατίας, μπόλιασε ένα αριθμό ανθρώπων, ιδιαίτερα της υπαίθρου, που είναι άριστοι γνώστες της περιοχής δράσης τους και έχουν τη δυνατότητα να αποφεύγουν τον έλεγχο και τη δίωξη.
Τα μέσα που χρησιμοποιούν οι λαθροθήρες για τη σύλληψη του θηράματος, επιτρεπόμενου ή απαγορευμένου για τον νόμιμο κυνηγό, ποικίλουν ανάλογα με τον χώρο, την ώρα δράσης και το είδος που θα συλλάβουν.
Πρόκειται για μία παραβατική συμπεριφορά που, δυστυχώς, ποτέ δεν θα εκλείψει. Έχει όμως μειωθεί σημαντικά μετά από τους συστηματικούς ελέγχους που ασκούνται από την Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή, η σύσταση της οποίας έγινε με την πρωτοβουλία και τη χρηματοδότηση των κυνηγών.
4. Άρπαγες
Στον αέναο κύκλο της άγριας ζωής υπάρχουν τα θηράματα και οι φυσικοί θηρευτές τους, τα αρπακτικά. Με τον λόγο ύπαρξης των αρπάγων να είναι η ισόρροπη ανάπτυξη των θηραματικών πληθυσμών και η αποφυγή του υπερπληθυσμού ενός είδους.
Τις λίγες όμως τελευταίες δεκαετίες με το διεθνές καθεστώς προστασίας που απολαμβάνουν αρκετές κατηγορίες αρπάγων, έχουν αυξηθεί υπερβολικά οι πληθυσμοί τους, με αυτό να αποβαίνει σε βάρος των μικρών τετράποδων και των φτερωτών θηραμάτων.
Είναι πλέον πασιφανής η ζημιά που προκαλείται από τα κορακοειδή (και τα μόνα επιτρεπόμενα για κυνήγι), τα γεράκια, τα τσακάλια, τους λύκους και πρόσφατα με τις αδέσποτες γάτες.
5. Ηχομιμητικές συσκευές (κράχτης)
Εξειδικευμένη “πληγή” για το κυνήγι αποτελεί ο κράχτης, η συσκευή που μιμείται τον ήχο των πουλιών και τα παραπλανεί. Είναι μία απαγορευμένη… δια ροπάλου μορφή κυνηγίου, που όμως έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, ιδιαίτερα για το κυνήγι των μικρών φτερωτών θηραμάτων, όπως το ορτύκι και η τσίχλα.
Η παραβατικότητα αυτή, παρότι συνιστά μορφή λαθροθηρίας, όπως και το καρτέρι της μπεκάτσας το σούρουπο, διαφέρει, καθώς ασκείται και από τους κατόχους αδείας Θήρας. Είναι κοντολογίς μία εσωτερική “πληγή”, όπως και οι δύο πιο κάτω.
6. Εντατικό κυνήγι – Ιταλοί κυνηγοί
Ακούγεται περίεργα να είναι το κυνήγι απέναντι στο κυνήγι, καθώς για χρόνια δεν υπήρχε αυτή η ανισορροπία. Και μιλάμε για το εντατικό κυνήγι που ασκείται στην τσίχλα και περιλαμβάνεται στις γενικές “πληγές” του κυνηγιού, καθώς οι τσιχλοκυνηγοί αποτελούν σημαντική μερίδα της κυνηγετικής δύναμης (35%+).
Το κακό ξεκίνησε από τη μέρα που οι Ιταλοί κυνηγοί με τα οργανωμένα γκρουπ, επέλεξαν τη χώρα μας ως πεδίο κυνηγετικής δράσης, νόμιμης και παράνομης. Γιατί περί παρανομίας πρόκειται η μέθοδος της πολυμελούς παγάνας που χρησιμοποιούν για το κυνήγι της τσίχλας, οι κατά τα άλλα συμπαθείς γείτονες.
Οι επιπτώσεις από το εντατικό κυνήγι είναι πλέον ορατές και από τους πιο δύσπιστους Έλληνες κυνηγούς, αφού οι τσίχλες έχουν αλλάξει συμπεριφορά, και με τις περισσότερες να έχουν καταφύγει στα βουνά.
7. Σκύλος επαναφοράς (απόρτ)
Συμπληρωματική “πληγή” στο εντατικό κυνήγι θεωρείται και ο παράγοντας αυτός, που έχει να κάνει με το τσιχλοκυνήγι. Πώς όμως ενοχοποιείται ο κατά τα άλλα αθώος και ανυπέρβλητος σύντροφος στο κυνήγι και στη ζωή, που δεν είναι άλλος από τον σκύλο;
Ο σκύλος επαναφοράς προσφέρει στον τσιχλοκυνηγό το πλεονέκτημα να εισχωρεί και να κυνηγά μέσα στο λόγγο, ακριβώς εκεί που καταφεύγει η τσίχλα για να αποφύγει τη μεγάλη “πίεση” που της ασκούν τα τουφέκια.
Με δεδομένη την εκρηκτική αύξηση των σκύλων για απορτ που διαθέτουν οι τσιχλοκυνηγοί (σήμερα οι 7 στους 10), γίνεται φανερό ότι χάθηκε δια παντός το ησυχαστήριο της τσίχλας, ο δύσβατος και απρόσιτος λόγγος.
