Ο παγετός στην ύπαιθρο μπορεί να έχει διάφορες “μορφές” και διαφορετικό “ωράριο”, αλλάζοντας αντίστοιχα και τις συνθήκες ιχνηλασίας για τα λαγόσκυλα…
Του Φώτη Πεσιλή
Ο χειμώνας όχι μόνο “χτύπησε την πόρτα μας”, αλλά “εισέβαλε”, ήδη, με τα χιόνια και τους πάγους του, διαμορφώνοντας τη δική του πραγματικότητα στα βουνά και στους κυνηγότοπους…Τώρα, τα λαγόσκυλα καλούνται να βγάλουν… “τα κάστανα από τη φωτιά”, με τον παγετό που άλλοτε κρύβει και άλλοτε φανερώνει τα ίχνη του λαγού.
Αντίθετα με ότι μπορεί να πιστεύει κανείς, ο πάγος δεν είναι πάντα κακός για την ιχνηλασία των σκύλων… Αντιθέτως, και υπό προϋποθέσεις, μπορεί να αποδειχθεί μεγάλο μειονέκτημα για τον ίδιο το λαγό, με αποτέλεσμα να καταλήγει στον ντορβά του κυνηγού.
Με συννεφιά…
Αν ο παγετός έχει “πέσει” από το βράδυ και όχι κοντά στις πρωινές ώρες, όπου και να πατήσει ο αυτιάς την ώρα της επιστροφής του στο γιατάκι, είναι σαν… να υπογράφει το τέλος του! Αν δεν υπάρχει άλλη υγρασία στην ατμόσφαιρα, για να πέσει στο έδαφος και να δημιουργήσει ένα νέο στρώμα πάγου, τα ίχνη που αφήνει ο λαγός είναι πολύ έντονα, και ιχνηλατούνται με πάθος από τα σκυλιά.
Βέβαια, δεν είναι πάντα έτσι… Ο παγετός στην ύπαιθρο μπορεί να έχει διάφορες “μορφές”, αλλάζοντας αντίστοιχα και τις συνθήκες για τα λαγόσκυλα. Όταν έχει συννεφιά και η θερμοκρασία είναι κοντά στο μηδέν προς το ξημέρωμα, ο πάγος που σχηματίζεται μπορεί να μην είναι εκτεταμένος και έντονος, οπότε τα σκυλιά δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες.
Οι μακρινές διαδρομές “καθίσματος”
Στην περίπτωση της ξαστεριάς στον ουρανό, όμως, τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά: τότε η θερμοκρασία πέφτει πολύ προς το ξημέρωμα, οπότε ο παγετός σκεπάζει τα πάντα στο έδαφος, χωρίς, φυσικά, να κάνει εξαίρεση στον ντορό του λαγού. Υπό τέτοιες συνθήκες τα ίχνη “σκεπάζονται”, γι’ αυτό και ο λαγοκυνηγός έχει μία σοφή επιλογή: να περιμένει να λύσει τα σκυλιά του αφού βγει ο ήλιος, που θα αρχίσει να λιώνει τον πάγο!
Ακόμα και κάνοντας χρήση αυτής της “εναλλακτικής”, όμως, δεν είναι σίγουρο ότι το αποτέλεσμα θα είναι θετικό… Η ημέρα μπορεί να είναι ηλιόλουστη, αλλά όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο παχύ ήταν το στρώμα πάγου, σε τι έδαφος διεξάγεται η ιχνηλασία των σκυλιών και ποια ήταν η διαδρομή του λαγού.
Αν η ημέρα προχωράει με ζέστη, υπάρχει πάντα η πιθανότητα με το λιώσιμο του πάγου να “ξεπλυθούν” τελείως τα ίχνη, ιδιαίτερα αν ο λαγός έχει κάνει μία μακρινή διαδρομή “καθίσματος”! Από ένα σημείο και μετά τα ίχνη θα “εξασθενούν”, λόγω της περίσσιας υγρασίας από το λιώσιμο του πάγου. Γι’ αυτό και τέτοιες ημέρες έχει μεγάλη σημασία πόσο γρήγοροι ή αργοί είναι οι σκύλοι στην ιχνηλασία, όταν οι λαγοί έχουν κάνει μακρινές διαδρομές από τις βοσκές προς τα γιατάκια τους…
Η δίωξη μετά το ξεφώλιασμα
Όταν το έδαφος παγώνει μετά το ξημέρωμα και η μέρα συνεχίζεται με συννεφιά, τότε τα πράγματα μπορεί να… έχουν τελειώσει, πριν καν αρχίσουν! Στην περίπτωση αυτή τα έμπειρα λαγόσκυλα ενεργούν με το μυαλό, το ένστικτο και το πάθος (και ίσως με αυτήν την επιμονή τους καταφέρουν να ξεφωλιάσουν κάποιο λαγό). Πάντως, σε όλες τις περιπτώσεις του παγετού, αν υπάρξει ξεφώλιασμα θα επακολουθήσει και… μία ανελέητη δίωξη!
Όταν ο παγετός λιώνει κατά διαστήματα και τα λαγόσκυλα βρίσκονται στη μέση της διαδρομής, μπορείς να καταλάβεις αυτά που είναι έμπειρα, ικανά και με μυαλό: είναι τα σκυλιά που θα ανοιχτούν πέρα από τα παγωμένα σημεία, για να βρουν τη συνέχεια της διαδρομής του λαγού, φτάνοντας πιο γρήγορα στο γιατάκι (που μπορεί και αυτό να βρίσκεται σε παγωμένο σημείο του κυνηγότοπου). Όταν ο λαγός γιατακιάζει, ο κώνος της οσμής του είναι σχεδόν ανύπαρκτος τις ημέρες με τον πάγο…
