Σε μέρη με υφάλμυρα και μισοσκέπαστα από το νερό σημεία, σε πλημμυρισμένους κάμπους, σε όχθες λιμνών και στα δέλτα των ποταμών, απλώνεται το βασίλειο των μπεκατσινιών.
Κείμενο: Χάρης Αρχοντάκης
Εκεί μαζεύονται αυτά τα ταχύτατα πουλιά, και ανάλογα με τον τόπο αλλού θα τα ακούσουμε ως καψουράχους, αλλού τουρλίδες, αλλού ροαγιάλ και σπανιότερα βελίτσες.
Στην δυτική Ευρώπη το κυνήγι τους είναι ιδιαίτερα δημοφιλές και χώρες όπως Γαλλία, Ισπανία και Βέλγιο έχουν οργανωμένες λέσχες με κυνηγούς που τα επιλέγουν μονίμως ως θήραμα, παράλληλα με τις καλημάνες.
Αντίθετα στην πατρίδα μας αν και θεωρείται ως εκλεκτό θήραμα, εντούτοις εξακολουθεί άγνωστο για τις πουλιάστρες των περισσοτέρων συναδέλφων, γεγονός που κατά κύριο λόγο οφείλεται στον συνήθως μικρό αριθμό επιτυχημένης θήρευσης.
Η κάρπωσή τους είναι δύσκολη, καθώς σηκώνονται με μεγάλη ταχύτητα, και σε απόσταση απ’ τον κυνηγό συνήθως μεγαλύτερη των λογικών ορίων βολής. Απαιτεί τύχη, εμπειρία, κυρίως όμως ακαριαία αντίδραση για γρήγορη επώμιση και ντουφεκιά ταχύτατης προσκόπευσης.
Συνήθως σηκώνονται και με ένα “σπάσιμο” μπεκάτσας πετάνε πάνω στο κυνηγόσκυλο σε χαμηλό ύψος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ο κυνηγός να το θηρεύσει, αποφεύγοντας τον τραυματισμό του σκύλου.
Στο ξεπέταγμα βγάζει μια κραυγή σαν να πνίγεται. Ο μύθος λέει πως στέλνει φιλιά στον κυνηγό, αφού γλυτώσει απ’ τα καυτά σκάγια. Με κατάλληλα κυνηγόσκυλα το κυνήγι τους είναι πράγματι γεμάτο εικόνες μοναδικής ομορφιάς και είναι παρατηρημένο πως νεαρά κυρίως μπεκατσόσκυλα, που συνήθισαν να ερευνούν για βελουδομάτες σε υγρότοπους και παρόχθιες περιοχές, εύκολα μαθαίνουν να το αναζητούν και να το φερμάρουν από μεγάλη απόσταση.
Παράλληλα η παρουσία σκύλου προσφέρει μεγάλη βοήθεια στην ανεύρεση θηραμάτων, αφού παρά τον κακώς θεωρούμενο ως εύκολο επίπεδο κυνηγότοπο, πολλά υδρόβια πουλιά χάνονται λόγω βάθους νερού, πανομοιότυπης βλάστησης και πυκνής καλαμιάς.
Ένας επί πλέον όμως λόγος, είναι τα θηράματα εκείνα που πέφτοντας τραυματισμένα κινούνται ταχύτατα και τρυπώνουν σε αθέατα, συχνά και απρόσιτα σημεία, απ΄ όπου μόνο η παρουσία σκύλου θα μπορούσε να τα εντοπίσει και με την επαναφορά τους να έρθουν στα χέρια μας.
Η προσέγγιση τους γίνεται ευκολότερη μέρες που ο καιρός δημιουργεί χειμωνιάτικο σκηνικό, με αέρα και ψιλόβροχο, όμως τότε οι πιθανότητες επιτυχημένων βολών περιορίζονται αισθητά γιατί ο αέρας τα βοηθάει να αναπτύξουν πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες, μετά το αρχικό ξεπέταγμα.
