Τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης οι ανάγκες οδήγησαν σημαντικό αριθμό κυνηγών, στην αναζήτηση τρόπων που θα τους προσφέρουν φτηνότερη μετάβαση και διαμονή σε μακρινούς κυνηγότοπους… Έτσι κατέφυγαν στα τροχόσπιτα
Aνέκαθεν, για το διάστημα από τις παραμονές της έναρξης ως και τα μπασίματα του Οκτώβρη, η διαμονή σε σκηνές ήταν για πολλούς κυνηγούς η ιδανικότερη λύση.
Εκείνα τα χρόνια στην επιλογή αυτή δεν τους οδηγούσε απαραίτητα η εξοικονόμηση χρημάτων, αλλά συνηθέστερα οφειλόταν στο μακρινό της απόστασης που χώριζε τον επιλεγμένο κυνηγότοπο από κάποια πόλη ή χωριό που διέθεταν χώρους διαμονής, όπως επίσης και το γεγονός του ρίσκου εγκατάλειψης των καρτεριών.
Οι πρώτοι σκηνίτες…
Με σκηνές οι πρώτοι “ένοικοι” ήταν όσοι πήγαιναν σε μακρινούς προορισμούς για ορτύκια και τρυγόνια, από την έναρξη ως και τα τέλη Σεπτέμβρη.
Λίγο μετά την σκυτάλη έπαιρναν οι φασσάδες προς τα βουνά της Ηπείρου και της δυτικής Μακεδονίας και τελευταίοι πάντα αναλάμβαναν οι περισσότερο τολμηροί από τους περδικάδες.
Κάποια χρόνια μετά, στη ζωή μας μπήκαν τα τετρακίνητα οχήματα, οι “κλούβες” και τα αγροτικά με τις κλειστές καρότσες, που πρόσφεραν ακόμη καλύτερες λύσεις, ασφαλέστερη διαμονή, προφύλαξη εξοπλισμού και όπως ήταν αναμενόμενο, κυριάρχησαν.
Από το 2010-2012 όμως και μετά, αυτή η κατηγορία των τετρακίνητων “διαμονής” άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα, αφού τα περισσότερα από αυτά τα οχήματα ήταν δηλωμένα ως επαγγελματικά και με κλειστές τις επιχειρήσεις, ήταν πλέον αδύνατον να συνεχίσουν να κινούνται νόμιμα.
Πολλαπλά τα οφέλη…
Η αναζήτηση νέων επιλογών έγινε σύντομα επιτακτική ανάγκη, ώσπου κάπου γύρω στον Αύγουστο του 2014-2015 προέκυψαν λύσεις… Ήταν η εποχή που αρχίσαμε να βλέπουμε μικρά καραβάνια από ρυμουλκούμενα και αυτοκινούμενα τροχόσπιτα να ανηφορίζουν από τα Τέμπη και βορειότερα, ώσπου κάποιοι από εμάς τα ξαναβλέπαμε διασκορπισμένα και στημένα σε βαθύσκιωτα σημεία του Στόμιου, της Οινόης, της Γαλέφας, του Μεσοπόταμου, της Μόλας, του Πολύσιτου, της Μαρώνειας και συχνότερα κατά μήκος του Στρυμώνα και του Έβρου.
Ως τότε εξακολουθούσαν να υπάρχουν οι συνήθειες με τις σκηνές και τα κλειστά τετρακίνητα που απέμειναν, όμως ήταν φανερό πως μία νέα συνήθεια άρχισε να κυριαρχεί. Οι λόγοι ήταν προφανείς.
- Τα τροχόσπιτα μπορούσαν να φιλοξενήσουν περισσότερα άτομα, αναμφισβήτητα παρείχαν άνεση και ασφάλεια, και ταυτόχρονα με σχολαστικό προγραμματισμό προμηθειών μπορούσαν να μην απομακρυνθούν από τον κυνηγότοπο, να μην χρειαστούν απολύτως τίποτα από την τοπική αγορά για διάστημα τουλάχιστον 3-4 ημερών.
- Παράλληλα η πολυσυμμετοχή μείωνε κατά πολύ τα ατομικά έξοδα μετακίνησης, διαμονής και σίτισης, πρόβλημα που ήταν το κυρίαρχο ζητούμενο προς επίλυση…
Δύο οι επιλογές…
Μεταξύ των δυο τύπων οι πιο πολλοί έδειξαν προτίμηση στα ρυμουλκούμενα κι αυτό γιατί αφενός θα είχαν επιπλέον χώρους και αφετέρου μεγαλύτερη άνεση μετά το ξεκοτσάρισμα, να κινηθούν μόνο με το αυτοκίνητο για αυτοψία και επιλογή του κατάλληλου κυνηγότοπου.
Από την άλλη, πάλι η συχνή εικόνα με τις μαζικές εμφανίσεις κυνηγών με αυτοκινούμενα τροχόσπιτα, γεννούσε εύλογα ερωτηματικά. Την ώρα δηλαδή που όλοι μας είχαμε αρχίσει τα ζόρια ακόμη και για την έκδοση της άδειας, πόσοι μπορεί να ήταν οι συνάδελφοι εκείνοι που ακόμη είχαν τις οικονομικές αντοχές να αγοράζουν, να συντηρούν και να καλύπτουν φορολογικά την διατήρηση ενός τέτοιου οχήματος;
Οι απαντήσεις ήρθαν όταν λίγο αργότερα μαθαίναμε από τους ίδιους πως τα είχαν νοικιασμένα. Τα τροχόσπιτα με όποιο τρόπο και αν κινούνται επιλέχτηκαν ως η καλύτερη και οικονομικότερη λύση.
Οι… ψαγμένοι για τα τροχόσπιτα
Οι “ψαγμένοι” τα έχουν ήδη κλείσει. Οι καλύτερες τιμές για ενοικίαση και ο τρόπος ανεύρεσης είναι απλός και εύκολος. Παντού υπάρχουν εταιρείες που πωλούν και νοικιάζουν. Ωστόσο τα πάντα καθορίζονται από το μήκος, την χωρητικότητα, τα κρεβάτια και την ύπαρξη συσκευών μαγειρέματος και συντήρησης.
Επειδή όμως η φτώχεια τέχνες κατεργάζεται, κάποιοι επιτυγχάνουν ευνοϊκότερες συμφωνίες μέσα από ηλεκτρονικές αγγελίες. Με λίγα λόγια κάποιος που είχε ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, σκέφτηκε -και καλά έκανε- πως θα μπορούσε να το νοικιάσει για κάποιο διάστημα, καλύπτοντας κόστος των δικών του διακοπών.
Από τότε που ξεκίνησε αυτή η μόδα έχουν γίνει πραγματικές κολιγιές ανάμεσα σε ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να τα βρίσκουν μεταξύ τους και να τα κλείνουν για όσες φορές τα χρειαστούν.
Και μία συμβουλή…
Τα τροχόσπιτα μπορεί να προσφέρουν άνεση, ασφάλεια και οικονομικές λύσεις, όμως σε καμιά περίπτωση δεν έχουν τις δυνατότητες ενός τετρακίνητου αυτοκινήτου. Μία κακή εκτίμηση και μία υπερβολή, ίσως και να σας μπλέξουν σε περιπέτειες…
