Μπεκάτσες κατέβασε το τελευταίο γύρισμα του καιρού, πολλές από τις οποίες παραμένουν ακόμη.
Την περασμένη Τρίτη ξημερώνοντας, ένας χιονιάς χαμήλωσε ως τα ριζά των γιαννιώτικων βουνών κι ένα τσουχτερό βοριαδάκι τρυπούσε τα κόκκαλα.
Αυτή η φλεβαρίσια «τσαχπινιά» έσπρωξε τις μακρομύτες από τα ψηλότερα μέρη και καθήλωσε όσες ήδη βρίσκονταν χαμηλά. Πουλιά πονηρεμένα πλέον, που δε στέκονταν πουθενά στη φέρμα και μας ξεποδάριασαν άδικα το περασμένο Σαββατοκύριακο, στριμώχτηκαν από τον καιρό και στάθηκαν πίσω από τις μύτες των σκύλων.
Την Τρίτη οι μπεκάτσες έδωσαν ευκαιρίες καθόλη τη διάρκεια της ημέρας, γιατί ο βοριάς και το κρύο κράτησαν ακόμη και κάτω από τον μεσημεριανό ήλιο, παγώνοντας το νερό και το χώμα. Χθες Τετάρτη, είχε πουλιά, αλλά μετά το πρωινό τραβήχτηκαν, καθώς το μεσημέρι μαλάκωσε η μέρα. Παρόμοιο καιρικό μοτίβο έχει και σήμερα, με κύριο χαρακτηριστικό το μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας της θερμοκρασίας: παγωνιά τη νύχτα και τις πρωινές ώρες, αρκετά ζεστά μεσημέρια.
Είμαστε στον τελευταίο μήνα του κυνηγιού, αλλά η μπεκάτσα επιμένει σταθερά στα χειμωνιάτικα λημέρια της. Μπορεί η εποχή να χαρακτηρίζεται από μετακινήσεις των πουλιών που σηματοδοτούν τα επιστρόφια, αλλά αυτά δε φαίνεται ακόμη να έχουν ξεκινήσει, μιας και οι μπεκάτσες εμφανίζονται χωρίς διαφοροποιήσεις στην επιλογή των κοτετσιών και τη γενικότερη συμπεριφορά τους.
Δεν πρόκειται όμως να αργήσουν. Η μέρα έχει πάρει αρκετά, ο αέρας μυρίζει Άνοιξη και οι τσίχλες άρχισαν το εαρινό τους κελάηδισμα…
