Ραβδωτών όπλων συνέχεια…
Ευρωπαίοι πολίτες με υποχρεώσεις αλλά σίγουρα και με δικαιώματα, τα οποία δυστυχώς εξαρτώνται κατά ένα μεγάλο ποσοστό από την πολιτική ηγεσία της χώρας μας. Αυτοί είμαστε.
Και εξηγώ γιατί ο παραπάνω πρόλογος: Η χρήση ραβδωτού όπλου στο κυνήγι είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ε.Ε. Στην χώρα μας απαγορεύεται. Αν τυχόν μάθετε τους πραγματικούς λόγους της συγκεκριμένης απαγόρευσης, ενημερώστε και εμένα, γιατί τόσα χρόνια που καταπιάνομαι με τα όπλα, ακόμα άκρη δεν έχω βγάλει.
Πέραν αυτού, δεν μας έφτανε η στοχοποίηση που δεχόμαστε επί σειρά ετών από πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, έχουμε και μερίδα κυνηγών που διαφωνούν με το να επιτραπεί η χρήση ραβδωτών στο κυνήγι, ισχυριζόμενοι ότι δεν διαθέτουμε την ανάλογη παιδεία και κουλτούρα. Ενώ σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο ξεχειλίζουν παιδεία και κουλτούρα.
Όταν λέμε να επιτραπεί η χρήση ραβδωτού, εννοούμε με μέτρα και κανόνες. Άλλωστε ακόμα κι αν γίνει αυτό, η κατοχή ραβδωτών όπλων από τους κυνηγούς δεν θα είναι σε καμία περίπτωση υποχρεωτική.
Αν δεν υπάρξει όμως η αρχή, πώς θα μπούμε σε διαδικασία να αποκτήσουμε παιδεία(άκουσον άκουσον) και κουλτούρα; Τα μοντέλα εκπαίδευσης ποικίλουν σε επίπεδο Ε.Ε. Αρκεί μόνο να υιοθετήσουμε ένα από αυτά. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο.
Ουσιαστικά ποτέ δεν έγινε κάποια οργανωμένη προσπάθεια για να έχουμε και εμείς ραβδωτά όπλα για χρήση στο κυνήγι. Υπάρχουν δεκάδες κατασκευαστές που θα μπορούσαν να σταθούν στο πλευρό μας ασκώντας επιρροή. Έχουν κάθε λόγο για να το κάνουν αυτό!
Υπάρχουν διαθέσιμες εκατοντάδες μελέτες και στοιχεία σε χώρες κράτη μέλη της Ε.Ε γύρω από τα οφέλη στη διαχείριση με τη χρήση ραβδωτών όπλων. Καμία κυνηγετική οργάνωση στην Ευρώπη δεν θα μας αρνούταν συνεργασία προς αυτή την κατεύθυνση.
Αν δεν υπάρξει μια οργανωμένη κίνηση που θα συμπεριλαμβάνει αυτά και όσα άλλα χρειάζονται για να διεκδικήσουμε με αξιώσεις τα ραβδωτά όπλα, δεν θα γίνει ποτέ τίποτα.
Θα αρκούμαστε στην ερώτηση «τί θα γίνει με τα ραβδωτά;», και η πιο συνηθισμένη απάντηση θα είναι «το ξέρεις το άλλο ανέκδοτο με τον Τοτό;».
