Παραδοσιακά κάποιοι μήνες του χρόνου έχουν να επιδείξουν μια σειρά από επιτυχημένα ψαρέματα είτε από ξηρά είτε από θάλασσα…
Του Κώστα Καρούση
Και αφού καταλήξαμε με τι ψαρεύουμε τι και πως το ψαρεύουμε, πάμε να δούμε τώρα και το που… Μιλήσαμε τις προάλλες για τον εξοπλισμό που χρειάζεται να έχουμε στις αποσκευές μας τους χειμερινούς μήνες.
Συζητήσαμε για τα δολώματα και τον τρόπο δόλωσής τους, ανάλογα με το τι κυνηγάμε και με ποια τεχνική. Αναφερθήκαμε διεξοδικά στα ψάρια του χειμώνα και μάλιστα με ιδιαίτερη αναφορά στο “λύκο του χειμώνα” το λαβράκι.
Φυσιολογικά θα έπρεπε να πέσουμε κατηγoρία και να κάνουμε σαν συνέχεια του αφιερώματος στον χειμώνα την αναφορά μας στο άλλο ψάρι που γεμίζει τις θάλασσες μας την μουρμούρα και το ψάρεμά της.
Κρίναμε όμως ακούγοντας τους έντονους προβληματισμούς σας ή και…μας, να κάνουμε μια μικρή παρένθεση στο αφιέρωμα και να ξαναθυμηθούμε πως επιλέγουμε έναν ψαρότοπο του χειμώνα και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα ψαρέψουμε με την βάρκα μας.
Από τη βάρκα βέβαια τα πράγματα τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ευκολότερα απ’ ότι είναι στην ακτή και ο λόγος είναι η συνεχής ανάπτυξη της ηλεκτρονικής ως τεχνολογία και δη στο ψάρεμα με τα λεγόμενα gps. Αυτή την στιγμή που μιλάμε μάλιστα πληροφορηθήκαμε ότι θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα στην αγορά μηχάνημα που θα καταγράφει τις κινήσεις των ψαριών ανάλογα με το μέγεθός τους και θα μπορεί ο ψαράς πάνω από την βάρκα να ξέρει ακριβώς πού να κάνει την συρτή του, πού να ρίξει το παραγάδι του και πού να “τραβήξει” ζωντανό για καμία συναγρίδα!!!
Όλα αυτά σε συνδυασμό πάντα με τις ήδη υπάρχουσες πληροφορίες από τα σκάνερ, αυτά του βυθού, όσον αφορά την μορφολογία και τις κατάλληλες διαδρομές και αποστάσεις εκεί κάτω!!! Παρ’ όλα αυτά ακόμα και μετά από τέτοια τεχνολογική “ηδονή” ένα πρόβλημα παραμένει άλυτο σε μεγάλο βαθμό…
Αν δηλαδή δεν έχετε σύμβαση για δωρεάν καύσιμα, ούτως ώστε να χαλάσετε πολλά ντεπόζιτα για να βρείτε τους κατάλληλους προορισμούς, τότε το θέμα σας είναι και θα είναι…το πού θα πάμε να κάνουμε όλες αυτές τις ομορφιές! δηλ. οι ψαρότοποι!
Για φαντάσου να έχουμε χαλάσει μια περιουσία σε χιλιάρικα για σκάφος, εξοπλισμό, αναλώσιμα και να βαράμε στο γάμο της… σφυρίδας! Και η σφυρίδα να λείπει!!!
Πέραν λοιπόν από πάσα “ρουφιανιά” όπως λέει κι ο φίλος μου ο Τάκης, υπάρχουν κάποια μυστικά για την ανακάλυψη ψαρότοπων με το σκάφος…Μην ξεχνάτε βέβαια ποτέ ότι κόλπα με την θάλασσα δεν πιάνουν και όποιος ποτέ πήγε να την ξεγελάσει…ακόμα το μετανιώνει!!!
Σαφέστατα λοιπόν κάθε είδους όρμος, απάγκιο ή απάνεμος κόλπος, αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία να δοκιμάσουμε τις ικανότητές μας στο τσίμπημα της καθετής ή στις καλαμαριέρες μας. Όμως αν θέλουμε να μιλάμε την γλώσσα των ψαράδων και όχι των…σκαφάτων, τότε ακολουθήστε μας στον δρόμο της γνώσης και της εξειδίκευσης… Οι κυριότεροι ψαρότοποι όσον αφορά την μορφολογία τους και τη φυσική τους δομή για το ψάρεμα είναι…επτά! Είναι 1ον οι αποχές, 2ον οι τροκάδες, 3ον οι ξέρες, 4ον οι πάγκοι, 5ον οι φυκιάδες, 6ον οι τραγάνες και 7ον οι αμμοσούρες.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους ψαρότοπους βρίσκονται πολύ εύκολα πια από αυτά τα μηχανήματα που σας αναφέραμε πιο πάνω και φυσικά κάνουν την όλη διαδικασία ευκολότερη όπως και προείπαμε.
Αυτό που μένει βέβαια είναι να τους αναγνωρίζουμε όταν περνάμε από πάνω τους ακόμα και κάποιες φορές όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν και…δια γυμνού οφθαλμού!Όπως παρατηρείτε και στις φωτογραφίες των gps-βυθόμετρων, διακρίνονται καθαρά η μορφολογία του βυθού με πολλές χρηστικές πληροφορίες όπως το βάθος, η θερμοκρασία του νερού, ακόμα και κάποιες φιγούρες…γνώριμες π.χ. ψαριών! Για να δούμε όμως τι είναι τελικά αυτοί οι ψαρότοποι και τι θα έπρεπε να ξέρουμε για αυτούς;
Αποχή θεωρείται στον κόσμο του βυθού και των ψαριών, κάθε ομαλό στρώμα βυθού που αρχίζει μετά από βράχια, κατρακύλια, ή γενικά μετά από κάθε απότομο κατέβασμα του βυθού.. Στο σημείο εκείνο βρίσκονται πολλά ψάρια. αφού συγκεντρώνονται πολλοί μικροοργανισμοί και γενικά θεωρείται πέρασμα και για τα ψάρια αλλά και για οτιδήποτε μπορεί να κάνει αυτή τη διαδρομή όπως για παράδειγμα ένα κομμάτι από το παραγάδι μας, μια μολυβωμένη αρματωσιά, μια “πληγωμένη” ζαργάνα κτλ.
Οι αποχές θεωρούνται πολύ καλοί ψαρότοποι, αφού είναι κομβικά σημεία του βυθού και είναι εύκολο να αναγνωριστούν από τα βυθόμετρά μας από το σχήμα και μόνο…
Τις βρίσκουμε ανάμεσα σε φυκιάδες και σε ζώνες άμμου. Μοιάζουν με την τραγάνα με τη διαφορά ότι δεν είναι τόσο ομαλές όσο οι τραγάνες. Θεωρούνται καλοί ψαρότοποι με σχετικά μαγκώματα, ιδιαίτερα εκείνες οι τροκάδες που συγκεντρώνουν μεγάλα μονόπτερα και βράχους. Γι’ αυτό και θέλει μεγάλη προσοχή και μαεστρία θα λέγαμε το στρώσιμο του παραγαδιού σε τέτοιο ψαρότοπο. Συναντάμε σε τροκάδες πολλά είδη ψαριών, όχι πάντα σε μεγάλα μεγέθη και όχι σε μεγάλο αριθμό, αλλά σε μεγάλη ποικιλία αφού οι τροκάδες ειδικά αν είναι και λασπώδεις, μαζεύουν πλήθος από μικροοργανισμούς, σκουλήκια, οστρακόδερμα και ότι άλλο μπορεί να αποτελέσει τροφή για ψάρια.
Ξέρες είναι τα σημεία εκείνα του βυθού όπου συναντάμε μεγάλους βράχους “κεφάλια” όπως τα αποκαλούν οι ψαράδες, που πολλές φορές βγαίνουν και έξω από την επιφάνεια του νερού, οι επονομαζόμενοι σκόπελοι και με μικρότερους βράχους που φτάνουν αλλά δεν ξεπερνούν την επιφάνεια του νερού οι επονομαζόμενοι ύφαλοι.
Και οι μεν και οι δε θεωρούνται πολύ επικίνδυνοι για οποιοδήποτε πλεούμενο. Για αυτό και για άλλους λόγους φυσικά, κρίνεται σχεδόν αναγκαία πια η χρήση των πιο πάνω μηχανημάτων.
