{module Kyrgias}
Όσο πιο «απροπόνητος» και αγύμναστος είναι ένας κυνηγός, τόσο μεγαλύτερη είναι η επιβάρυνση στο μυϊκό του σύστημα, σε ένα απαιτητικό κυνήγι…
κείμενο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ
Σχεδόν οι μισοί από τους τραυματισμούς που έχουν σχέση με το κυνήγι, έχουν να κάνουν με βραχίονες, κνήμες, παλάμες και πέλματα…
Μία ισχυρή δύναμη ή υπερβολική ένταση στα χέρια και στα πόδια σας, μπορεί να υπερφορτώσει τα οστά και τους μαλακούς ιστούς και να προκαλέσει κάταγμα οστών ή ρήξη μυός και τενόντων.
Όσο πιο «απροπόνητος» και αγύμναστος είναι ένας κυνηγός, τόσο μεγαλύτερη είναι η επιβάρυνση στο μυϊκό του σύστημα, σε ένα απαιτητικό κυνήγι…
Το αποτέλεσμα είναι να συσσωρεύεται στους μύες του γαλακτικό οξύ περισσότερο από το κανονικό, ερεθίζοντας τους νευρικούς υποδοχείς που είναι υπεύθυνοι για το αίσθημα του πόνου (αυτός είναι ο λόγος που την επόμενη ημέρα νιώθετε «πιασμένοι» και οι μύες σας πονάνε).
Οι κράμπες που, επίσης, ταλαιπωρούν πολλούς κυνηγούς, δεν είναι τίποτα άλλο από την απότομη και επώδυνη σύσπαση ενός μυός. Αυτό που τις προκαλεί είναι η απώλεια αλατιού και υγρών του σώματος, λόγω υπερβολικής εφίδρωσης. Γι’ αυτό όταν η θερμοκρασία είναι υψηλή, πρέπει να πίνετε συχνά υγρά, τα οποία είναι εμπλουτισμένα με ηλεκτρολύτες.
Σε περίπτωση που εμφανιστούν μυϊκές κράμπες, αυτό που πρέπει να κάνει άμεσα ο κυνηγός είναι διατάσεις των πασχόντων μυών και μαλάξεις, με ήπιο τρίψιμο του μυ που έχει το πρόβλημα.
Η τοποθέτηση μιας πετσέτας βρεγμένης με κρύο νερό θα χαλαρώσει τον μυ που έχει συσπασθεί, ενώ στη συνέχεια εφαρμόζετε θερμά επιθέματα (π.χ. μία ζεστή πετσέτα).
Εξάρθρωση άρθρωσης συμβαίνει, συνήθως, ύστερα από άτσαλες πτώσεις, ή με την άσκηση ισχυρής δύναμης σε ένα οστό, που μετατοπίζει την άκρη του από την άρθρωση…
Μία εξαρθρωμένη άρθρωση διαγνώσκεται εύκολα: φαίνεται αφύσικη, είναι ευαίσθητη και πονάει πολύ όταν κινείται!
Όμως, είναι λάθος να επιχειρήσετε να ξαναβάλετε στη θέση του ένα εξαρθρωμένο οστό, καθώς η μετακίνησή του μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα νεύρα και στα αιμοφόρα αγγεία.
Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι να ακινητοποιήσετε την άρθρωση και να καταφύγετε αμέσως σε γιατρό.
Κατά τη διάρκεια του κυνηγιού, συχνά «ατυχήματα» έχουν να κάνουν με τραβήγματα και ρήξεις των μυών: η υπερβολική διάταση ενός μυ μπορεί να σκίσει μερικές από τις μυϊκές του ίνες ( απλό τράβηγμα). Όταν σπάει μεγάλος αριθμός ινών, υπάρχει… ρήξη μυός!
Η αιμορραγία μέσα σε ένα τραυματισμένο μυ προκαλεί πόνο, ευαισθησία και πρήξιμο. Η υπερβολική διάταση μπορεί να προκαλέσει… ρήξη τένοντα, ή αποκοπή ενός κομματιού από το οστό, στο οποίο προσκολλάται ο τένοντας.
Αν οι ίνες των συνδέσμων υπερταθούν και σπάσουν κατά ένα μέρος, τότε ο τραυματισμός είναι το γνωστό σε όλους διάστρεμμα. Αν σπάσουν πολλοί ή όλοι οι σύνδεσμοι, τότε υπάρχει ρήξη!
Στα συμπτώματα τραυματισμών συνδέσμων περιλαμβάνονται, πόνος που χειροτερεύει με την κίνηση της πληγωμένης άρθρωσης, καθώς και ευαισθησία, πρήξιμο και αστάθεια της άρθρωσης.
Οι πρώτες βοήθειες για τραύματα μυών και αρθρώσεων, είναι συγκεκριμένες:
– Καταρχήν αναπαύστε το τραυματισμένο μέρος του σώματός σας για να περιορίσετε την αιμορραγία από τα πληγωμένα αιμοφόρα αγγεία στον τραυματισμένο μυ. Έτσι, μειώνετε τον κίνδυνο παραπέρα βλάβης και δίνετε χρόνο να επανέλθουν οι ιστοί…
– Ο πάγος ανακουφίζει τον πόνο και περιορίζει το πρήξιμο. Βάλτε μία παγοκύστη για 10 λεπτά τη φορά (ή μέχρι να μουδιάσει η περιοχή ή να κοκκινίσει το δέρμα), για τις πρώτες δύο ημέρες.
– Η πίεση περιορίζει την αιμορραγία και το πρήξιμο, γι’ αυτό καλό θα είναι να τοποθετήσετε έναν ελαστικό επίδεσμο γύρω από την τραυματισμένη περιοχή, για δύο ημέρες, τουλάχιστον.
Αν διαπιστώσετε ότι ο επίδεσμος περιορίζει την κυκλοφορία του αίματος, τότε θα πρέπει να τον χαλαρώσετε…
– Η ανύψωση του τραυματισμένου μυός ή άρθρωσης, περιορίζει το πρήξιμο και την αιμορραγία. Κρατήστε το τραυματισμένο χέρι ή πόδι πιο πάνω από το επίπεδο της καρδιάς, όσο το δυνατόν περισσότερο.
Οι κρυφές βλάβες
Η σοβαρότητα ενός τραύματος μπορεί να μην είναι πάντα φανερή. Για παράδειγμα το χέρι κάποιου μπορεί να δείχνει μικρή ζημιά στα οστά, αλλά οι μύες, οι τένοντες και τα αιμοφόρα αγγεία μπορεί να έχουν πάθει σοβαρές βλάβες.
Τα τρυπήματα από… αγκίδες
Οι αγκίδες είναι ένας ακόμα συχνός τραυματισμός των κυνηγών, ιδίως όταν κυνηγάνε σε μέρη με ασπαλαθρούς, βάτα, αγριοτριανταφυλλιές, παλιούρια κλπ
Αν η αγκίδα προεξέχει, βγάλτε την με τσιμπιδάκι, τραβώντας την με την ίδια γωνία με την οποία μπήκε στο δέρμα. Αν η αγκίδα φαίνεται κάτω από το δέρμα, χαλαρώστε το δέρμα γύρω από την αγκίδα με μία βελόνα, μέχρι που να μπορείτε να πιάσετε την αγκίδα με το τσιμπιδάκι και να τη βγάλετε. Πιέστε την πληγή, ώστε να ματώσει για να βοηθήσετε να βγουν τα βακτήρια και τα υπολείμματα.
Πλύνετε την πληγή με νερό και σαπούνι, τουλάχιστον 5 λεπτά και κατόπιν βάλτε ένα επίδεσμο.
Ελέγξτε την πληγή τις επόμενες μέρες για κοκκίνισμα και πύον, πράγμα που είναι ένδειξη μόλυνσης. Αν η αγκίδα σπάσει μέσα στην πληγή ή είναι πολύ βαθιά, δείτε ένα γιατρό όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
