Ο ποιητής έχει έναν τρόπο να προσεγγίζει τον αναγνώστη με λίγα και εύστοχα λόγια. Έχει τον τρόπο να μιλά στην καρδιά απλά, χωρίς περιττή φλυαρία. Για να δούμε πώς συνέλαβε ο ποιητής Αργύρης Χιόνης και πώς εξέφρασε με την πένα του, την αναπόφευκτη αντίδραση της φύσης στην καταστροφή της…
Θα ’ρθει μιά μέρα ποὐ τά δέντρα θά μισήσουν τήν ἀχαριστία τῶν ἀνθρώπων
καί θά σταματήσουν να παράγουν ἴσκιο, θροΐσματα κι ὀξυγόνο.
Θά πάρουνε τίς ρίζες τους καί θά φύγουν.
Μεγάλες τρύπες θά μείνουνε στη γῆ ἐκεῖ που ἦταν πρίν τά δέντρα.
Ὅταν οἱ ἄνθρωποι καταλάβουνε τί ἔχασαν, θά πᾶνε καί θά κλάψουνε πικρά πάνω ἀπ’ αυτές τις τρύπες.
Πολλοί θά πέσουνε μέσα.
Τα χώματα θά τούς σκεπάσουν.
Κανείς δέν θά φυτρώσει.
Αργύρης Χιόνης – Λεκτικά τοπία – Εκδόσεις Καστανιώτη, 1983
Δείτε την απαγγελία από τον Ν. Ζούδιαρη
