Η φύση έχει προνοήσει να εφοδιάσει τον άνθρωπο με μάτια “αρπακτικού”, αλλά είναι πολλοί οι κυνηγοί που συνεχίζουν να σκοπεύουν με το ένα μάτι κλειστό, ακυρώνοντας μόνοι τους αυτήν την “προίκα” της φύσης!

κείμενο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΗΤΣΙΑΛΗΣ

Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τα αρπακτικά από τα φυτοφάγα ζώα, και τους θηρευτές από τα θηράματά τους: τα περισσότερα φυτοφάγα έχουν τα μάτια στις πλαϊνές πλευρές του κρανίου τους, ώστε να μπορούν να ελέγχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος, με την περιμετρική όραση. Αντιθέτως, τα περισσότερα αρπακτικά έχουν τα μάτια στο μπροστινό μέρος του κρανίου κοντά μεταξύ τους, ώστε να έχουν την καλύτερη δυνατή εστίαση στο θήραμά τους. Με αυτά τα δεδομένα, το κορυφαίο “αρπακτικό” του πλανήτη, ο άνθρωπος, δεν θα μπορούσε να είναι φτιαγμένος διαφορετικά…

Η διόφθαλμη σκόπευση

Η φύση έχει προνοήσει να τον εφοδιάσει με μάτια αρπακτικού, αλλά είναι πολλοί οι κυνηγοί που συνεχίζουν να σκοπεύουν με το ένα μάτι, ακυρώνοντας μόνοι τους αυτήν την “προίκα” της φύσης! Η διόφθαλμη σκόπευση είναι μία έμφυτη ικανότητα στον άνθρωπο, που βασίζεται στο ένστικτο της κατάδειξης: οι άνθρωποι σηκώνουν το χέρι και δείχνουν με το δάχτυλο κάτι που κοιτάνε, σε πλήρη ευθυγράμμιση με το “κυρίαρχο” μάτι. Η ίδια η όραση είναι πάντα διόφθαλμη. Δεν υπάρχει έμβιο ον στον πλανήτη που να έχει μόνο ένα μάτι! Το κάθε μάτι λαμβάνει μία σειρά από οπτικά ερεθίσματα, ο εγκέφαλος “βλέπει” και με τα δύο μάτια, αλλά η ευθυγράμμιση της κάννης με το στόχο αφορά το ένα, κυρίαρχο μάτι. Ωστόσο, στη σκόπευση κινούμενου στόχου με λειόκαννο όπλο, μόνο και με τα δύο μάτια ανοιχτά (διόφθαλμη όραση) μπορούν να συνυπολογιστούν η απόσταση του στόχου, η ταχύτητά του και η γωνία της πορείας του. Ένα… κλειστό μάτι, αποκλείει το 50% του εύρους του οπτικού πεδίου του σκοπευτή!

Η εύρεση του κυρίαρχου ματιού

Για τον κυνηγό λοιπόν, η διόφθαλμη σκόπευση είναι απαραίτητη, αλλά χρειάζεται να ξέρει και αν το κυρίαρχο μάτι του συμπίπτει με την πλευρά που επωμίζει… Υπάρχουν διάφοροι τρόποι εύρεσης του κυρίαρχου ματιού, αλλά θα παραθέσω μόνο τους δύο βασικούς, τους οποίους μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και εντελώς μόνοι σας (υπάρχουν και άλλες μέθοδοι, πιο πολύπλοκες, τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιήσει αξιόπιστα μόνο ο δάσκαλος σκοποβολής).
• Ο πρώτος τρόπος είναι να ενώσετε τα χέρια σας με τέτοιο τρόπο, ώστε να σχηματιστεί ένα μικρό άνοιγμα ανάμεσα στους δύο αντίχειρες, διαμέτρου ενός εκατοστού, περίπου. Ύστερα θα εστιάσετε με τα δύο μάτια ανοικτά ένα αντικείμενο μερικά μέτρα μακριά σας, ανεβάζοντας τα χέρια τεντωμένα, έτσι ώστε το αντικείμενο να είναι ορατό μέσα από το άνοιγμα που έχετε σχηματίσει. Στη συνέχεια, φέρτε τα χέρια αργά προς το πρόσωπό σας, για να καταλήξετε ποιο από τα δύο μάτια σας είναι το “κυρίαρχο”.

• Ο δεύτερος τρόπος, είναι να εστιάσετε με τα δύο μάτια ανοικτά, σε ένα μακρινό αντικείμενο. Σηκώστε τεντωμένο το χέρι και δείξτε το με το δάχτυλο. Κλείστε εναλλάξ τα μάτια και βρείτε, με ποιο από τα δύο είναι καλύτερα ευθυγραμμισμένος ο δείκτης και το αντικείμενο. Εάν τα τεστ δείχνουν αντίθετο κυρίαρχο μάτι, ή ανάμικτα και ασαφή αποτελέσματα, καλό θα είναι να επισκεφθείτε ένα δάσκαλο σκοποβολής, ο οποίος θα διαγνώσει με ακρίβεια την κατάσταση και θα σας προτείνει την πιο αποτελεσματική λύση…
Πολύ σπάνια θα χρειαστεί να αλλάξετε την πλευρά που επωμίζετε, αφού υπάρχουν πολλές “συνταγές” αντιμετώπισης, λιγότερο δραματικές και εξίσου αποτελεσματικές!

Οι αστοχίες που οφείλονται στο… υποσυνείδητο

Μία συνηθισμένη αιτία αστοχίας, είναι η υποσυνείδητη σύσπαση των μυών και το… στιγμιαίο κλείσιμο των ματιών (!) που μπορεί να προκαλεί η υπερβολική ανάκρουση του όπλου κατά τον πυροβολισμό. Αυτό, βέβαια, είναι κάτι που αφορά κυρίως τους νέους κυνηγούς, αλλά έχει συμβεί και σε “παλιούς”… Το βασικό πρόβλημα με τις συσπάσεις είναι, ότι μπορεί να είναι δύσκολο να αυτοεντοπιστούν: ο κυνηγός δεν έχει την παραμικρή επίγνωση για όσα συμβαίνουν, όμως, κάποιος που τον παρακολουθεί από κοντά μπορεί να διακρίνει αυτή την στιγμιαία αδυναμία.