Πόσες φορές έχετε αναρωτηθεί γιατί χάσατε μία τουφεκιά που την θεωρούσατε σίγουρη. Δεν είναι παράξενο ότι κάποιες φορές είστε αρκετά καλός στις τουφεκιές σε θηράματα και σε κάποιες άλλες όχι; Τι μπορεί να φταίει για όλα αυτά, ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες πέραν των «κακών» φυσιγγίων και όλων των υπολοίπων δικαιολογιών;

Δεν πρόκειται για ακόμα μία φορά, να αναλύσουμε το πολυσυζητημένο θέμα περί καλής εφαρμογής του όπλου, ούτε θα αναφερθούμε ξανά στην σωστή επώμιση. Αυτά τα έχουμε χιλιοαναλύσει και πέραν όλων των άλλων, θεωρούνται δεδομένα για να μπορούμε να συζητήσουμε για σκόπευση με λειόκαννο όπλο. Ένας βασικός παράγοντας που έχει να κάνει με τη σκόπευση είναι η ψυχολογία, αφού δεν αρκεί μόνο να έχουμε προπονηθεί επαρκώς, ούτε να έχουμε καλή και σταθερή επώμιση και όπλο στα «μέτρα μας». Η σκοποβολή, όπως και πολλά άλλα πράγματα είναι εγκεφαλική δραστηριότητα. Όπως δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε για να αναλύσουμε κάτι σε ένα περιβάλλον με πολύ θόρυβο, έτσι αδυνατούμε να έχουμε επιτυχημένες τουφεκιές, όταν κατά τη διάρκεια της βολής παράλληλα σκεφτόμαστε και άλλα πράγματα.

Τα προβλήματα επιδρούν αρνητικά

Οι περισσότεροι έχουμε παρατηρήσει, ότι σε περιόδους δύσκολες, φορτισμένες και με πίεση, η σκοπευτική μας ικανότητα δεν αποδίδει τα μέγιστα. Μπορεί το κυνήγι σα δραστηριότητα να μας χαροποιεί, να μας απαλλάσσει έστω και για λίγες ώρες από ποικίλες έγνοιες, αλλά σε κάθε περίπτωση τα προβλήματα της καθημερινότητας παραμονεύουν. Ακόμα και αν θεωρούμε ότι δεν μας επηρεάζουν, πιστέψτε με κάνουμε μέγα λάθος. Πως μπορεί να αποδώσει κάποιος υπό πίεση; Φανταστείτε κάποιον που έχει μια οικονομική υποχρέωση την οποία πρέπει οπωσδήποτε να καλύψει και δεν υπάρχουν τα χρήματα. Πώς είναι δυνατόν να μπορεί να συγκεντρωθεί ή να βγάλει την σκέψη αυτή από το μυαλό του; Μπορεί να προσπαθεί και να νομίζει ότι τα καταφέρνει, αλλά υποσυνείδητα αυτό λειτουργεί αρνητικά.

Η ψυχολογική υποστήριξη βελτιώνει τις αποδόσεις

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι πίσω από παγκοσμίου φήμης σκοπευτές, υπάρχει η καλύτερη δυνατή ψυχολογική στήριξη ειδικών θεραπευτών που τους υποστηρίζουν με επιστημονικές μεθόδους, ώστε να μπορούν να ανέβουν στους βατήρες έχοντας «καθαρό» μυαλό. Η σκοποβολή είναι ένα άθλημα στο οποίο ναι μεν ο κάθε σκοπευτής έχει τις δικές του ικανότητες, σαφώς υπάρχουν ταλέντα, αλλά δεν εξαρτώνται όλα μόνο απ’ αυτούς τους παράγοντες. 

Όσο γίνεται λιγότερα προβλήματα

Ο ψυχολογικός παράγοντας παίζει το σημαντικότερο ρόλο σε αυτό που με δύο λέξεις ονομάζουμε σκοπευτική απόδοση. Συνήθως οι νέοι είναι σε θέση να ξεπεράσουν γρηγορότερα τα όποια προβλήματα τους βασανίζουν, όχι γιατί έχουν μεγαλύτερες αντοχές, αλλά γιατί δεν τα αναλύουν τόσο όσο οι μεγαλύτεροι. Η «κακή» σκοπευτική περίοδος για έναν νεαρό κυνηγό (κάτω από την ηλικία των 30 χρόνων) έχει μικρότερη διάρκεια απ’ ότι σε ένα ωριμότερο σε ηλικία άνθρωπο. Πρακτικά, δεν υπάρχει τρόπος για να μην βιώνει κάποιος τέτοιες περιόδους έντασης. Το θέμα είναι να βιώνει όσο γίνεται λιγότερους. Γιατί νομίζετε, ότι όλους τους μεγάλους αθλητές προσπαθούν να τους απομονώσουν από τα όποια προβλήματα, εξασφαλίζοντάς τους οικονομικά, αλλά και σε όλες τις άλλες παραμέτρους; Απλά για να καταφέρουν να αποδώσουν τα μέγιστα…

Το μυστήριο λύθηκε

Μακάρι κάθε φορά που πηγαίναμε στο κυνήγι να μπορούσαμε να ανοίξουμε ένα παράθυρο στο μυαλό μας, αφήνοντας έξω αυτά που μας απασχολούν. Αυτό καταφέρνουν οι ψυχολόγοι με τους σκοπευτές που αναλαμβάνουν. Εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να μας παρακολουθούν ψυχολόγοι, ώστε να μας βοηθούν στις σκοπευτικές μας επιδόσεις. Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό και να δεχόμαστε τις συνέπειες. Η σκοποβολή είναι σίγουρα και εγκεφαλική υπόθεση και για να έχουμε καλύτερες επιδόσεις χρειάζεται «καθαρό» μυαλό. Μήπως τώρα και μετά από αυτά που γράφτηκαν, μπορείτε να εξηγήσετε γιατί οι λιγότερο αγχώδεις είναι καλύτεροι σκοπευτές ή τουλάχιστον πιο σταθεροί στις αποδώσεις τους;