Οι περισσότεροι γουρουνάδες άμα βγουν και καλά για ορτυκοτρύγονα τον νου τον έχουν στην κυρά Μάρω…
Και σαν τη δουν, την τιμούν με δραμιάρες, μονόβολα και όποια «χοντρή φωτιά» περίσσεψε από το περσινό κυνήγι!
Μα ο Αύγουστος πάνω απ’ όλα είναι ο μηνάς της τελικής ευθείας, της προετοιμασίας των ομάδων των κυνηγών αγριόχοιρου.
Μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού και στις ανάγκες της δουλειάς, τα ζωντανά έχουν τροφή, οι δουλειές στα κτήματα πήραν μια σειρά και ο κόσμος της πόλης έχει ξαμοληθεί να πάει διακοπές, τότε το σαράκι για το κυνήγι που φωλιάζει στις ανήσυχες καρδιές αρχίζει και θεριεύει.
Ο πόθος της προσμονής γλυκός και η απόλαυση την έναρξης στις 15 Σεπτέμβρη, στο καθιερωμένο ραντεβού με τα καπριά στα πλάγια και στις ρεματιές, ηδονή…
«Έλα σαν θες να μετρηθούμε», σαν να προκαλούν με τις καλοκαιρινές εξορμήσεις τους και από την άλλη η σώρευση της επιθυμίας των κυνηγών σκύλων και ανθρώπων για το προαιώνιο ραντεβού ένα μίγμα εκρηκτικό.
Μα κάθε ενέργεια έχει πίσω της την διοικητική μέριμνα και κάποιους που σιωπηλά όλο τον καιρό κρατάνε τα σκυλιά τα φροντίζουν και τα έχουν υγιή. Κάποιος όμως είναι το μυαλό και η απόφαση γύρω από τον οποίο περιστρέφονται όλα, ο Αρχηγός. Εκείνος θα έχει το γενικό πρόσταγμα σε κάθε ενέργεια!
Οι βασικοί άξονες που κινούνται όλα στο κυνήγι μας είναι τρεις, θήραμα, σκυλιά, κυνηγοί. Ένας από αυτούς να υστερήσει κάπου σε οργάνωση όλα γίνονται δύσκολα και το κυνήγι δεν είναι για πειραματισμούς και για χαμένο χρόνο…
Πρώτα απ’ όλα η κάθε παρέα που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να πάρει πληροφορίες απ’ όπου μπορούν να αντληθούν.
Τα κεράσματα σε τσοπαναραίους και αγρότες και τα «μαρτυρημένα» θα συμπληρώσουν το πάζλ των κυνηγότοπων. Στην πραγματικότητα, εκείνο που θα καθορίσει την επιτυχημένη έναρξη σε μια ομάδα θα είναι τούτες οι πληροφορίες.
Η απόφαση για το που θα γίνει η έναρξη για κάθε ομάδα είναι καθοριστική για μένα και ας λέμε πως «έλα βρε ολόκληρο κυνήγι κινά, θα έρθει η επιτυχία… κοντότερα!».
Η αλήθεια είναι, πως το κυνήγι είναι ψυχολογία πάνω απ’ όλα! Και αν την γλυκιά προσμονή την συμπληρώσει η χαρά της έναρξης με μια «ντάνα» γουρούνια στην καρότσα, τότε η ψυχολογία πάει στο ταβάνι! Ασχέτως αν σου έλαχε να τουφεκίσεις ή όχι μόνο η επιτυχία της ομάδας φέρνει άλλη διάθεση και σε καθένα χωριστά!
«Χωρίς σκυλιά δεν κυνηγάς κάνεις ορειβατικό τουρισμό», λέει και όχι άδικα, ένας φίλος ο Γιάνναρος ο Μπαμπαΐτης από Σέρρες και δίκιο έχει!
Έτσι λοιπόν, τα σκυλάκια μας να είναι όσο το δυνατόν σε πιο καλή φόρμα. Τα εκπαιδευτικά έχουν τον χαρακτήρα της γυμναστικής περισσότερο παρά τη μορφή της εκπαίδευσης σε ιχνηλασία ή σε στάμπα.
Για δίωξη δεν το συζητάμε, το καλοκαίρι είναι δίκοπο μαχαίρι… Πρωινές ώρες και με φειδώ! Την τροφή τους την προσέχουμε και δεν επιτρέπουμε στην κουβαρντοσύνη μας να κυριαρχεί σαν το πιάτο πρέπει να μείνει λίγο παρακάτω απ’ ότι πρέπει.
Ειδικά στην τροφή η ευθύνη μας είναι στο ακέραιο τεράστια γιατί τα σκυλιά ότι βρουν θα φάνε! Οπότε όταν βγουν βαριά στο βουνό και αρπάξουν κάνα… παράσημο επιπλέον, να θυμόμαστε πως η ευθύνη βαραίνει εμάς.
Βασικό είναι να είναι εμβολιασμένα και σε καλή κατάσταση τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο, αλλά και σιγά σιγά, να μαζεύονται όλη η αγέλη σε ένα τόπο ώστε να συνηθίσουν το ένα την ύπαρξη του άλλου και αυτά επιταχύνονται με τα εκπαιδευτικά.
Όσον αφορά τώρα την παρέα και τον παράγοντα “άνθρωπο”, εκεί τα πράγματα είναι πιο πολυσύνθετα μιας και μιλάμε για προσωπικότητες και χαρακτήρες τόσο ξεχωριστούς μοναδικούς.
Το καλοκαίρι είναι περίοδος μεταγραφών για όλες τις ομάδες και η σύνθεση της κάθε μιας δεν είναι θέμα του Αρχηγού μονάχα μα και των «γεροντότερων» της παρέας που θα αξιολογήσουν στο καφενείο, στην ταβέρνα τα ατέλειωτα καλοκαιρινά βράδια, τον νιόφερτο που για τους δικούς του λόγους επιθυμεί να μπει την παρέα. Δεν είναι ο γράφων θιασώτης των μεταγραφών.
Nα κυνηγήσει κάποιος με μια παρέα που βρέθηκε ή καλέστηκε, το καταλαβαίνω, και είναι όμορφο. Tο να αλλάζει παρέες δεν το κατάλαβα ποτέ καλά, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Στην παρέα μας δύσκολα θα φύγει κάποιος, πιο δύσκολα θα του πει “φύγε” ο αρχηγός και ποτέ δεν θα γυρίσει ξανά… Ξένος εύκολα δεν θα μπει, παρά με διαδικασία που θυμίζει τελετές μύησης σε κλειστές και απόκρυφες κάστες…
Είναι βασικό για οποιοδήποτε νεοφερμένο να έχει τις απαραίτητες συστάσεις και βιογραφικό και κυρίως να ξέρουμε την αιτία που έφυγε ή το χειρότερο αποπέμφθηκε από μια ομάδα.
Αυτό το τελευταίο πρέπει να μας προβληματίζει, γιατί σε μια παρέα που έχει βρει το περπάτημά της δεν υπάρχει λόγος για μαλώματα και αναταραχές από το πουθενά. Και δυστυχώς, όπως σε όλα και στο κυνήγι του αγριόχοιρου υπάρχουν πολλοί «περιπλανώμενοι καουμπόι» δύστροποι χαρακτήρες όπως παντού στον ντουνιά.
Αλλά αν είναι ένας νέος έστω στον χώρο με διάθεση και πάθος, καλός και πρόθυμος κυνηγός οφείλουν τα μέλη της ομάδας να του διδάξουν τις αρχές ασφάλειας και τα χούγια τους.
Να μάθει τις φωνές των συντρόφων και τα σκυλιά σε εκπαιδευτικά και να μην φανεί αλεξιπτωτιστής στο βουνό, με κίνδυνο να μην τον ξέρουν ούτε ως μυρουδιά τα σκυλιά και να μην μπορεί να τα μαζέψει. Οπότε κάλο είναι να είναι η ομάδα δεμένη σαν θα βγει στο βουνό!
Εξάλλου πάντα θα το λέω, η επιτυχίες του χειμώνα, έρχονται από… τον Αύγουστο
