Ας υποθέσουμε ότι σκέφτεστε να ασχοληθείτε με το άθλημα της σκοποβολής σταθερού στόχου με αεροβόλο, και αναζητείτε το πρώτο σας αεροβόλο. Ας δούμε με ποια κριτήρια μπορείτε να το επιλέξετε…
του Κώστα Λακαφώση
Η σκοποβολή με αεροβόλο, πέρα από μία διασκεδαστική ασχολία με πάρα πολλές λεπτομέρειες τεχνολογίας και τεχνικής, είναι και κανονικό άθλημα-τα αγωνίσματα του Αεροβόλου Πιστολιού και Αεροβόλου Τυφεκίου 10 μέτρων είναι Ολυμπιακά Αγωνίσματα με ιδιαίτερα υψηλό κύρος στους κύκλους της Σκοποβολής.
Εάν κάποιος ήδη ασχολείται με τα αεροβόλα και τη σκοποβολή και σκέφτεται να ξεκινήσει να ασχολείται με την αγωνιστική σκοποβολή, το σίγουρο είναι ότι τα αεροβόλα που ήδη πιθανόν να διαθέτει, δεν είναι κατάλληλα για τη χρήση αυτή. Οι πιο πολλοί “γκατζετάκηδες” αεροβολιστές, όταν φτάνουν σε αυτό το σημείο, συνήθως τυφλώνονται από τον ενθουσιασμό τους και αρχίζουν να ψάχνουν τα πανάκριβα τελευταίας τεχνολογίας αγωνιστικά πιστόλια προσυμπιεσμένου αέρα, σε μια κατηγορία τιμής όπου τα 1.000 ευρώ είναι η “ευκαιρία”, ενώ τα 1.300-1.400 ευρώ ο μέσος όρος! Κανείς δεν λέει ότι τα αεροβόλα αυτά (διαφόρων εταιρειών όπως Steyr, Walther, Hammerli, Benelli, κ.ά.) δεν είναι εξαιρετικής ποιότητας ή ότι δεν αξίζουν τα λεφτά τους, όμως για τον αρχάριο σκοπευτή η διαφορά ανάμεσα σε ένα Tau-7 ή ένα Baikal IZH-46M και στα τριπλάσιου κόστους τελευταίας τεχνολογίας πιστόλια, δεν αποτυπώνεται σε μετρήσιμα μεγέθη (δηλαδή σε πραγματική επίδοση). Ούτως ή άλλως, θέμα ευθυβολίας δεν τίθεται, αφού οποιοδήποτε αληθινό αγωνιστικό αεροβόλο, από το φθηνότερο έως και το ακριβότερο, έχει τη θεωρητική ευθυβολία να γκρουπάρει τις βολές του πρακτικά στην ίδια τρύπα σε απόσταση 10 μέτρων (που είναι και η επίσημη απόσταση των αγώνων). Έτσι, η διαφορά βρίσκεται στην εργονομία, δηλαδή στο σύνολο της αίσθησης που προσφέρουν η λαβή, η σκανδάλη, τα σκοπευτικά όργανα, το βάρος και το ζύγισμα του όπλου, κάτι που αντιλαμβάνεται αλλιώς ο κάθε σκοπευτής, ενώ χρειάζεται και σημαντική εμπειρία ώστε να μπορεί πλέον να διακρίνει τις διαφορές και να επιλέξει σωστά σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρούμε, ότι είναι μεγάλο λάθος να πάει κανείς στα τυφλά και να αγοράσει το ακριβότερο αεροβόλο της αγοράς όταν βρίσκεται στα πρώτα του βήματα στην αγωνιστική σκοποβολή. Αυτά τα αεροβόλα μετά από λίγο καιρό βγαίνουν ξανά για πούλημα στις μικρές αγγελίες, είτε γιατί ο νέος σκοπευτής βαρέθηκε την προπόνηση και δεν “κόλλησε” στο συγκεκριμένο άθλημα, είτε γιατί, αποκτώντας εμπειρία και διαρκώς εξελισσόμενος, ο αθλητής διαπιστώνει, ότι υπάρχει κάποιο άλλο αγωνιστικό αεροβόλο που του “πάει” καλύτερα στο χέρι από αυτό που αγόρασε στα τυφλά όταν ήταν αρχάριος.
Για να πάμε το ερώτημα ένα βήμα πιο πίσω: γιατί να αγοράσει δικό του αεροβόλο ο αρχάριος σκοπευτής; Δεν είναι καλύτερο να γραφτεί σε σκοπευτικό σωματείο και να ξεκινήσει να προπονείται με τα αεροβόλα του συλλόγου, μέχρι να αποκτήσει λίγη εμπειρία και να αποφασίσει αν θέλει να συνεχίσει, και τί είδος αεροβόλου θέλει να αγοράσει; Αυτή σε γενικές γραμμές είναι μια σωστή σκέψη, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι ο νέος σκοπευτής κατοικεί κοντά σε σκοπευτήριο και είναι μέλος ενός δραστήριου σκοπευτικού συλλόγου με τακτικές προπονήσεις και αρκετά διαθέσιμα αεροβόλα όπλα. Όμως, για όσους το σκοπευτήριο είναι μακριά και οι προπονήσεις αραιές, η απόκτηση ενός αγωνιστικού αεροβόλου είναι μονόδρομος, ακόμα και για το αρχικό διερευνητικό στάδιο όπου ο αθλητής δεν είναι ακόμα βέβαιος ότι του ταιριάζει το συγκεκριμένο αγώνισμα και έχει σκοπό να συνεχίσει να ασχολείται σοβαρά με αυτό. Άλλωστε, η προσομοίωση ενός αγωνιστικού χώρου δεν είναι δύσκολη εάν διαθέτουμε μια άδεια αποθήκη ή ένα υπόγειο με τη δυνατότητα να τοποθετήσουμε έναν καλοφωτισμένο στόχο στη σωστή απόσταση και ύψος από τον σκοπευτικό πάγκο μας, οπότε οι προπονήσεις έχουν και οικιακή εναλλακτική. Ακόμα, όμως, και για τους σκοπευτές που έχουν εύκολη πρόσβαση σε επίσημο σκοπευτήριο και είναι μέλη δραστήριου συλλόγου, η απόκτηση του δικού τους αεροβόλου δεν είναι κάτι άνευ ουσίας, για δύο σημαντικούς λόγους. Ο ένας είναι ότι κάθε αγωνιστικό όπλο προσαρμόζεται και ρυθμίζεται στα μέτρα και τις προτιμήσεις κάθε σκοπευτή: η λαβή στοκάρεται και λιμάρεται, η απόσταση και η κλίση της σκανδάλης ρυθμίζεται, τα σκοπευτικά όργανα έχουν αρκετές επιλογές με διαφορετικές ακίδες και κλισιοσκόπια, κάθε λεπτομέρεια προσαρμόζεται ώστε να ταιριάζει ιδανικά σε έναν συγκεκριμένο σκοπευτή και όχι στον επόμενο. Ο δεύτερος σημαντικός λόγος να έχει κανείς το δικό του όπλο, είναι ότι ένα σημαντικό μέρος της προπόνησης γίνεται εκτός σκοπευτηρίου, αφού η νοητική προπόνηση και οι διάφορες ασκήσεις με εικονικές βολές (dry firing-ξηρά προπόνηση) γίνονται οπουδήποτε και οποτεδήποτε.
Από τα δύο αγωνίσματα του αεροβόλου (πιστόλι ή τουφέκι), όλα αυτά που συζητάμε κυρίως αφορούν το αγώνισμα του πιστολιού, και αυτό επειδή το πιστόλι είναι ένα αγώνισμα πιο απλό τεχνικά: δεν απαιτεί τίποτα παραπάνω από ένα πιστόλι και ένα ζευγάρι απλά αθλητικά παπούτσια. Αντίθετα, το τουφέκι είναι ένα αρκετά πιο σύνθετο αγώνισμα που δεν μπορεί κανείς να το εξασκήσει σοβαρά χωρίς ειδικά ρούχα και ειδικά αγωνιστικά παπούτσια, όλα σε απόλυτη συνεργασία με ένα όπλο που είναι ρυθμισμένο ακριβώς στα μέτρα του συγκεκριμένου σκοπευτή. Άρα, το αεροβόλο τουφέκι δεν είναι ένα αγώνισμα που μπορεί κανείς να το δοκιμάσει στο υπόγειο του σπιτιού του και να προσπαθήσει να το μάθει από μόνος του, εφόσον έχει σοβαρό σκοπό και επιθυμεί πραγματικά να εξελιχθεί σε αθλητικό επίπεδο. Εάν κάποιος επιμένει να αγοράσει αγωνιστικό αεροβόλο τουφέκι για ανεπίσημη προπόνηση, ίσως η πιο καλή και οικονομική λύση είναι να αναζητήσει στα μεταχειρισμένα το Feinwerkbau 300S, ένα σκοπευτικό αεροβόλο ελατηρίου της δεκαετίας του 70 που σήμερα έχει ξεπεραστεί από την τεχνολογία του προσυμπιεσμένου αέρα, όμως μπορεί να δώσει με μικρό κόστος την αίσθηση, τη σκανδάλη και τα σκοπευτικά ενός αγωνιστικού τουφεκιού.
Για να ξαναγυρίσουμε στα πιστόλια και να μιλήσουμε με συγκεκριμένα μοντέλα, θα λέγαμε ότι η βάση βρίσκεται στα 717 και 747 της Daisy, τα χαμηλότερου κόστους πιστόλια που μπορούν να θεωρηθούν κατάλληλα για αγωνιστική σκοποβολή. Εάν κάποιος αποφασίσει να ασχοληθεί πιο σοβαρά, κάποια στιγμή θα χρειαστεί να αγοράσει κάτι πιο προχωρημένο, όμως τα χρήματα του πρώτου Daisy θα έχουν ήδη κάνει απόσβεση μέχρι αυτό το σημείο. Επόμενη πιθανή επιλογή (από πλευράς κόστους), το Tau-7 της BRNO, ένα αγωνιστικό αεροβόλο που χρησιμοποιεί αμπούλα διοξειδίου του άνθρακα και προσφέρει αίσθηση, εργονομία και επιδόσεις αγωνιστικού αεροβόλου σε πολύ χαμηλότερο κόστος από τα κορυφαία μοντέλα της αγοράς. Μαζί και με το επόμενο μοντέλο, το Baikal IZH-46M (ένα ρωσικό πιστόλι προσυμπιεσμένου αέρα με ενσωματωμένη τρόμπα), αποτελούν ίσως τις δύο πιο δημοφιλείς επιλογές ανάμεσα στους “ερασιτέχνες” αθλητές της σκοποβολής σε όλο τον κόσμο, σήμερα που το περίφημο Feinwerkbau 65 (το αεροβόλο πιστόλι που εκπαίδευσε γενιές σκοπευτών εδώ και πολλές δεκαετίες) θεωρείται πλέον παρωχημένης τεχνολογίας. Από εδώ και πάνω, πλέον, μπαίνουμε στην ακριβή κατηγορία των σύγχρονων αγωνιστικών αεροβόλων προσυμπιεσμένου αέρα, στην οποία, όπως εξηγήσαμε και παραπάνω, δεν θεωρούμε σκόπιμο να μπει κανείς από το αρχικό στάδιο της ενασχόλησής του. Όσο προχωρά κανείς και εξελίσσεται στο αγώνισμα της σκοποβολής, τόσο καλύτερα μπορεί πλέον να αποφασίσει για τα κριτήρια και τις απαιτήσεις του και να ξοδέψει τα χρήματά του εκεί που πραγματικά θα πιάσουν τόπο.
