Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι η “πρωτοβουλία” ενός κυνηγόσκυλου, ισοδυναμεί πάντα με έρευνα ή με ενέργειες μακριά από τον κυνηγό…
κείμενο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΓΙΑΠΠΟΣ
Ο όρος “πρωτοβουλία” που τόσες φορές χρησιμοποιείται για να αποδοθεί ο τρόπος που εργάζονται τα κυνηγόσκυλα, αποτελεί μία χιλιοφορεμένη και – πολλές φορές – κακοποιημένη έννοια!
Οι ενέργειες που ξεφεύγουν από την οργανωμένη και γεωμετρική έρευνα στον κυνηγότοπο, ή τα ρίσκα που παίρνει ο σκύλος απέναντι στο θήραμα, έχουν το στοιχείο της “πρωτοβουλίας” εκ μέρους του.
Όπως σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, όμως, ο “τζόγος” έχει κάποιες πιθανότητες να σε βγάλει πολλαπλά κερδισμένο, αλλά πολύ περισσότερες να σε… βγάλει πολλαπλά χαμένο!
Όσο εύκολο είναι να προκύψει όφελος από την πρωτοβουλία ενός σκύλου, άλλο τόσο εύκολο είναι να υπάρξει και απώλεια.
Γι’ αυτό, καλό είναι η έννοια της “πρωτοβουλίας” να ενταχθεί σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο, που θα αποφεύγει τις υπερβολές…
Η οροθέτηση του κυνηγότοπου
Όμως, υπάρχει καλή και κακή “πρωτοβουλία”;
Τι είναι αυτό που καθορίζει τη διαφορά;
Ποια είναι αυτά τα όρια που καθορίζουν τη διαφορά μεταξύ τους;
Το κρίσιμο σημείο, είναι η τήρηση του μέτρου! Το κυνηγόσκυλο οφείλει, καταρχάς, να εξασφαλίζει ότι στο χώρο που ψάχνει με τον κυναγωγό του, έχουν εξαντληθεί όλες οι ευκαιρίες συνάντησης με θηράματα.
Τότε και μόνο τότε οφείλει να πάρει “πρωτοβουλία” να διευρύνει την έρευνά του, ελέγχοντας για θηράματα έξω και πέρα από την περιοχή της αρχικής έρευνάς του. Θα μου πείτε, “μα καλά, οριοθετείται ο κυνηγότοπος;”
Πάντα, θα απαντήσω! Έστω ότι κυνηγάτε ορτύκια. Μπαίνετε στο χωράφι που έχετε επιλέξει, αλλά πριν κάνει τα πρώτα λασέ του στο τριφύλλι ο σκύλος, σαλτάρει στο χωματόδρομο και… περνάει στο διπλανό χωράφι!
Αυτό, όμως, είναι ένα άχρηστο ρίσκο: όσο πιθανό είναι να βρει εκεί κάποια ορτύκια, άλλο τόσο πιθανό είναι να έχει αφήσει άλλα στο αρχικό χωράφι. Αν, μάλιστα, αποφασίσει να περάσει και… στο μεθεπόμενο χωράφι, τότε το κυνήγι έχει μετατραπεί σε… έναν όμορφο περίπατο στον κάμπο!
Το κυνηγόσκυλο οφείλει να περάσει στο επόμενο χωράφι, μόνο όταν έχει ψάξει μεθοδικά και εξασφαλίσει ότι ο αρχικός χώρος έρευνάς τους, δεν έχει να “δώσει” κάτι άλλο…
Ναι, ο σκύλος που “χτενίζει” σωστά έναν τόπο, δεν σημαίνει ότι θα εντοπίσει και όλα τα θηράματα που υπάρχουν σε αυτόν (αυτό εξαρτάται και από τις άλλες ικανότητές του). Όμως, θα έχει κάνει αυτό που όφειλε!
Ενέργειες και συμπεριφορές
Το κυνηγόσκυλο θα δείξει την “πρωτοβουλία” του, όταν παρεμβάλεται ένα οργωμένο χωράφι, μεταξύ δύο καλλιεργειών:
- Ο άβουλος σκύλος θα σουλατσάρει στο όριο με το οργωμένο, μη ξέροντας τι να κάνει. Θα περνά ξανά και ξανά από τα ψαγμένα, περιμένοντας από εσάς να τον καθοδηγήσετε…
- Ο ανόητος σκύλος θα συνεχίσει να ψάχνει και το οργωμένο, με την ίδια μέθοδο που έψαχνε και στο τριφύλλι, δαπανώντας άσκοπα χρόνο και ενέργεια.
- Ο σκύλος που παίρνει πρωτοβουλίες, όμως, με το που θα φτάσει στο όργωμα, θα το διασχίσει κάθετα για να περάσει στο επόμενο χωράφι, που μπορεί να κρύβει ορτύκια!
Δεν θα σπαταλήσει καθόλου χρόνο να ψάξει στο οργωμένο, γιατί γνωρίζει ότι εκεί αποκλείεται να υπάρχουν ορτύκια.
Το ίδιο συμβαίνει και στο κυνήγι της μπεκάτσας: ένας σκύλος που διασχίζει με ταχύτητα μία εξαιρετική πλαγιά, για να “χτυπήσει” την απέναντι, παίρνει ένα αχρείαστο ρίσκο.
Και αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει, επειδή εκεί που πήγε μπορεί να βρήκε κάποιο πουλί.
Εξίσου πιθανό είναι να άφησε κάποια άλλη, στην πλαγιά που δεν έψαξε!
Αντίθετα, πρέπει να εκτιμηθεί και να αξιολογηθεί θετικά ένας σκύλος, που προσπερνάει γρήγορα μία κατάξερη προσήλια πλαγιά με έδαφος “νταμάρι”, για να χωθεί και να ψάξει μέσα σε μία βαθιά, υγρή ρεματιά, ή σε ένα δροσερό βορεινό “πλάι”.
Αυτή, όντως, είναι μία “λελογισμένη πρωτοβουλία”, που εξοικονομεί χρόνο και κόπο, αυξάνοντας την πιθανότητα εντοπισμού μίας λουφαγμένης μπεκάτσας.
Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι η “πρωτοβουλία” ενός κυνηγόσκυλου, ισοδυναμεί πάντα με έρευνα ή με ενέργειες μακριά από τον κυνηγό…
Επιθυμητή “πρωτοβουλία” αναλαμβάνει και ένας σκύλος που, έχοντας αντιληφθεί την πυκνή παρουσία θηράματος σε έναν τόπο, “σφίγγει” ακόμα περισσότερο την έρευνά του, ώστε να μπορέσει να εκμεταλλευθεί όλες τις ευκαιρίες!
Τα “ζύγια” της έρευνας
Στο δαιδαλώδες και πολύπλοκο περιβάλλον του κυνηγότοπου, οι “πρωτοβουλίες” ενός κυνηγόσκυλου πρέπει να κρίνονται σε συνάρτηση με το αποτέλεσμα.
Σε καμία περίπτωση η “πρωτοβουλία” του σκύλου, δεν πρέπει να οδηγεί σε αλόγιστη και ανεξέλεγκτη έρευνα…
Το πεδίο της δράσης του πρέπει να είναι “ζυγισμένο”, και να λαμβάνει υπόψη του τη θέση του κυνηγού.
