Στην Ελλάδα πλέον μπορεί κανείς να δει πάρα πολλές ξενόφερτες φυλές ιχνηλατών, που αρκετοί συνάδελφοι λαγοκυνηγοί, επιλέγουν για να κυνηγούν τον αυτιά..
Το κατά πόσο εμείς οι Έλληνες επιλέγουμε μια φυλή ιχνηλατών και δη άλλων χωρών, μετά από γνώση και μελέτη της συγκεκριμένης φυλής, αυτό καλύτερα ας μην το αναλύσουμε. Σίγουρα όμως η επιλογή των φυλών αυτών γίνεται ώστε να έχουν οι συνάδελφοι λαγοκυνηγοί καλύτερα αποτελέσματα στο κυνήγι του λαγού και κατά δεύτερον, να υπάρχει μια συνέχεια στους απογόνους αφού οι φυλές αυτές είναι σταθεροποιημένης εκτροφής.
Σημαντικός ο τόπος για την επιλογή ιχνηλάτη
Οι φυλές των σκύλων και στη συγκεκριμένη περίπτωση των ιχνηλατών, «δημιουργήθηκαν» για τα μέρη που ζουν και κυνηγά η κάθε μία με βάση τις συνθήκες της κάθε χώρας. Είτε αυτές είναι αυτόχθονες, είτε έχουν δημιουργηθεί από τον άνθρωπο.
Τώρα το κατά πόσο ταιριάζουν στα δικά μας μέρη, αυτό απαιτεί ψάξιμο, μελέτη και γνώση της φυλής που ενδιαφερόμαστε να αποκτήσουμε. Πέρα του ότι επιβάλλεται να μάθουμε όλα τα παραπάνω, για τη φυλή που μας αρέσει , πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι αρκετές από αυτές προέρχονται από εκτροφές με βάση το αγελαίο κυνήγι.
Λαγοκυνήγι με αγέλη
Το κυνήγι με αγέλη είναι πολύ διαδεδομένο στην Ευρώπη και οι αγέλες αποτελούνται από σκύλους με διαφορετικούς ρόλους μέσα σε αυτή, πράγμα που στην Ελλάδα είναι ασυνήθιστο και μάλιστα θα έλεγα σχεδόν άγνωστο. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι που κυνηγούν με ομάδα-αγέλη ιχνηλατών, θεωρούν ότι όλα τα σκυλιά της αγέλης θα πρέπει να είναι ισάξια σε όλα τους, εκτός κι αν αποτελείται και από κάποιο νεαρό ζώο, του οποίου δίνουμε κάποια περιθώρια για βελτίωση στο εγγύς μέλλον. Δηλαδή με λίγα λόγια, τα σκυλιά της ομάδος να μπορούν να ιχνηλατούν να ξεφωλιάζουν και να διώκουν το ίδιο καλά όλα.
Στην Ευρώπη τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Οι ομάδες ιχνηλατών αποτελούνται από σκυλιά που έχουν διαφορετικό ρόλο στην αγέλη. Υπάρχουν τα κεντρικά (μέσοι) σκυλιά που αποτελούν το βασικό κορμό και «κρατάνε» τη ομάδα στα ίχνη , τους περιφερειακούς που «κόβουν» πρώτοι τα ίχνη, τους ξεφωλιαστές που ειδικεύονται στον συγκεκριμένο ρόλο και τους διώκτες που τραβάνε όλη την ομάδα κοντά τους στη δίωξη. Όλα όμως μεταξύ τους έχουν μία συνοχή και μία αρμονία στην όλη διαδικασία. Σε πολλές ομάδες όμως και της δικής μας νοοτροπίας, υπάρχουν σκυλιά που συμπληρώνουν την αγέλη με ένα χαρακτηριστικό που δεν έχουν σε τόσο μεγάλο βαθμό τα υπόλοιπα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το καθένα από όλα τα άλλα έχει και διαφορετικό ρόλο.
Από αγέλη σε μοναχικό κυνήγι..
Ένα ζήτημα που συχνά – πυκνά γίνεται αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των λαγοκυνηγών, αφορά στο αν και κατά πόσο ένας ευρωπαϊκός ιχνηλάτης που έχει μάθει να κυνηγά τον αυτιά σε αγέλη, μπορεί να προσαρμοστεί στο μοναχικό κυνήγι, στα ελληνικά κυνηγοτόπια.
Πρόκειται για ένα θέμα που… σηκώνει αρκετή κουβέντα, καθώς είναι πολλές οι παράμετροι που θα πρέπει να λάβει υπόψη του ένας κυνηγός πριν καταλήξει στην οποιαδήποτε απόφαση. Και, πάνω από όλα απαιτείται γνώση της κάθε φυλής, ψάξιμο και μελέτη.
Το αγελαίο κυνήγι είναι ευρύτατα διαδεδομένο στην Ευρώπη με τις αγέλες να αποτελούνται από πολλούς σκύλους, κάθε ένας εκ των οποίων έχει διαφορετικό ρόλο μέσα στην ομάδα. Υπάρχουν, για παράδειγμα, τα κεντρικά (μέσοι) σκυλιά που αποτελούν και τον βασικό κορμό «κρατώντας» την ομάδα στα ίχνη. Υπάρχουν οι «περιφερειακοί» που «κόβουν» πρώτοι τα ίχνη, οι ξεφωλιαστές που ειδικεύονται σε αυτόν τον ρόλο και, τέλος, οι διώκτες οι οποίοι τραβάνε όλη την ομάδα κοντά, στη συγκεκριμένη φάση του κυνηγίου. Και, όλα αυτά, η αγέλη των σκύλων τα κάνει με αρμονία και συνοχή, σε όλες τις φάσεις ενός κυνηγίου λαγού.
Το προφίλ του Ευρωπαϊκού ιχνηλάτη
Αυτά τα εργασιακά χαρακτηριστικά, απολύτως φυσιολογικά και αποδεκτά για τους κυνηγούς άλλων χωρών της Γηραιάς Ηπείρου, έχουν περάσει στο DNA των ευρωπαϊκών ιχνηλατών.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και, ο Έλληνας κυνηγός που θα αγοράσει ένα λαγόσκυλο από την Ευρώπη, θα πρέπει να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του αυτές τις ιδιαιτερότητες.
Όσον αφορά το αν ο «ευρωπαϊκός» ιχνηλάτης θα ανταποκριθεί σε σόλο κυνήγι στα ελληνικά λαγοτόπια, η απάντηση δεν μπορεί να είναι ούτε ένα ξερό «ναι» ή ένα ξερό «όχι». Το αντίθετο…
Αν ο σκύλος που αποκτήσατε προέρχεται από γενιά που ειδικεύεται στο ξεφώλιασμα, τότε, αυτό θα κάνει καλά και στο μοναχικό κυνήγι, καθώς αυτό έχει «κλειδωμένο» και σταθεροποιημένο στο DNA του. Αντίστοιχα, αν τα αίματά του είναι από σκυλιά δίωξης, σε αυτό το κομμάτι του κυνηγίου θα διακρίνεται περισσότερο.
Αυτές οι ιδιαιτερότητες
Να να τονίσω, ότι είναι χιλιάδες τα παραδείγματα, όπου αποχτήθηκε ένας ιχνηλάτης άλλης χώρας και που για τους παραπάνω λόγους θεωρήθηκε στην Ελλάδα ότι δεν κάνει για κυνήγι ή ότι η φυλή αυτή δεν είναι καλή κι ας έχει δει κάποιος ένα ή δύο σκυλιά μόνο της φυλής αυτής ή ότι αλλιώς μου τα έλεγαν οι ξένοι και τελικά μάλλον δεν ξέρουν τι σημαίνει λαγοκυνήγι και ένα σωρό άλλες απόψεις. Ασφαλώς και υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταδικάζουν καμία φυλή με την πρώτη ματιά και κάνουν σοβαρές εκτροφές, όμως το κύριο χαρακτηριστικό μας ως επί το πλείστον, είναι τα βιαστικά και γρήγορα συμπεράσματα.
Ευρωπαϊκός ιχνηλάτης υπό προϋποθέσεις..
Στο ερώτημα λοιπόν που τίθεται, αν ένας αγελαίος ιχνηλάτης μπορεί να κυνηγήσει καλά στην πατρίδα μας μόνος του, έχω να σας πω ότι η απάντησή μου είναι και ναι και ίσως και όχι. Διότι αν ένας σκύλος από αυτούς έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο σε μια αγέλη, τότε ανάλογα το ρόλο του θα είναι και η απάντηση στο ερώτημα. Και δεν είναι μόνο το θέμα προσαρμογής και της επίδοξης δουλειάς που θα κάνουμε σε εκπαιδευτικά για να δώσουμε στον ιχνηλάτη τη δυνατότητα να αναπτύξει εξίσου καλά και τις άλλες ενέργειες ώστε να ολοκληρωθεί ως λαγόσκυλο. Εδώ θα πρέπει να αναρωτηθούμε, αν το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό που έχει σε υψηλό βαθμό ο ιχνηλάτης και που είναι πολύ καλά «κλειδωμένο» και σταθεροποιημένο στο DNA του, είναι κάτι το οποίο μπορεί να μας βοηθήσει στον τρόπο που κυνηγάμε έστω κι αν τα υπόλοιπα είναι σε κατώτερο βαθμό και ίσως τα βελτιώσουμε με τη συνεχή δουλειά.
Συνθήκες τόπου και χαρακτηριστικά φυλής..
Πέρα όμως από όλα αυτά, θα σταθώ και σε κάτι που έγραψα στην αρχή του άρθρου, αν δηλαδή τα χαρακτηριστικά της φυλής του ιχνηλάτη που επιλέξαμε, σε συνδυασμό με τις συνθήκες του τόπου μας και το πως θέλουμε να κυνηγάμε το λαγό, μπορούν να συνδυαστούν για να έχουμε αποτέλεσμα. Δηλαδή συχνά δε φταίει μόνο η φυλή και το σκυλί που διαλέξαμε, αλλά ο συνδυασμός αρκετών παραγόντων. Δε θέλω ούτε να απογοητεύσω κανέναν, αλλά ούτε και να λέω πράγματα ενθαρρυντικά χωρίς να είναι. Το λαγοκυνήγι είναι ένα ατελείωτο κεφάλαιο και συνέχεια πρέπει να μαθαίνουμε πράγματα. Πολλές ξένες φυλές ταιριάζουν σε αρκετά μέρη της πατρίδας μας. Όσο κι αν θέλω να υποστηρίξω το Ελληνικό λαγόσκυλο ως πρόεδρος της εθνικής φυλής, οφείλω να ομολογήσω ότι υπάρχουν αρκετές αξιόλογες φυλές ιχνηλατών που τα καταφέρνουν πολύ καλά στην Ελλάδα. Πρέπει να σεβόμαστε το μόχθο και τον αγώνα όλων αυτών των ανθρώπων που δημιούργησαν τις φυλές αυτές. Σίγουρα δεν κάνουν όλες για την Ελλάδα! Όμως το ότι η κάθε φυλή εκτράφηκε για τις ανάγκες της περιοχής που καλέστηκε να κυνηγά, πρέπει να το τονίσουμε.
Η Ελλάδα είναι πολύ δύσκολη χώρα με απίστευτες εδαφικές και καιρικές διακυμάνσεις και πολύ λίγες φυλές μπορούν να ανταπεξέρθουν πολύ καλά παντού!
Ιδανικά όμως……… για μένα μόνο μία!
