Πότε να ξεκινήσουμε την εκπαίδευση του κουταβιού μας; Αυτή η απορία δεν έχει μία μόνο απάντηση, διότι οι καταστάσεις που παρουσιάζονται είναι διαφορετικές, τόσο για τα χαρακτηριστικά του εκάστοτε κουταβιού όσο και για τις διαφορετικές προδιαγραφές της φυλής στην οποία ανήκει το κουτάβι…

Σε κάθε περίπτωση το κουτάβι χρειάζεται διαφορετικούς τρόπους ξεκινήματος στο κυνήγι. Πριν απ’ όλα χρειάζεται να δημιουργήσουμε μια ιδιαίτερη σχέση φιλίας με τον ιχνηλάτη μας, γιατί πρέπει να καταλάβουμε τις ψυχολογικές του «αποχρώσεις». Στο πίσω μέρος του μυαλού μας πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο ότι κανένας σκύλος δεν είναι ίδιος με κάποιον άλλο. Χρησιμοποιώντας πάντα την γλυκύτητα και την ευαισθησία για να κερδίσουμε  την μέγιστη εμπιστοσύνη του μαθητή μας, θα ξεκινήσουμε εκπαιδεύοντας το κουτάβι να ανταποκρίνεται στις απλές εντολές. Αυτό μπορεί να γίνει μ’ ένα καθημερινό παιχνίδι στην αυλή ή στο χωράφι έξω από το σπίτι.

Είναι προτιμότερο να συνηθίσουμε αμέσως το νεαρό άτομο στο κουτί του αυτοκινήτου ή στο τρέιλερ, για να αποφύγουμε το στρες που οφείλεται στη μεταφορά προς τον κυνηγότοπο ή τους αγώνες. Κατόπιν μαθαίνουμε στο κουτάβι το λουρί, πριν ακόμα το βάλουμε να κυνηγήσει το ημιάγριο κουνέλι. Την πρώτη εκπαίδευση μπορεί κάποιος να την ξεκινήσει όταν το κουτάβι είναι περίπου τριών μηνών. Δεν πρέπει όμως να επιμείνει αν το κουτάβι αρνείται το παιχνίδι. Σε αυτή την περίπτωση είναι καλύτερα να αναβάλετε την εκπαίδευση. Η βιασύνη είναι ό,τι χειρότερο…  

Το πάθος στο DNA

Υπάρχουν κυνηγοί που ξεκινούν την πραγματική εκπαίδευση στους 10 –12 μήνες. Για να ευνοήσουν το ξεκίνημα του νεαρού ιχνηλάτη τον πηγαίνουν σε ένα φραγμένο χώρο έκτασης περίπου δύο στρεμμάτων, όπου πρέπει να υπάρχουν 3-4 λαγοί. Επαναλαμβάνουν την επίσκεψη τουλάχιστον 6 φορές σε μικρό χρονικό διάστημα. Σ’ αυτή τη φάση παρατηρούν αν το κουτάβι ενδιαφέρεται για τον ντορό και τις κακαράτζες του λαγού. Ύστερα, αν δεν γίνει φυσικά το ξεσήκωμα του λαγού, φροντίζουν να τον προγκίξουν οι ίδιοι για να τον κάνουν να εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά στο σκύλο.

Σε πολλούς, σε αυτή τη φάση, έχει συμβεί να βλέπουν το κουτάβι να μένει ακίνητο να κοιτάει το λαγό χωρίς να δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σε τέτοιες καταστάσεις θα πρέπει να επιμείνετε επαναλαμβάνοντας για 2-3 φορές το πρόγκιγμα του λαγού, με την ελπίδα να γίνει το «κλικ» που θα… ξυπνήσει το ενδιαφέρον του νεαρού ιχνηλάτη.

Στις πιο δύσκολες περιπτώσεις μπορείτε να δοκιμάσετε την… βοήθεια ενός άλλου σκύλου ο οποίος έχει ενδιαφερθεί ήδη για τον λαγό: τις περισσότερες φορές βλέποντας το σύντροφό του να κυνηγάει κλαφουνίζοντας τον λαγό και ο μαθητής μας ξεκινάει να γαβγίζει και να καταδιώκει. Αφού λοιπόν κινήσετε το ενδιαφέρον του κουταβιού για τον λαγό, ακολούθως μπορείτε να πάτε το σκυλί σ’ ένα χώρο εκγύμνασης όπου συνήθως υπάρχουν αρκετοί λαγοί.

Νωρίς το πρωί

Είναι καλό να πηγαίνετε νωρίς το πρωί. Αφού βρείτε μια καλή βοσκή με άφθονες βιρβιλιές αφήνετε το κουτάβι να παθιαστεί με τον ντορό. Όταν ο σκύλος θα έχει αποκτήσει κάποια εμπειρία έχοντας κυνηγήσει μερικούς λαγούς θα επιχειρήσουμε την πρώτη του εισαγωγή στο ζευγάρι ή στην αγέλη, αν βέβαια διαθέτετε σκύλους σοβαρούς και καλά εκπαιδευμένους. Είναι σημαντικό να δούμε πώς ο νεαρός σκύλος προσηλώνεται και συμπεριφέρεται με τους μελλοντικούς συντρόφους στο κυνήγι. Βασικά είναι η συνέχιση της εκπαίδευσης της σχέσης σκύλου – κυνηγού. Το νεαρό άτομο πρέπει να είναι πάντα σε επαφή με τον ιδιοκτήτη – εκπαιδευτή. Σ’ αυτή τη φάση πρέπει να τον αφήσουμε να πάρει πρωτοβουλία. Ο νεαρός ιχνηλάτης είναι ελεύθερος να κάνει παιδικά λάθη τα οποία θα εξαλείψουμε σιγά – σιγά στη συνέχεια των μαθημάτων. Ο μαθητής μας πρέπει να ζήσει την ηλικία του. Να ανησυχείτε για το αντίθετο.

Εκπαίδευση στην τουφεκιά με ένα πιστόλι κρότου

Είναι σημαντικό να συνηθίσουμε το νεαρό κουτάβι στην ντουφεκιά. Μπορούμε να το κάνουμε με ένα πιστόλι κρότου. Πυροβολούμε πρώτα από κάποια απόσταση σε σχέση με το κουτάβι, μόνο όταν σηκώνεται ο λαγός ή όταν ο σκύλος επισημαίνει με αποφασιστικότητα τα ίχνη. Έπειτα, ο πυροβολισμός γίνεται πιο κοντά. Το σημαντικό είναι να πιστεύουμε στον ιχνηλάτη μας. Πολλοί ξεσκαρτάρουν λανθασμένα εξαιρετικά άτομα μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν την πρέπουσα υπομονή, την ευαισθησία που διακρίνει ένα καλό εκπαιδευτή – κυνηγό από ένα εκτελεστή λαγών. Η εκτροφή και η εκπαίδευση απαιτούν ένα ιδιαίτερο χάρισμα της φύσης. Δεν είναι τυχαίο ότι τους καλύτερους σκύλους τους έχουν πάντα οι ίδιοι εκτροφείς – κυνηγοί.