Εκπαιδευτικά στον πολυκυνηγημένο «αυτιά»
Η απαγόρευση των εκπαιδευτικών – έως τον Ιούνιο – έχει γίνει η αιτία για κυνηγετικό διχασμό
Εκπαίδευση ή «ασφαλής» αναπαραγωγή;
Ο λαγός, όπως είναι γνωστό, είναι ένα ιδιαίτερα ευάλωτο ζώο μιας και κυνηγιέται όλο τον χρόνο από πολλούς και διαφορετικούς εχθρούς. Όπως έλεγε και ο προπάππους μου: «Ο λαγός είναι σαν τον τσοπάνη – τον κυνηγάνε όλοι».
Εκείνη την εποχή οι αγροφύλακες ήταν ιδιαίτερα αυστηροί με τα όρια των ενοικιασθέντων βοσκότοπων. Έτσι, ο τσοπάνης είχε να αντιμετωπίσει τα αγρίμια, τους κλέφτες τις αρρώστιες καθώς και τους αγροφύλακες οι οποίοι τους «κυνηγούσαν». Γι’ αυτόν λοιπόν τον λόγο, ο λαγός έχει προικιστεί από την φύση με ταχύτητα, οξυμένη ακοή και ιδιαίτερη ευφυΐα.
Η εκπαίδευση των νεαρών λαγό-σκύλων είναι από τις αγαπημένες (και πιο κοστοβόρες) ασχολίες των κυνηγών. Ένας νεαρός σκύλος χρειάζεται τουλάχιστον 2-3 συναπτά έτη ώστε να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο εργασίας. Χρειάζεται άριστη φυσική κατάσταση και αρκετές συναντήσεις με το πανέξυπνο αυτό θήραμα.
Πώς αυτό θα γίνει δίχως τους 3 αυτούς μήνες από την διακοπή του κυνηγίου Απρίλιο- Ιούνιο;
Υπάρχουν οι λεγόμενες ΖΕΣ (Ζώνες Εκγύμνασης Κυνηγόσκυλων), οι οποίες δυστυχώς είναι λιγοστές, με πλήθος κυνηγών να συρρέουν σ’ αυτές. Βέβαια με τον υπάρχον νόμο ούτε σε αυτές μπορεί κανείς να εκπαιδεύσει τον σκύλο του.
Μπορεί ο λαγός να γεννά πλέον το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, υπό ήπιες κλιματολογικές συνθήκες, παρ’ όλα αυτά άλλα είδη – όπως η πέρδικα – είναι πιο ευάλωτα και η κάθε γέννα είναι κρίσιμη για την αύξηση του πληθυσμού τους.
Αυτό καθιστά λιγοστές τις λύσεις οι οποίες μπορούν να ικανοποιήσουν τόσο τους κυναγωγούς όσο και την φύση. Η καθολική απαγόρευση σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα ωφέλιμο μέσο μιας και ωθεί τον κυναγωγό στην παρανομία. Η ορθολογική εκπαίδευση των σκύλων είναι το κλειδί στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Μέρη τα οποία έχουν δεχθεί μεγάλη πίεση κατά την κυνηγετική περίοδο δεν θα πρέπει να οχλούνται.
Οι καιρικές συνθήκες
Ο καιρός είναι ένας καθοριστικός παράγοντας στην απόφαση του αριθμού των εκπαιδευτικών που θα πρέπει να πραγματοποιηθούν. Η γύρη των φυτών δυσκολεύει το έργο των σκύλων, δημιουργώντας πολλές φορές και προβλήματα σε αυτούς (π.χ όραση) όπως επίσης και οι υψηλές θερμοκρασίες των καλοκαιρινών μηνών, τα φίδια και το ξηρό έδαφος.
Συνεπώς αρκετοί μήνες – εκ φύσεως – βγαίνουν «εκτός» της διαθέσιμης περιόδου εκπαίδευσης. Στο κομμάτι των σκύλων βρισκόμαστε ανάμεσα σε ένα ακόμα δίλημμα: στην εκπαίδευση των νεαρών και στην προπόνηση των έμπειρων ήδη ξεκινημένων σκύλων.
Αδιαμφισβήτητα η φυσική κατάσταση ενός ιχνηλάτη είναι ένα πολύ σημαντικό εφόδιο για εκείνον. Είναι ένας αθλητής που καλείται να εργαστεί σε αντίξοες, πολλές φορές, συνθήκες. Χρειάζεται αντοχή, ταχύτητα και άριστη φυσική κατάσταση (όσων αφορά των θέμα των κιλών).
Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης την ομαδοποίηση των ιχνηλατών στην περίπτωση της αγέλης. Είναι η προετοιμασία για την κυνηγετική περίοδο και τα εκπαιδευτικά είναι ο κατάλληλος χρόνος για την ένταξη νέων μελών καθώς και την εξάσκηση και την συνεργασία των σκύλων.
Συνοψίζοντας η εκπαίδευση στο λαγοκυνήγι είναι μια πολύ σημαντική περίοδος για τον κυναγωγό και τον σκύλο. Δεν θα πρέπει όμως να ξεπερνάμε τα όρια της φύσεως. Όχι, δεν κάνουμε καλό βγάζοντας καθημερινά τους σκύλους μας για εκπαίδευση. Είναι απαραίτητο να δρούμε ορθολογικά και να αποφεύγουμε τα μέρη φωλεοποίησης θηραμάτων όπως η πέρδικα ή το ορτύκι. Δίνουμε έμφαση στα νεαρά και δεν κάνουμε κατάχρηση των κυνηγότοπων. Η προπόνηση των ενηλίκων και έμπειρων σκύλων θα πρέπει να γίνεται με σύνεση και σε μικρότερη συχνότητα από αυτή των νεαρών.
Με λίγα λόγια… Τα απαραίτητα!
Εάν θέλουμε να έχουμε θήραμα, με τόσους θηρευτές – εχθρούς που έχουμε πλέον (τεράστιοι πληθυσμοί λύκων, αλεπούδων, αγριόχοιρων – οι οποίοι διώχνουν τον λαγό από τα φυσικά ενδιαιτήματά τους – σε συνδυασμό με τις απελευθερώσεις γερακοειδών) πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι και όχι εγωιστές!
