Κυνήγι Λαγού: Τουφεκιές στα χαμηλά
- Στο κυνήγι του λαγού αλλά και άλλων θηραμάτων, οι τουφεκιές «βγαίνουν» κάτω από την ευθεία του ώμου του χειριστή του όπλου.
Συνήθως οι τουφεκιές αυτές είναι πιο δύσκολες γιατί αλλάζει το φόντο και υπάρχουν αρκετά σημεία που μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή του σκοπευτή. Μπορεί να μιλάμε για το καλό ζύγισμα των όπλων όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση τα εμπροστοβαρή όπλα έχουν πλεονέκτημα στις χαμηλές τουφεκιές.
Σε όπλο που είναι εμπροστοβαρές, κατά την διαδικασία επώμισης, το στόμιο των καννών θα μείνει προς τα κάτω, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα χρειαστεί να γίνει σκοπευτική διόρθωση από τον χειριστή του όπλου.
Σε ότι έχει να κάνει με τα αυτογεμή, που η γεμάτη αποθήκη φυσιγγίων έτσι κι αλλιώς μεταφέρει το βάρος προς τα εμπρός, δεν χρειάζεται να γίνει καμία ρύθμιση. Μια άλλη σημαντική μέτρηση για τους πιο ψαγμένους είναι το pits. H γωνία που σχηματίζεται στο πέλμα του κοντακίου.
Ο λαγός κινείται κατά την φυγή του προσπαθώντας να τοποθετήσει εμπόδια ενδιάμεσα σε αυτόν και στον κυνηγό που θα δυσκολέψουν την οπτική επαφή. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο κυνηγός αναγκάζεται να σηκώσει το κεφάλι του από το κοντάκι για να μπορέσει να εντοπίσει οπτικά το θήραμα.
Το σημείο αυτό αποτελεί αιτία για την πλειοψηφία των άστοχων βολών. Όταν ο κυνηγός σηκώσει το κεφάλι του και ανακτήσει οπτική επαφή με το θήραμα, στο σημείο αυτό τραβάει την σκανδάλη, με αποτέλεσμα η τουφεκιά να σκάει στο έδαφος πολύ πριν από το σημείο που βρίσκεται ο λαγός. Αν στο έδαφος υπάρχει χώμα γίνεται άμεσα αντιληπτό γιατί σηκώνεται σκόνη που «μαρτυρά» ότι η τουφεκιά έσκασε πριν το θήραμα.
Η εναλλαγή χρωμάτων στο φόντο είναι και αυτή μια παράμετρος που δυσκολεύει την τουφεκιά. Για εκείνους που οι τουφεκιές τους βγαίνουν με φόντο τον ουρανό, τα πράγματα είναι πιο εύκολα.
Για τον λαγοκυνηγό που καλείται να έχει οπτική επαφή με το θήραμα ενώ παράλληλα υπάρχουν εναλλαγές χρωμάτων που μπορεί να προκύπτουν από θάμνους, χώμα, πέτρες κορμούς δέντρων αλλά και εναλλαγές στο επίπεδο φωτεινότητας, τα πράγματα είναι αρκετά πιο δύσκολα.
Όλα αυτά ξεπερνιούνται με την εμπειρία. Δυστυχώς όμως αυτή δεν διδάσκεται. Όσο και να προσπαθήσει κάποιος να τα εξηγήσει, αν ο ίδιος ο κυνηγός δεν εξασκηθεί, έτσι ώστε να φτάσει σε σημείο να αποκτήσει εμπειρία για το πώς ο εγκέφαλος θα διαχειρίζεται την όλη κατάσταση, θα έχει μια θολή εικόνα για το τι έγινε αλλά και πολλά αναπάντητα ερωτήματα, γύρω από το γεγονός ότι δεν κατάφερε να στείλει τα σκάγια επάνω στο θήραμα.
